Vanmorgen gingen we al vroeger ontbijten, omdat we op het eind van deze etappe een bus moesten halen. Daarom om 7.30 h ontbeten. Op onze tafel stonden als extra,s voor het lunchpakket nog mineraalwater, appels en extra broodjes klaar. De rest mochten we van het buffet nemen.
Om 8.30 h liepen we weg. Eerst nog even in Einruhr naar het Heilsteinhaus waar ook de toerist informatie gevestigd was. Deze ging pas om 9 h open, maar de binnenplaats was toegankelijk waar een mineraalbron (de Heilsteinbron) was. Je kon er een bekertje pakken en drinken. Ondanks dat Nancy niet van mineraalwater met prik houdt, heeft ze wel een heel klein slokje geproefd. Ze vond het niet lekker. Het regende inmiddels al best hard, dus nu deden we toch maar de regenjas aan. Het zou maar tot voorbij 9 h regenen, maar vanaf 10 h zou het droog worden.
Daarna liepen we naar de Rurstrasse waar nog een aantal oude vakwerkhuizen te zien waren op nummer 26, 29, 33 en 41. Er waren er meer, maar blijkbaar waren dat minder oude vakwerkhuizen en die stonden niet apart vermeld in het Eifelsteig boekje.
Daarna begonnen we aan de echte Eifelsteig etappe naar Gemünd. De route ging direct steil omhoog. Eerst via trappen, daarna een stukje weg en vervolgens weer een steil stijgend pad. We waren zo gefocust op het pad dat we de afslag naar links gemist hadden. Het pad ging namelijk verder omhoog. Boven de route gecorrigeerd door eerst linksaf te gaan. Vervolgens zaten we nog een paar meter te hoog, er liep nog een pad iets lager. Daar vervolgens door het bos naar omlaag gelopen.
We hadden wel een mooi uitzicht op Einruhr en de Obersee.
Daarna liepen we parallel door het bos boven langs de Obersee.
Na een knik van de weg, daalden we af naar de Obersee. Hier konden we een klein stukje van de Obersee genieten, voordat het pad weer afboog het bos in. Een stuk verder kwamen we weer bij de Obersee uit.
Hier lagen 3 stuwmeren bij elkaar. De Obersee boog vanaf hier naar rechts, best wel smal. De Rursee ging een soort van rechtdoor, schuin links. In het verlengde van de Obersee lag de Urftsee, daar zouden we later nog komen.
Nu volgde het pad de Obersee. Het pad ging toch grotensdeels door het bos, zodat het uitzicht op de Obersee beperkt was. Net voor de stuw van de Urftsee, maakt de Obersee een paar flinke curves, zoals een rivier. Hier ging het pad rechtdoor en sneed zo een hele lus af. De stuwdam, de Urfttalsperre, hoorde eigenlijk niet bij de Eifelsteig, maar werd wel aanbevolen voor een mooi uitzicht.
Aan de overkant lag een gasthof, die vanaf 11 h open zou zijn. We waren er precies om 11 h, maar helaas was hij nog dicht. Op het bord stond ook dat hij om 11 h open zou zijn. We hebben er op de picknickbank naast de uitlegborden van de Urfttalsperre een appel gegeten. Vijf minuten later kwam iemand aanrijden die het restaurant begon te openen. Het zag er niet naar uit dat hij iets vers in zijn auto had staan. Hij maakte ook niet echt haast om ons en twee andere wandelaars die eigenlijk samen met ons aan het wachten waren te helpen. Om 11.20 h liepen we dan ook weer verder. Toen werd de zaak geopend. Maar wij wilden vandaag een bus halen in Gemünd.
Bij het verlaten van de stuwdam, kwam net de grote wandelgroep van gisteren er ook weer aan. Daarna verlieten we de stuwmeren en ging het pad omhoog en landinwaarts. We kregen nog 1 mooi panorama uitzicht op de stuwdam.
Daarna stegen we naar een soort plateau, dat meer uit een soort gras/heide/brem begroeiing leek te bestaan.
Vanaf het plateau hadden we zicht op de NS-petersburg Vogelsang. Een gigantisch complex.
De route op het plateau ging langs de ruïnes van Wollseifen. Hier had een compleet dorp gestaan dat in 1946 door de Britse soldaten ontruimd werd. Er werd een oefenplaats voor het leger aangelegd. Nu stond er nog 1 kerk, 1 trafohuisje en 1 ander gebouw van het originele dorpje. Het oefenterrein werd later overgedragen aan de Belgische militairen die er zelfs in 2001 nog getraind hebben voor hun missie in Kosovo. Er waren na het instorten van de originele huizen, ook nephuizen gebouwd om te oefenen.
