Vanmorgen gingen we om 8 h ontbijten. In de B&B was een klein keukentje waar het ontbijt geserveerd werd. De Italiaanse gasten hadden voor ons ontbeten en waren blijven hangen. Toen wij kwamen stonden ze op om plaats voor ons te maken. Het ontbijt was eenvoudig, vers brood, buitoni toast met alleen jam-soorten en chocopasta erbij, daarnaast konden we ook nog yoghurt en koekjes erbij nemen. Nancy had nog geen honger en at slechts 1 sneetje brood.
Om 8.45 h begonnen we aan de wandeling. We liepen zigzaggend door Sutera, nu hadden we het dorpje wel gezien. Bij het pleintje waar we gisteren iets gedronken hadden gingen we een winkel binnen, daar stond dezelfde man, die ons gisteravond in het restaurant aansprak of wij de Magna Via Francisgena liepen en vervolgens een folder over Sutera aan ons gaf. Ook nu was hij heel behulpzaam en wees ons waar een bakker lag. Die lag ook nog eens op de route. We kochten 3 belegde focacia broodjes.
Daarna daalden we verder af en na 1.9 km gelopen te hebben, verlieten we Sutera en liepen we een heel stuk over een asfaltweg naar Campofranco.
Campofranco was ook een leuke dorpje. We kwamen langs een kerk, en deze was open. Daar ook even binnen gekeken.
Iets na Campofranco was er een splitsing tussen de route bij droog weer en de route bij nat weer. De splitsing was eerder dan in de SNP tekst en GPS route aangegeven.
Er stonden 2 soorten borden en die spraken elkaar ook nog tegen. Hier hadden we net de Italianen uit de B&B ingehaald, zij gingen linksaf.
Achteraf hoorden we van het Engelse/Ierse koppel dat zij die route ook hadden genomen en dat ze door de rivier hadden moeten waden en dat het water tot aan de bovenbenen kwam.
We liepen rechtdoor en bleven de SNP route volgen. Bij de volgende splitsing was volgens SNP de keuze tussen de variant bij droog weer en bij nat weer. De nat weer variant was 3 km langer. Wij kozen de droog weer variant en gingen dalend linksaf. Dit was een mooi pad. We waren vrij snel beneden waar de resten van een 17de eeuwse brug maar met Romeinse fundering had gestaan. Na vele renovaties was deze uiteindelijk in 1980 weggespoeld en niet meer gerestaureerd.
Wij moesten een paadje volgen links van de brug en dan via stapstenen de rivier Gallo d’Oro oversteken. De stapstenen lagen niet op de plek waar de GPS dit aangaf, maar een stuk verder. Daar vonden we een pad omlaag en konden we de rivier oversteken.
Daarna weer naar de brug terug gelopen en de route vervolgens vrij steil omhoog overeen akker en later over een graspad vervolgd. We hadden wel schitterend uitzicht. We begonnen vanmorgen met blauwe lucht, maar in de loop van de dag kwam er steeds meer bewolking.
We bleven stijgen en liepen rondom de top van de Monte Conca. Aan de achterkant kwamen we een stuk verder bij een grote waterbak waar we een snackpauze hielden. Daar kwamen ook de 3 routes weer bij elkaar. Toen we vertrokken zagen we het Engelse/Ierse koppel aan komen. We hebben vanuit de verte gezwaaid. Ze heten trouwens Ann en Nick.
Nu ging de route weer stijgend richting het plaatsje Milena. Vanaf hier waren er allerlei gekleurde bordjes met motiveerde teksten langs de route geplaatst en ook was er een soort reuzestoel van pallets gemaakt om even op adem te komen. In Milena ging de route net als in Sutera in een grote lus door het dorp. We kwamen langs het Rock café waar we iets gingen drinken. We kregen er ook nog een schaaltje zoutjes en chips bij. Dit café liep trouwens goed, de een na ander kwam binnen en bestelde iets te drinken. Blijkbaar is dit de gebruikelijke pauze voor de plaatselijke arbeiders. Om 13 h liepen we weer verder, we hadden nog steeds geen echte honger. Ook hier in Milena gingen of waren de meeste winkels en bars dicht.
Bij het verlaten van Milena was er weer een splitsing die niet in de SNP tekst stond. Volgens een dame was linksaf een korte route en rechtdoor een lange route. De SNP route ging rechtdoor, dus die maar aangehouden.
We gingen weer flink stijgend omhoog. We hadden onderweg al een paar veldspaat rotsen gezien, hier was het pad bezaaid met veldspaat scherven.
