Vannacht waren we de enige gasten in het hotel. Ze waren eigenlijk 2 dagen gesloten. Daarom konden we hier ook gisteravond niet meer dineren en deze ochtend niet ontbijten. We konden gaan ontbijten bij Bar Rotonda, deze waren al open vanaf 6.00 h. Vanwege de lange autorit dachten we daarom, om daar om 8.30 h te gaan ontbijten. In de bar zaten al werklui aan de koffie, waar al een scheutje sterke drank in werd gedaan. Dat zou in Nederland toch niet kunnen.
Hier bleek dat het ontbijt pas vanaf 9.00 h geserveerd werd. We dronken al iets en moesten toen wachten tot 9 h. Toen liep de bar helmaal vol. Op tafel kwamen pinda’s in de dop, karafjes wijn, olijven en er werden grote belegde broodjes gebracht. De vaste klanten gingen blijkbaar voor. Wij werden pas na nogmaals gevraagd te hebben om 9.20 h bediend. We kregen een soort stokbrood, doormidden gesneden en geroosterd. Als beleg konden we kiezen uit Serranoham, kaas of tomatenpuree, dat hier overal bij het ontbijt geserveerd wordt.
Het ontbijt was lekker, door de vertraging begonnen we pas om 10 h aan de autorit naar Caravaca. Van SNP hadden we een toeristische route op de GPS en op papier gekregen. We moesten 33 km richting Villena rijden. Vanaf daar namen we de autosnelweg richting Murcia. We namen alweer de eerste afrit, er lag een mooie kasteel op de rotsen. Dit stadje heette Sax. Van afstand namen we de foto.
Bij het weer oprijden van de autobaan, kregen we een melding dat we de spanning van de autobanden moesten controleren. Dus iets verder bij een Servicio, weer van de autobaan af. Bij de Servicio konden we de banden op de juiste spanning brengen en maakten we ook de autoruiten schoon.
Nu konden we eindelijk echt op weg. Bij afrit 207 verlieten we de autosnelweg en gingen we over kleinere wegen eerst richting Monover, daarna Pinoso en vervolgens naar Fortuna.
Onderweg veranderde het landschap in een soort bergachtige woestijn. Rondom Fortuna was via irrigatie de woestijn tot landbouwgebied omgetoverd. We zagen gigantische velden met sinaasappelbomen, citroenen en granaatappelstruiken.
Vanaf Fortuna reden we richting Campotejar. Dit was de entree tot de vallei van Ricote. Ook hier maakten we een paar fotostops. Het dorpje Ulea lag heel mooi tegen een rots.
SNP gaf als tip om koffie te drinken in Ojos, maar we reden toch maar door. We slingerden over een heel smal weggetje door de Vallei van Ricote. Volgens SNP lijkt het hier op Palestina. Of dat waar was wisten we niet, wel dat het heel mooi was.
Na de vallei reden we omhoog een berggebied in met alweer mooie uitzichten.
Nancy was blij dat ze reispillen genomen had, hier was het weer erg bochtig. Bij de afdaling kwamen we nog langs een leuk molentje, Molino de Vita.
Hierna reden we naar Cieza, het eerste stadje dat het bezoeken waard zou zijn. We moesten eerst de hele stad doorkruisen om een parkeerplek te vinden. Dat is echt een probleem in de smalle straatjes. Het was al 14.45 h, hoog tijd om eerst te lunchen. We vonden naast de kerk San Joaquin een ijssalon annex patisserie (Valencianísimos). Onze lunch bestond daarom uit gevulde croissants, taart of crêpe. Hierna gingen we het stadje verkennen. Helaas waren alle kerken dicht.
Om 16 h reden we weg. Vanwege de tijd volgden we niet meer toeristische route, maar programmeerden we het pelgrimsoord Santuario Virgin dela Esperanza. Onverwacht kwamen we ook nog langs Ermito del Santo Cristo del Consuelo. Deze lag mooi op een top boven Cieza. Daar stopten we natuurlijk nog even. Deze had een heel mooi altaar.
Om 17.10 h kwamen we bij Santuario Virgin dela Esperanza aan. Dit heiligdom dat gewijd is aan zijn patroonheilige ‘La Virgen de la Esperanza’. De ‘Maagd van de hoop’ wordt sinds eeuwen vereerd in een natuurlijke grot uitgegraven door rivier El Segura. Momenteel is dit heiligdom een van de meest bezochte Maria-oorden in het land, 1 miljoen pelgrims per jaar.
Tijdens ons bezoek was het heel rustig. We vonden het wel heel mooi.
De dorpjes Calasparra en Moratalla bleven op ons verlanglijstje staan.
Om 17.35 h reden we verder, we hadden aan ons hotel doorgegeven dat we om 18 h zouden aankomen. Volgens de navigatie zouden we om 18.05 h aankomen. Helaas bleek net voor het hotel de kerstparade te lopen die om 18.30 h zou starten. Uiteindelijk zijn we vlakbij het hotel uitgestapt en reed Hans weer terug naar een parkeerplaats aan de voet van de oude stad. Nancy belde even dat we vlakbij waren.
Om 18.30 h waren we in het hotel. Het inchecken duurde even, door de nieuwe registratie regels van Spanje. Daarna kregen we nog een plattegrond van Caravaca en dat vandaag de enige kans was om de Belen expositie te zien. Die was tot 20.30 h open. We zetten vlug de bagage op de kamer en om 19.15 h wilden we weer vertrekken. Nancy vroeg nog of 25 dec wel de restaurants open waren. Het bleek dat de meeste óf dicht zijn óf volgeboekt. De dame belde nog een drietal restaurants, maar we konden nergens terecht.
We liepen daarna eerst naar de kerk Iglesia Convento de San José, daar was de belen expositie. Dit bleek de opstelling van het kerstverhaal te zijn. Ook hier weer schitterend gemaakt, met stromend water, bewegende beeldjes en heel veel details.
De kerk had ook een heel mooi, druk altaar.
Hierna liepen we nog naar de burcht waar we nog een kerk passeerden, we slopen binnen, ze waren binnen het tafellaken van het altaar aan het strijken. Ook dit was weer een schitterende kerk.
Vervolgens liepen we omlaag naar de Lidl om naar de openingstijden te kijken, morgen zijn ze open van 9.00 h tot 19 h, dus dat viel mee.
Daarna liepen we weer het oude centrum in, op zoek naar een restaurant, we kwamen uit bij Plaza Massima. Het was heel druk, met gezinnen. Gelukkig konden we er nog terecht. Hier aten we pizza. Tijdens het eten nog naar andere restaurants gekeken, het lukte om een reservering te maken bij Restaurante El Arco voor 25 dec. Na het eten ook bij Plaza Massima de openingstijden voor 24 dec gevraagd, ze waren tot 20 h open. Daarna vroegen we nog bij een cafetaria aan de overkant, zij waren tot 20.30 h open.
Om 22.30 h waren we terug op de kamer. Daar wel nog de foto’s geselecteerd, maar geen verhaaltje meer gemaakt.
1 reactie
Neeltje Verheijen · 27/12/2024 op 16:00
Hoi samen, wat maken jullie weer een bijzondere reis.
Het is wel een heel aparte omgeving met zoveel rotsen.
Heb nog een mooie tijd daar in Spanje, groetjes