Vanmorgen werden we alweer rond 5 h wakker. Vannacht heeft het voor de verandering niet geregend. Om 6.30 h gingen we ontbijten en om 7.30 zouden we met de bagage bij de boot moeten zijn voor vertrek naar de parkeerplaats waar de bus staat. Iets na 7.30 h konden we allemaal op de boot stappen. De bagage ging in een kleinere boot. Naast de dagrugzak hadden we ook een tas met kleding om te laten wassen bij ons. Gisteren was alles weer zo nat bezweet, dat we toch een aantal kledingstukken lieten wassen.
Bij het instappen op de boot viel Wiebe met zijn rugzak in het water. Zijn dagrugzak met alle belangrijke spullen bleef gelukkig drijven, hij was wel zijn bril kwijt en zijn neus bloedde. Gelukkig was hij verder ongedeerd. Vanwege de temperatuur hoefde hij zich niet om te kleden en de rugzak konden we gelukkig uit het water vissen.
Daarna vertrokken we rond 7.45 h naar de opstapplaats. Normaal 1,5 h varen, maar door de hoge waterstand en ondanks dat we nu stroomopwaarts vaarden , ging het veel sneller. Onderweg genoten we deze keer enorm van de boottocht. Op de heenweg hadden we regen en waren de plastic zijkanten omlaag, dus hadden we weinig van de tocht gezien.
Voor 9 h waren we al bij de opstapplaats. Onze chauffeur Erick was verbaasd, normaal kwamen de toeristen nooit zo vroeg aan.
De bagage werd eerst naar de bus gebracht en vervolgens door de chauffeur Erick op het dak geladen geholpen door een aantal van onze mannen.
Na nog een toiletbezoek, vertrokken we om 9.10 h voor de lange rit (qua tijd) naar La Fortuna. Het eerste stuk was hetzelfde als op de heenreis, we kwamen weer langs de grote bananen plantages van Chiquita. Daar liep zelfs een soort transportrail om de bananen vanaf de velden naar een verzamelpunt te vervoeren.
Iets verder stonden toeristen foto’s te maken. Er bleken brulapen in de bomen te zitten. Wij stopten natuurlijk ook om foto’s te maken.
Daarna reden we verder tot Puerto Viejo waar we om 11.30 h stopten om te lunchen bij de Ara Ambigua Lodge. Daar bestelden we eerst eten en vervolgens ging iedereen in de tuinen foto’s maken van de vele vogels die er zaten.
Nancy bleef lekker aan tafel zitten in de schaduw en publiceerde het 2de gedeelte van gisteren op de blog. Buiten in de zon was het weer heel warm.
Om 13 h reden we door naar het laatste stuk. Om 14.15 h kwamen we in La Fortuna aan waar we stopten bij de wasserette. Iedereen gaf de kleding af die gewassen moest worden en daarna reden we door naar het hotel, de Cataratas Eco lodge.
Daar kwamen we om 14.30 h aan. De sleutels lagen al klaar zodat we snel de bagage op de kamer konden zetten en om 15 h vertrokken we weer (voor de liefhebbers) naar de waterval in de Rio Fortuna. Dit was maar 10 minuten rijden. Na de entree betaald te hebben, konden we naar binnen. Bij het oversteken van de brug zagen we ook al een hele dunne lange slang, die van de brug af, over de pijler omlaag gleed. Dit was een bruine wijnstokslang.
We liepen eerst naar een uitzichtpunt en vervolgens over 500 treden omlaag richting de waterval.
Daar was weer een uitzichtpunt en kon je in de poel en rivier zwemmen.
Monique, Claudia en Nancy hebben alleen met de benen in het water gestaan. Zo heel warm was het water niet. Het was wel lekker qua afkoeling.
Daarna moesten we de 500 treden weer omhoog. Eenmaal boven liepen we nog een stukje van de Orchid trail, maar het was blijkbaar niet het bloeiseizoen, dus draaiden we al snel weer om.
Om 16.45 h werden we naar het hotel gebracht waar we om 17.45 h weer vertrokken voor de geboekte kikker- en slangentour. Daar kwamen we om 18 h aan. Terwijl we uitleg kregen van gids J.P. begon het al een beetje te regenen. We kregen van de organisatie ieder een goede zaklamp te leen en vervolgens gingen we op pad.
Onderweg kwamen we langs het restaurant en begon het hard te onweren. Hier haalde Nancy de paraplu uit haar rugzak, maar daarvoor moest eerst de poncho uit. Daarna gingen we weer op pad.
Op het pad begon het te stortregenen en ook bliksem en donder erbij. We liepen verder tot een overkapping. Daar schuilden we even, er stonden nog 1 of 2 groepen. Toen het even minder onweerde, liepen de groepen naar een punt vlakbij waar de roodoog-bladkikker zat. Onze gids wachtte even en vervolgens liepen we er ook naartoe. We maakten eerst foto’s van de kikker, maar toen Wiebe een foto wilde maken, schrok onze gids, we moesten allemaal direct naar achteren, rechts onder een plant lag namelijk de gevaarlijkste slang van Costa Rica. De lanspuntslang. Vervolgens mochten we er wel een voor een naar komen kijken en foto’s van de slang maken op gepaste afstand.
De gids vertelde dat daar vandaag al mensen aan het werk waren geweest, maar de slang niet hadden gezien. Daarna bleven we op de iets bredere paden en kwamen we langs allerlei kunstmatige poelen waar de gids naar de kikkers zocht en deze ook vond. Het fotograferen was nog een hele uitdaging met én een paraplu én een zaklamp én een fotocamera vast te houden. En dat alles in stortregen. We waren zelf ondertussen behoorlijk doorweekt bij de onderarmen (die staken buiten de poncho) of en de broek en schoenen. Alle regen liep de schoenen in.
Om 20 h waren we klaar met de tour en liepen we naar het restaurant toe. We droogden eerst onze camera’s af met een handdoek en vervolgens gingen we er eten. Om 21 h gingen we terug naar de lodge. Op de kamer is airco (voor het eerst deze vakantie) dus dat helpt hopelijk om alles weer droog te krijgen. Na het selecteren van de foto’s en het maken van dit verhaal, gingen we pas laat slapen. Morgen weer om 6 h opstaan.
0 reacties