Na een paar kilometer begonnen we aan de afdaling. Al die tijd hadden we geen markering meer gezien. Misschien dat de andere route de meest gelopen route is? Een stuk verder kwamen we op een asfaltweg die slingerend omlaag liep. We kwamen langs een archeologische opgraving waar een tombe uit de 13de eeuw voor Christus lag. Er stond een hele stellage waarmee je bij de tombe kwam. We waren even gaan kijken en aten er daarna ook onze broodjes op. Het was inmiddels 14h nadat we klaar waren met lunchen.
We daalden al slingerend via de asfaltweg nog een stuk af en daarna ging de weg weer omhoog. Hier zag Jan dat hij door een Italiaans nummer gebeld was en kreeg nu een appje. Zijn bagage was bij hotel Regalpetra afgeleverd, maar ze zagen geen boeking op zijn naam. Jan heeft terug geappt dat deze foutief geleverd was en dat we in B&B Gli Zii di Silica sliepen. Ze zouden de bagage daar afgeven. Daar waar we op dat moment liepen, moesten we de asfaltweg verlaten en hadden we weer een stijgend pad door een beschermd bosgebied. Dit was wel weer een mooi stuk, maar omdat er bijna geen markeringen waren geweest, maar enkele verbleekte markeringen, voelden we ons een beetje illegaal bezig.
Na het bosgebied maakten we nog een lus terug, nog steeds stijgend, en kwamen toen bij windmolens uit.
Vanaf hier ging de weg omlaag en stonden er weer af en toe de gekleurde borden met aanmoedigingen. We dachten dat het weleens een schoolproject geweest zou kunnen zijn. De teksten waren namelijk in allerlei talen.
Nu mochten we eindelijk afdalen en hadden we zicht op Racalmuto, ons eindpunt. Helaas lag Racalmuto hoger, hetgeen betekende dat we toch nog moesten stijgen.
Net voor Racalmuto lag een begraafplaats waar het heel druk was. De politie was het verkeer aan het regelen en bij de ingang waren 2 kinderen van de scouting aan het collecteren.
Al stijgende liepen we Racalmuto in. Het eindpunt was bij de kerk, waar ook een kasteel lag. Om 16.15 kwamen we hier aan. We hadden meer kilometers geregistreerd dan bij SNP vermeld. We hadden 26.8 km gelopen en 915 m gestegen en 1085 m gedaald.
Jan ging eerst controleren of de bagage niet meer bij het hotel stond, inderdaad er stond geen bagage meer van hem. Daarna gingen we nog de kerk bekijken en het kasteel. Het kasteel was een museum voor hedendaagse kunst geworden, maar we mochten als we het wilden toch het kasteel bekijken. We deden het toch niet, we hadden zin om iets te drinken. Bij een bar dronken we iets, we kregen er alweer chips bij. Bij het verlaten van de bar zagen we Nick buiten staan. Zij sliepen wel in het Regalpetra hotel, blijkbaar ging het hotel dicht, dat zou misschien de reden kunnen zijn dat wij daarom in de B&B sliepen.
Daarna liepen we via Google maps naar de B&B. We zaten er vlakbij, maar konden het huis niet vinden. Een bakkerij lag vlakbij, daar maar gevraagd waar de B&B was. Die bleek ernaast te liggen. Er werd niet op de bel gereageerd, dus belden we de B&B maar even via onze telefoon.
Er zou binnen 5 minuten iemand komen om open te doen. Het bleek dat wij het hele huis voor onszelf hadden. De dame die open kwam doen, sprak geen Engels, daarom via Google translate gevraagd of we morgen om 7.30 h konden ontbijten. De kamers waren heel mooi en de badkamer zag er nieuw uit. Jan had blijkbaar ook een heel appartement voor zichzelf. Jan sliep 1 verdieping hoger dan wij.
Na ons gedoucht te hebben en ons in schone kleding gestoken te hebben, gingen we om 19 h op pad om te dineren. We eindigden in Bistro73 waar we heerlijk gegeten hadden en tijdens eten tussen de gangen door de foto’s geselecteerd en dit dagverslag gemaakt. Morgen zal onze laatste (halve) wandeldag zijn.
1 reactie
Wies · 03/11/2023 op 06:40
Hoi allemaal. Weer een pittige wandeling achter de rug. Zo te zien wel een mooi landschap. Hier is het heel erg stormachtig. Groetjes pap en mam.