Vanmorgen werden we weer voor de wekker wakker. We hadden hem de hele week nog niet horen afgaan. Vandaag gingen we om 7.45 h al ontbijten.
Na het ontbijt nog de laatste bagage ingepakt en om 8.50 h liepen we al richting de bushalte. Om 9.15 h waren we bij de bus en bleek dat deze niet om 9.25 vertrok, maar om 9.52 h. Nancy had zich verkeken tussen de weekend tijdtabel en de doordeweekse tijdtabel. Maar we hadden tijd genoeg. We konden de bagage wel al in de bagage-aanhanger zetten. Daarna liep Nancy nog terug naar een soort kook-apparatuur winkel waar ze mooie tafelgrills hadden. Ze heeft er een foto van gemaakt om te onthouden en voor eventueel later als we er nog een zouden tegenkomen, waar we wel de auto bij de hand hadden.
Om 9.52 h reed de bus weg naar Frutigen, nu zat de bus redelijk vol. De bus reed erg stipt op tijd, ondanks dat hij bij de meeste haltes moest stoppen.
Om 10.20 h kwamen we aan bij het treinstation van Frutigen. Daar kochten we ons treinkaartje naar Reichenbach in Kandertal.
De trein vertrok om 10.32 h en de volgende halte moesten we eruit, 4 minuten later.
Nu hadden we de tijd tot 11.50 h, dan vertrok de postbus pas naar Kiental. We brachten de tijd door in een theecafé waar we wat gedronken hebben en een kwarkgebakje gegeten hebben.
Vandaag was het trouwens bewolkt weer. Voor dit gebied was voor de komende dagen wat regen voorspeld, welke vooral ’s nachts zou vallen.
Om 11.50 h vertrokken er 3 postbussen. Eentje, een normale bus, ging maar tot Kiental. Die hebben wij genomen. De andere twee waren meer de klassieke postbussen, met aanhanger, die reden door tot Griesalp.
Onderweg naar Kiental stapten er veel kinderen in die net uit een school kwamen. Ze hadden naamstickers op, we vermoeden dat ze een halve introductiedag hadden en nu klaar waren.
Om 12.05 h kwamen we in Kiental Dorp aan.
We hebben de bagage ingeladen en gingen vervolgens op weg naar het Binntal. De TomTom stuurde ons door de Kandersteg treintunnel, maar wij wilden via Interlaken rijden.
Het duurde toch een tijd voordat de TomTom deze route accepteerde. Na Interlaken en Meiringen, waarbij we we langs de Aareschlucht kwamen en de camping waar Wies en Wiel ooit gestaan hadden, begon het te regenen.
Op weg naar de Grimselpas werd het steeds donkerder. Hans miste wel vermogen bij onze Seat Ibiza, vergeleken met onze vorige Seat diesel. Die had veel meer power.
Na de Grimselpas daalden we af en had je nog zicht op de Rhone-gletsjer. Hier reden we het kanton Wallis in en in de dorpjes zagen we de karakteristieke donkere houten schuurtjes op ronde stenen. Deze stonden soms heel dicht op elkaar.
Voor onze eindbestemming het Binntal moesten we dit dal verlaten en slingerden we weer omhoog met op het laatst nog een tunnel. Aan de andere zijde van de tunnel scheen de zon weer.
Om 15 h kwamen we bij ons pension aan. Aukje en Hugo hadden ook ooit dit arrangement geboekt en zeiden al dat het kleine kamers waren met een soort badkamer in een muurkast. Het eten was wel supergoed. Bij aankomst zagen we al de bordjes hangen met Michelin 2019, Gault&Milau 2020 en nog een aantal onderscheidingen. Dat beloofd wat voor vanavond want we hadden hier 4 dagen halfpension.
Na aankomst droeg Hans de bagage naar de kamer op de 3de verdieping en parkeerde daarna de auto op de openbare parkeerplaats, 200 m verderop.
Daarna liepen we een rondje door het dorpje Binn. Blijkbaar was dit een belangrijke mineralen vindplaats, waar zeer grote aantallen bijzondere mineralen gevonden werden. Dat wisten we niet, anders hadden we het misschien al ooit eerder bezocht. We bezochten ook al een mineralenwinkel.
Om 16.30 h, net voordat het weer begon te regenen, waren we weer terug in ons pension. We hebben er iets gedronken en namen ieder een ijsje. Echt geluncht hadden we vandaag nog niet, alleen gesnackt.
Om 18.30 h gingen we dineren. We hadden een gereserveerde tafel, waarschijnlijk voor ons hele verblijf dezelfde, en die was mooi gedekt. Het eten was heerlijk, maar minder chique dan de à la carte gangen.
2 reacties
Rien Janssen · 10/08/2020 op 21:29
Aan deze regio hebben wij ook mooie herinneringen toen we in Meieringen
op vakantie waren.
Hele mooie wandeldagen komende week.
Groetjes Lei en Rien.
Wies · 11/08/2020 op 12:34
Hoi wij hebben hier heel slecht wi-fi ik kan nu even wat schijven omdat arie de Hot spot van zijn werk telefoon heeft aangezet .hier is alles goed maar snik heet .ik moet nog alles lezen.