Daarna ging ons pad omlaag, naar Vogelsang. Qua kilometers leek het erop dat we toch op meer kilometers zouden uitkomen dan de 21,3 km die in het boekje stond, terwijl we alleen de stuwdam en een stukje in Einruhr hadden gedaan.
Om 13 h kwamen we bij het complex van het NS-ordensburg Vogelsang aan. Daar aten we onze broodjes van het lunchpakket op. Dit was onze tweede horecamogelijkheid vandaag, maar iets eten bij het lunchpakket is dubbelop. Het hele complex is toegankelijk en was een van de grootste bouwwerken uit de nazi periode. Het was een politieke school en oorspronkelijk bedoeld om jonge mannen op te leiden tot leidinggevende functionarissen in de politieke partij, de NSDAP. Nu is er een informatie- en documentatiecentrum. We hebben het complex verder niet bezocht. Om 13.25 h liepen we verder.
De Eifelsteig en de Wildernistrail gingen over dezelfde paden en volgden dezelfde route, alleen gaf de Wildernistrail kortere afstanden aan tot Gemünd dan de Eifelsteig. We waren stiekem toch een beetje tegen de klok aan het lopen. De bustijden die we van het Eifelsteig toerisme hadden gekregen hadden als vertrektijd in Gemünd 16.39 h. Daarna moesten we overstappen in Vogelsang en daar ongeveer 30 minuten wachten op de volgende bus naar Einruhr. Dan zouden we pas om 17.32 h in Einruhr aankomen. Nancy had uitgevonden dat er ook een bus om 15.39 h ging. Ook dan moesten we in Vogelsang overstappen, maar hoefden we daar maar een paar minuten te wachten en om 15.57 h al in Einruhr aankomen. Deze had natuurlijk onze voorkeur.
Na Vogelsang passeerden we nog een paar uitzichtspunten, de eerste was Kickley, daar zagen we ons eindpunt al in de verte liggen.
De tweede was Modenhübel. Daar hadden we ook zicht op Gemünd. Daarna ging de route naar Morsbach. Net voor Morsbach gingen we linksaf naar Gemünd. Nu was het grotendeels afdalen. Bij de rand van Malsbenden, dat aan Gemünd vast ligt, volgde de Eifelsteig de bosrand aan de linkerkant. Dit was weer een mooi stukje. Ondertussen hadden we ook nog een bescheiden zonnetje gekregen. Mooi einde van onze wandeldag. Om 15.20 h kwamen we langs de tourist information waar we onze wandelpas lieten afstempelen. Nancy had de bus van 15.39 h al uit haar hoofd gezet. Daarna iets rustiger naar het centrum van Gemünd gelopen. De eerste bushalte die we tegenkwamen was niet de goede bushalte. Daarna richting de kerk gelopen. Daar lag de goede bushalte, alleen ging deze de verkeerde kant op. De goede bushalte lag 100 m verderop aan de overkant. Nancy zag verderop een bus voor de stoplichten staan. Toch snel naar de bushalte gelopen. Daar vlug de beurs en mondmasker gepakt en de route opgeslagen. Op hetzelfde moment stopte de bus. Haalden we toch nog de bus van 15.39 h. Vandaag hadden we 24,5 km gelopen, 780 m gestegen en 700 m gedaald. Inderdaad meer dan de 21,3 km uit het boekje.
Om 16 h kwamen we, na de overstap in Vogelsang, aan in Einruhr. Daar liepen we eerst naar het tourist bureau om de stempel van gisteren te halen. Nu kwamen we er ook achter dat we per etappe 2 stempels kregen, eentje dat je de etappe gehaald had en eentje van de plaats. Niet ieder toerist bureau had trouwens nog beide stempels.
Vervolgens liepen we naar ons hotel. Daar gingen we eerst iets drinken met een stuk taart weer erbij.
Om 18.30 h hadden we weer gereserveerd in het restaurant voor het dagmenu. De dagmenu porties zijn echt bescheiden voor wandelaars, maar dat is wel gezond. We houden ons in om nog een stuk taart als extra nagerecht te nemen.
Morgen beginnen we met de bus terug te nemen naar Gemünd.
1 reactie
Wies · 30/09/2020 op 07:35
hoi.mooie wandeling er zijn foto,s bij waar we ook zijn geweest met leen de oude. toen we aan de roerzee waren .maar zo lange wandelingen hebben niet gedaan.wandel ze nog .groetjes pap en mam.