Vanmorgen was Nancy niet helemaal lekker. Nancy heeft daarom alleen thee gedronken bij het ontbijt. Hans heeft wel ontbeten. Om 9.05 h vertrokken we te voet vanaf de Schattenmühle naar de Lotenbachklamm. Deze kon je als extraatje doen vandaag. Volgens de eigenaar van het hotel was deze mooier dan de etappe van de Schluchtensteig en hij bleek helemaal gelijk te hebben!
Volgens de SNP tekst moesten we onderlangs, het pad langs de rivier volgen, de GPS route ging echter bovenlangs. Daarom zijn we onderlangs begonnen, we kwamen in een kloof die je het echte kloofgevoel gaf met bruggetjes en watervallen.
Wel waren er veel omgevallen bomen in de kloof. Omdat alle bomen langs het pad ook al dik bemost waren, ook wanneer ze nog rechtop staan, was het moeilijk om in te schatten hoe lang de bomen er in omgevallen zouden kunnen liggen.
Eenmaal boven kwam ook het pad van de GPS route erbij. Daar werd de rivier iets vlakker, maar we liepen door tot we boven bij de parkeerplaats kwamen. Daar keerden we om. Bij de splitsing namen we nu de GPS route terug. Deze bleef vrij vlak bovenlangs lopen, waardoor je weinig zag van de watervallen in de Lotenbachklamm. We waren blij dat we de SNP tekst gevolgd hadden.
Om 10.20 h begonnen we aan de echte etappe van de Schluchtensteig. We hadden er toen al 3,5 km op zitten, nu begonnen we aan de 18-19 km naar Fischbach.
Na een zeer steil begin kwamen we op een vrij vlak, breed bospad uit. Dit konden we grotendeels volgen tot aan de Räuberschlössle, dit was een 80 m hoge rots die uit kwartsporfier bestaat. Het was net een holle kies waar je binnenin stond. Het uitzicht op de benedenstromende Wutach was beperkt.
Daarna werd het pad een stuk leuker, nu werd het een heel smal paadje dat de hellingen volgde. Iets verder werd het af en toe weer een breder pad. We kwamen ook weer langs een versteende waterval, met most begroeid.
Nog een heel stuk verder kwamen we langs de Stallegger Brücke, een overdekte brug waar auto’s overheen konden rijden. Wij hoefden niet over te steken. Na ca. 500 m kwamen we langs het huis dat een kleine waterkrachtcentrale herbergde, de stuwdam lag een klein stukje verder.
Daarna zagen we ook weer beverknaagsporen langs het pad.
Om 12.10 h gingen we aan de oever van de Wutach, waar ook de Rötenbach in de Wutach stroomde, lunchen op een bankje. Nancy had haar beleg, van het gekochte lunchpakket, eraf gehaald en het brood met chocopasta besmeerd, welke Nancy van het ontbijt had meegenomen. Het weer was vandaag minder mooi dan eerder voorspeld, het was grijs, bewolkt weer met af en toe een drupje motregen.
Om 12.40 h liepen we weer verder. Nu staken we met een voetbrug de Rötenbach over. Daarna liepen we verder langs de Wutach.
Bij waypoint 7.1 km, kwamen de Gutach en de Haslach rivieren bij elkaar en vanaf hier heette de rivier de Wutach.
Over beide rivieren was een voetbrug. We hoefden alleen de Gutach over de steken. Vanaf hier verlieten we de Wutachschlucht en liepen we de Haslachschlucht in. Hier volgden we ons favoriete type pad, smalle bospaadjes langs water of rotsen, bij voorkeur beiden.
We kwamen eerst langs een uitzichtpunt Rechenfelsen, maar de rotsen waren niet zo fotogeniek. Daarna kwamen we langs het uitzichtpunt Höllochfelsen. Ook deze waren niet zo fotogeniek, totdat Hans naar het water afdaalde en daar staande in de rivier een mooie foto van de kloof maakte.
Daarna werd het pad weer breder en dit bleef zo tot waypoint 9.4 km, Grünwald. Daar hadden we volgens SNP een omleidingsroute moeten volgen maar we zijn gewoon de Schluchtensteig markering blijven volgen. Deze volgde, na een kapotte brug, waar een nieuwe voetbrug naast lag, nog een mooi stukje langs kabbelend water en een waterval.
Daarna volgden we een mooi pad langs de Haslach. Hier zagen we heel duidelijk beversporen en zelfs een paar beverburchten.
Zo liepen we verder tot we het dorp/stadje Lenzkirch inliepen. In het oude centrum, waypoint 13,3 km, gingen we om 14.50 h iets drinken bij Backerei/Café Wiest. Hans nam een groot stuk aardbeientaart, Nancy een stuk kleiner yoghurtmousse gebakje met vers fruit erop. Om 15.25 h liepen we weer verder voor de laatste 5,5 km naar Fischbach, wel ging vanaf Lenzkirch de route flink omhoog. Het eerste stuk ging steil omhoog langs het Kurpark tot aan het Geopark. Daarna ging het relatief vlak door dennenbossen. Het laatste stuk tot de Cyriakskapelle ging weer zeer steil omhoog. Deze kapel was zelfs open en we konden er zelfs even binnenkijken.
Daarna wogen de laatste loodjes zwaar voor Nancy. We moesten nog ca. 1,5 km omhoog lopen tot de top van de heuvelrug, daarna was het nog 500 m dalend naar Fischbach. Daar kwamen we net voor 17 h aan in hotel Hirschen. We hadden 23.1 km gelopen, 560 m gestegen en 440 m gedaald. In totaal waren we 8 h onderweg.
Dit was een beter hotel dan in de Schattenmühle. We reserveerden een tafel voor 19 h en gingen vervolgens naar onze kamer.
Om 18.40 h liepen we alweer naar het restaurant waar we toch al konden zitten om al iets drinken. Het eten was hier heel goed verzorgd.
1 reactie
wies · 19/04/2023 op 05:48
Hoi .een hele mooie kloof wij zijn ooit ook in Fischbach op vakantie geweest. Verder is hier alles rustig .nog fijne wandel dagen. groetjes pap en mam .