Vanmorgen gingen de wekker al om 6.15 h in verband met de geboekte walvistour. Om 7 h gingen we ontbijten. Nancy nam al bij het ontbijt een echte reispil in plaats van gemberpillen, met als gevolg dat Nancy de rest van de dag super slaperig was. Om 7.25 h reden we naar Vila Franca do Campo waar we om 8.00 h bij de haven aan kwamen. Om 8.15 h meldden we ons bij het walvis toer agentschap en moesten we ons registeren. We waren ingepland in boot 1. Om 8.30 h was de briefing en kregen we te horen dat de walvistour helaas toch geannuleerd werd vanwege de hoge golven en wind op zee. Helaas, dit was de laatste optie voor ons op Sao Miguel. Gelukkig hadden we op Terceira ook nog een extra nacht en een walvistour geboekt. Hopelijk hebben we dan meer geluk.
Nu hadden we ineens een vrije ochtend. Als eerste reden we naar de Ermida de Nossa Senhora da Paz.

Vila Franca do Campo, Ermida de Nossa Senhora da Paz
Vila Franca do Campo, uitzicht vanaf Ermida de Nossa Senhora da Paz

Op veel programma’s zijn foto’s van deze kapel te vinden. Daarna reden we naar Lagoa waar we het keramiek museum bezochten.
Het museum is gevestigd in een prachtig gerestaureerde 19e-eeuwse fabriek, die ooit het centrum was van de aardewerkindustrie in Lagoa. Het beschikt over een scala aan tentoonstellingen, waaronder voorbeelden van traditioneel aardewerk van de Azoren, antieke gereedschappen en apparatuur die worden gebruikt in het pottenbakkersproces, en werken van hedendaagse keramiekkunstenaars.
Dit was op zich wel interessant.
Na dit bezoek reden we naar het beginpunt van de wandeling, bij Remédios waar we om 10.40 h aankwamen. Daar was een picknickplaats en een trailstartpunt gemaakt. De gidsen zagen onze garmin GPS en de kaartenmap en vonden dat wij er misschien meer vanaf wisten dan hun. De wandelroute Janela do Inferno PRC37 bleek erg populair. Om 11 h begonnen we aan de wandeling. Eerst een beetje omlaag door het dorpje Remédios en daarna steil omhoog. We volgden eerst een verharde weg en later een stukje een smal pad. Na het kruisen van een asfaltweg werd het een landweg. We liepen langs de weilanden en heuvels. In de bermen was te zien (zoals gezien op onze eerste twee dagen) dat de plant toortsgember echt een grote plaag vormt.
Na ca. 2.7 km kwamen we bij het eerste tunneltje uit. Hier liep Hans zonder zaklamp en Nancy met zaklamp doorheen. We moesten goed bukken om ons hoofd niet te stoten. Aan de andere kant kwamen we ineens in een soort jungle terecht. Dit was het mooiste stuk van de route.

Lagoa, wandeling Janela do Inferno

We liepen over aquaducten en langs de rotsen. Zo kwamen we na 4 km bij de kleine waterval Janela do Inferno terecht.

Lagoa, wandeling Janela do Inferno

We zagen dat er veel water werd afgevangen en het aquaduct werd in geleid. Vroeger was de waterval veel groter. Daarna volgden we de route terug, nu over een breder pad en onder de aquaducten door, waar we eerder nog overheen gelopen hadden.
Na een laatste tunnel, die heel laag en modderig was onderweg, kwamen we weer tussen de weilanden uit. Nu volgden we een landweg terug naar de picknickplek waar we gestart waren.
Daar kwamen we om 13.00 h aan. Er stond een caravan-kiosk en deze was nu open. We bestelden een hamburger en om te delen, 1 portie frites, alles werd lokaal ingekocht. Het smaakte ons heel goed. Daarna bekeken we onze opties en besloten we naar Lagoa do Fogo te rijden. De route ging omhoog, dus we kwamen weer in de (regen)wolken terecht. Bij de uitzichtpunten stopten we voor foto’s.

Lagoa do Fogo

Gelukkig was er afhankelijk van de wolken, af en toe zicht. Bij het laatste uitzichtpunt was een grote parkeerplaats en moesten we even naar de Miradouro lopen.

Uitzichtpunt Lagoa do Fogo
Lagoa do Fogo

We besloten om nog door te rijden, nu naar Caldeira Velha. Dit is een warmwaterbron waar ook gezwommen kon worden. Hier was er een zeer grote parkeerplaats. Om te zwemmen, waren alle tijdslots volgeboekt. We konden wel een gewoon kaartje kopen en de bronnen bekijken. Achteraf waren we blij dat we niet konden zwemmen, wat een drukte was het in de warmwaterbronnen. De ligging was wel supermooi.

Caldeira Velha
Caldeira Velha
Caldeira Velha

Na dit bezoek aan de Caldeira Velha, waar het nog even ontzettend hard regende, besloten we terug naar Lagoa te rijden. Het vulkanologisch museum was open om 14.30 h, 15.30 h en 16.30 h. Wij kwamen om 15.20 h aan, precies op tijd voor het tijdslot van 15.30 h. Vanwege reorganisatie werden er alleen gegidste rondleidingen gegeven. De man deed het wel leuk. Om 16.30 h reden we vanuit Lagoa weg, nu terug naar Capelas. We hadden inmiddels wel dorst gekregen, dus bij een tankstation stopten we om aldaar wat te drinken. Om 17.30 h kwamen we bij de uitzichtpunten van Capelas aan. Deze liggen links van de uitzichtpunten van dag 2. We deden alle uitzichtpunten stuk voor stuk te voet aan. Dit was een soort van historische trail over de walvisjacht die vroeger hier uitgevoerd werd.

Historisch voetpad Capelas
Uitzichtpunt Capelas

We waren om 18.30 h klaar en weer terug in het hotel. Vandaag liepen we ca. 11,5 km en reden we 124 km.
Om 20 h gingen we eten bij Moby Dick. We hadden niets gereserveerd en dit lag op loopafstand. Alweer goed en goedkoop gegeten. Om 21 h waren we terug op de kamer om de fotoselectie te maken, dit dagverslag en de wandelingen en opties voor morgen. Vanaf 22 h stortregende het. Alles onder voorbehoud van mooi, helder weer. Morgen zullen we overnachten in Nordeste.

Wil je automatisch een mail krijgen als we een nieuwe blog update maken, meld je dan hieronder aan

We sturen je geen spam! Lees ons privacybeleid voor meer informatie.

Wil je automatisch een mail krijgen als we een nieuwe blog update maken, meld je dan hieronder aan

We sturen je geen spam! Lees ons privacybeleid voor meer informatie.

Categorieën: blog

0 reacties

Geef een reactie

Avatar plaatshouder

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *