Gisteravond gingen we alweer later naar bed dan we gepland hadden. Na een goede nachtrust werd Hans al om 5.40 h wakker, ging zich snel even wassen en kleedde zich daarna aan en ging nog een rondje in het centrum van Santa Fé doen, door een aantal parken, welke we gezien hadden aan het begin van de vakantie toen we per bus op weg gingen naar Cahuita. Nancy werd toen toch ook even wakker, maar bleef toch in bed liggen.
Om 7.15 h hadden we de wekker gezet, Nancy stond al om 7 h op. Hans kwam toen ook terug.
Vervolgens douchten we ons en trokken we schone kleding aan. Daarna alles definitief in de hoofdbagage gestopt en vervolgens gingen we ontbijten om 8 h.
Na het ontbijt wilde Nancy ook een paar parken zien van Hans zijn rondje. Dus gingen we nog een keer naar buiten. Vanwege de hitte en de zon maakten we nu een korter rondje. Om 9 h waren we terug bij het hotel.
Daarna in de lobby de foto’s van Hans op de tablet gezet en op de bus gewacht met Erick onze chauffeur, die ons naar het vliegveld zou brengen. Om 9.45 h moesten we verzamelen bij de receptie van het hotel Fleur de Lys en reden we vervolgens naar het vliegveld. Daar kwamen we om 10.40 h aan. We namen nogmaals afscheid van Erick en liepen vervolgens met Sophia de vertrekhal in.
De balie van Copa Airlines was zo gevonden, echter ze konden bagage alleen innemen met een papieren boarding pass en een bagagelabel. Daarvoor werden we verwezen naar de zelf check-in machines. Helaas kreeg iedereen daar foutmeldingen, dus dat lukte niet. Even later lukte het toch, met de hulp van een medewerker en op het meest rechtse apparaat om de boarding passen te krijgen. Alleen stond op de boarding pass van Panama naar Amsterdam geen stoelnummer maar ***. Een bagagelabel konden we er niet geprint krijgen.
Vervolgens maar weer in de rij voor de balie gaan staan. Iets later moesten we allemaal uit deze rij weg, want dit was niet de juiste rij, iedereen stond voor een gang.
Vervolgens werden even later de 3 balies door medewerkers van Copa Airlines bezet en gingen ze pas officieel open, dit was ca. 3 h voor vertrek. Bij de balie aangekomen, vroeg Nancy of ze ook boardingpassen kon krijgen waarbij voor de 2de vlucht de stoelnummers ingevuld waren. Die kreeg Nancy. Hier stond ook de gate op vermeld.
Vervolgens namen we afscheid van Sophia, Sophia bleef op het vliegveld en werd door haar vader aldaar opgehaald. De security en paspoort controle ging snel.
In de winkels onze laatste Colones opgemaakt en daarna gingen we met Claudia en Monique eten bij Californië Pizza Kitchen. Daar vonden we tenminste zitplaatsen.
We bestelden pizza en deze werd door een robot bezorgd. Het zwaardere dienblad met drankjes werd wel door een ober bezorgd. Andersom qua gewicht was logischer geweest.
Tijdens het eten kregen we mails binnen van Copa Airlines betreffende een gate wijziging. Van gate 20 naar gate 5 en uiteindelijk werd het definitief gate 4. Daar liepen we rond 13.30 h heen.
Tijdens het wachten bij de gate werden er namen omgeroepen, maar er was weinig van te verstaan. Nancy vond wel dat het een beetje op Nancy leek. De achternaam was onverstaanbaar. Even later werd er ook iets omgeroepen dat op Johan(nes?) leek, Hans zijn paspoort naam. Nancy ging voor de zekerheid toch informeren en het bleek inderdaad dat Nancy meerdere keren was omgeroepen. Er zou nog elektronica in de hoofdbagage zitten. Samen met een andere vrouw moest Nancy meelopen naar gate 13. Ondertussen was Nancy zich af aan het vragen wat het kon zijn, alleen alkaline batterijen en 4 oplaadbare Ni-batterijen zaten in haar hoofdbagage. Bij gate 13 werd door de meegelopen medewerker gebeld en even later kwam een karretje voorrijden met 2 bagage tassen. Het bleek om Hans zijn tas te gaan, blijkbaar was deze op Nancy haar naam geregistreerd. Nancy probeerde Hans te bereiken, maar er was geen telefonie-netwerk aangemeld, dus dat lukte niet. Nancy wist niet hoe Hans zijn tas ingepakt had en wat waar in zat. Het duurde al meer dan 5 minuten om het sjaaltje waar Hans zijn handvatten mee samen bind om die los te krijgen. Vervolgens samen met de dame van het bagage karretje gekeken wat het kon zijn. Zij was namelijk degene die iets op de scanner gezien had en ongeveer de lokatie wist. Nancy haalde alles uit de tas en inderdaad: op de bodem lag de zonnecel-powerbank die een Lithium batterij heeft.
Deze in de handbagage gedaan en vervolgens alles in de tas terug gedaan en opnieuw gesloten.
Ondertussen was het boarden begonnen en waren Nancy en Hans de laatste die in het vliegtuig kwamen.
Om 14.35 h begonnen we met taxiën en even later zaten we in de lucht. De vlucht naar Panama liep voorspoedig. Echter was het in het luchtruim bij Panama erg druk en werd ons vliegtuig naar een cirkel wachtbaan boven Panama Airport op 5000 m gestuurd. Na 2 rondes cirkelen mochten we opnieuw aanvliegen op Panama stad. We hadden een heel mooi zicht op de stad en het Panama kanaal. Om 17.10h landden we, we hadden 15 minuten vertraging opgelopen, dus dat viel reuze mee.
Nadat we het vliegtuig uit gestapt waren, liepen we van terminal 1 naar terminal 2, naar gate 218. Daar moesten we ons als transfer passagiers melden, maar omdat de printer kapot was, werd met pen een OK op de boarding pas gezet. Bij de andere passagiers, die nog geen stoelnummer hadden, waarschijnlijk ook het stoelnummer.
Daarna konden we al in de rij gaan staan voor het boarden. Hier werd nogmaals onze boardings pass en paspoort gecontroleerd en vervolgens moesten we ook nog door een soort van security, namelijk onze handbagage moest door een scanner en wij zelf door een scanpoortje.
Daarna konden we naar het toestel doorlopen en om 18.25 h zaten we op onze bijbetaalde plekken bij de nooduitgang waar we extra beenruimte hadden.
Om 19.25 zaten we in de lucht. De plekken bleken, naast de beenruimte, toch niet ideaal, we konden geen accessoires kwijt en we zaten vlakbij de toiletten.
Hans heeft redelijk goed kunnen slapen onderweg naar Amsterdam toe, Nancy lukte het slapen pas het laatste uurtje voor de landing. Nancy was toen ondertussen meer dan 24 h op.
Costa Rica: Za. 10-08 Amsterdam
Om 12.00 h landden we op Schiphol. Het was een heel stuk lopen naar de bagageband. Daar zagen we ook de andere medereizigers van onze groep weer. De bagage kwam snel zodat we al om 12.40 h afscheid konden nemen van iedereen en naar de shuttlebus van het Ibis hotel liepen.
Bij het Ibis hotel eerst de bagage in de auto gelegd en vervolgens binnen de extra 3 dagen die buiten het pakket vielen betaald.
Om 13.45h reden we huiswaarts, onderweg nog bij Nancy haar broer gestopt (Hij had aan het begin van onze vakantie 6 ribben gebroken, waarvan 1 rib op 2 plaatsen) en bij Nancy haar ouders.
Om 17.30 h waren we thuis. Daar de bagage uitgepakt en alle schone kleding buiten aan de droogmolen gehangen om te luchten en te drogen. De lucht was zo vochtig in Costa Rica dat sommige kleding klam aanvoelde, ondanks dat alles in sealbags verpakt zat.
Daarna de 1ste wasmachine aangezet, foto’s op de computer gezet en gegeten.
Nancy wist het tot 22 h uit te houden en ging toen slapen. Hans ging om 23.30 h naar bed.
Het was een geweldige mooie vakantie geweest in Costa Rica, met een leuke groep en een super reisleidster. Sophia, nogmaals onze dank!
0 reacties