bezienswaardigheden:
* Miradouro da Ponta da Madrugada
* Salto do Cagarrão (niet gevonden)
* Wandeling Faial da Terra via Sanguinho
* Cascata do Salto do Prego
* Miradouro do Pico dos Bodes
* Miradouro do Pôr do Sol
* Povoação
Vanmorgen deden we rustig aan. We hadden de wekker op 8 h gezet, maar werden toch zo’n half uur vroeger wakker. Na alles ingepakt te hebben gingen we ontbijten. Na het ontbijt gingen we toch geen lunch inkopen doen bij de Spar. We gokten erop dat we toch iets te eten konden krijgen na de geplande wandeling.
Om 9.15 h reden we weg richting Faial da Terra. We hadden de waterval Salto do Cagarrao geprogrammeerd, echter Nancy had zich vergist en Salto do Prego gekozen. Onderweg kwamen we weer uit bij een groep pelgrims (Romeiros) die over de weg liepen.
Dit was, na Googlen, een traditie welke reeds uit de 16de eeuw stamt. De pelgrims hebben allemaal een grote sjaal over de schouders hangen die ook de kleding en rugzak bedekt. Daarover nog een kleurrijke kleinere sjaal, ze hebben een staf in de hand en dragen. een rozenkrans. En de groepen pelgrims bestaat enkel uit alleen maar mannen. We zijn deze groepen al meer tegen gekomen deze week. Iets verder was een uitzichtpunt waar we even stopten, Miradouro da Ponta da Madrugada.
Op de parkeerplaats stond een auto met brood voor de pelgrims en bij de picknickplek stonden een aantal van de pelgrims, die blijkbaar de catering moesten verzorgen. Ze hadden op een picknicktafel alle flesjes water en fris uitgestald. Blijkbaar was er in de communicatie iets misgegaan want de groep pelgrims liep gewoon door. Iemand kwam aangerend melden dat de gehele groep pelgrims doorgelopen was.
Na het maken van foto’s bij het uitzichtpunt reden we weer verder en passeerden we de groep pelgrims opnieuw. Nadat we een stuk verder gereden waren, passeerden we het bord voor de afslag naar Faial da Terra. Dat vond Nancy al vreemd, want het uitzichtpunt zou langs de weg voor dit dorp liggen. Nog een stuk verder kwamen we bij een startpunt voor de wandeling naar Salto do Prego en kwamen we erachter dat we te ver gereden waren en dat de foute waterval geprogrammeerd was. We keerden om en reden terug, naar de afslag richting Faial da Terra. Bij een boerderij zou volgens Google maps iets verder de waterval Salto do Cagarrao liggen. We konden er nergens parkeren en op de GPS was ook geen wandelpad te zien. Daarom reden we door naar Faial da Terra waar de SNP route begon.
We reden door het dorpje hetgeen er al heel mooi uitzag.
We parkeerden een stukje verder dan het centrum, alwaar de wandeling begon. Hier was wel een bushokje, maar geen openbaar toilet. Daarom liepen we terug naar het centrum, waar we de openbare toiletten hadden gezien. Hierna konden we aan de wandeling beginnen. We zagen vandaag ook voor het eerst deze vakantie blauwe lucht! De wandelingen op het eiland zijn bijna allemaal vrij kort, wel met flinke stijging erin, en goed gemarkeerd. Veel toeristen liepen deze routes, hetgeen we tot nu gemerkt hadden.
Om 11.20 h begonnen we aan de wandeling. Na een splitsing ging een kasseienpad steil zigzaggend omhoog naar Sanguinho.
In de tekst stond beschreven dat we de ruïnes van Sanguinho zouden passeren. Nu stonden er weinig ruïnes meer, ze waren óf herbouwd óf gesloopt. Op een bord stond dat het dorpje nu inderdaad heringericht was als vakantiehuisjes.
Daarna liep de route over een smal pad door de bossen die we nu al meer gezien hadden.
We liepen inderdaad weer over een mooi pad. Iets verder was de splitsing naar de waterval. Op dit punt zouden we op de terugweg weer terug komen. De route ging weer verder door het bos waar we tot onze verrassing grote groepen kippen en hanen aan het scharrelen zagen. Je zult hier maar de scharrel eieren moeten rapen. Nog iets verder was een splitsing naar links naar de waterval die we niet konden vinden, de Salto do Cagarrao. Dit bleek nog enkel zo’n 1,9 km lopen te zijn. Dat deden we niet.
Daarna kwamen langs een zijstroompje waar ook een smalle waterval te zien was. Iets verder kwamen we bij de echte waterval uit. Deze was heel mooi. Voor velen (met name) mannen was dit een punt om een frisse duik te nemen. Twee mannen (met een gigantisch dikke buik) waren zich al af aan het drogen, eentje was zich net uit aan het kleden om ook het water in te gaan. We namen vlug foto’s zonder zwemmers in het water.
Daarna liepen we terug tot de splitsing. Nu moesten we linksaf en volgden we de rivier terug naar Faial da Terra.
Daar kwamen we om 13 h aan. Deze wandeling was maar 7,5 km en eigenlijk maar 4 5km zonder het op en neer naar het centrum. We liepen toch weer door tot het centrum om in een barretje dat we gezien hadden te lunchen. Ze hadden hier broodjes met tonijn.
Na de lunch reden we om 14 h verder naar Povoação. Onderweg kwamen we langs een wegwijzer Miradouro do Pico dos Bodes. Daar reden we toch even naartoe. Dit bleek een groots opgezet iets te zijn met een groot betonnen gebouw, zonder duidelijke functie, een uitkijktoren en een dubbele rand met niveauverschillen en bankjes. Het zag er wel wat minder onderhouden uit. Bij alle uitzichtpunten en picknickplekken viel het ons op dat alles zo goed verzorgd was. Bij de picknickplekken en soms uitzichtpunten waren hele parkachtige tuinen aangelegd.
Hierna reden we verder omlaag richting Povoação en kwamen iets verder bij nog een uitzichtpunt Miradouro do Pôr do Sol. Hier stopten we ook weer even.
Om 15 h kwamen we in Povoação aan. We tankten eerst de auto vol en parkeerden daarna bij het hotel dat aan zee ligt.
Daarna brachten we de bagage naar de kamer. Vervolgens gingen we in de bar iets drinken. Lekker rustig aan vandaag. Om 16.35 h liepen we Povoação in om naar een paar uitzichtpunten te lopen en het stadje te verkennen.
Het was een mooi en relatief klein centrum. Bij het centrale plein vonden we een leuk restaurantje. Hier gingen we avondeten. Dit keer eindelijk een gerecht waarbij ze geen gebakken ei er bovenop serveerden. Bij bijna alle vleesgerechten wordt er een spiegelei op het vlees geserveerd.
Nancy kon hier eindelijk iets bestellen zonder knoflook. Dus koos Nancy voor de gegrilde octopus. Deze was heerlijk.
Na het eten liepen we terug naar het hotel waar Hans iets later wel 100 foto’s nam van de zonsondergang. Deze zagen we hier op de Azoren op São Miguel voor het eerst.
0 reacties