Vanmorgen gingen we om 8 h ontbijten. Normaal was de route van Blankenheim naar Mirbach. Mirbach is een heel klein boerendorpje zonder transport mogelijkheden. Daarom zouden we normaal in Mirbach opgehaald worden en terug naar Blankenheim gebracht worden door het hotel. Maar het was heel lastig in te schatten hoe laat we aan zouden komen.
Onze gastvrouw had ons daarom gisteren voorgesteld dat we om 9 h mee zouden rijden naar Mirbach en de route vervolgens tegengesteld zouden lopen. Wij vonden dat een prima idee. Hoefden we ook niet met een deadline in ons hoofd te lopen.
Om 9 h vertrokken we met 4 personen naar Mirbach. Daar waren we om 9.20 h. We werden netjes op een parkeerplaats onder aan de kapel afgezet. We kregen ook het advies om de kapel van binnen te bekijken.
Dat deden we natuurlijk, en van binnen was de kapel echt heel mooi, met blinkende en gouden mozaïek tegeltjes.
Om 9.40 h begonnen we aan onze, relatief korte, route naar Blankenheim. Het was bewolkt weer, maar wel nog droog. We hoopten al de hele week dat we herten of reeën te zien zouden krijgen. Nu stonden we bij een picknick bank het info bord te bekijken en toen stond er een ree zo dichtbij, dat we hem pas zagen toen deze wegsprong. Hans heeft hem gelukkig nog weten te fotograferen.
Onze route volgde een beekje dat door de weilanden slingerde. Eerst het beekje Mirbach, daarna gingen we linksaf en daar liep het beekje Lampertsbach. Dit dal was ook bekend om haar speciale begroeiing op de hellingen. Dit gedeelte heet de kalkeifel. Ze noemden de begroeiing Wacholderheide, Kalkmagerrasen en beukenbossen. Wij herkenden de wilde jeneverbesstruiken.
We volgden het pad de Kalvarienberg, 515 m hoog, op. Vandaar hadden we mooi uitzicht op het dorpje Alendorf met de heuvels met daarop de jeneverbesstruiken en de andere kant op hadden we weids uitzicht over de met loof- en dennenbomen begroeide heuvels. Zo ver zouden we in Nederland niet kunnen kijken, zonder bebouwing te zien.
We daalden omlaag over de kruisweg. Beneden hebben we nog even de oude kerk van Alenberg bezocht, helaas was deze dicht.
Vandaag ging de route iets meer langs weilanden. Zo liepen we verder naar het dorpje Ripsdorf.
Daar zouden de bezienswaardigheden zijn: de Wehrkerk, een laatgotische parochiekerk die in de steigers stond, een opgeknapte bron en twee oude vakwerkhuizen uit 1700. Nadat we de kerk bezocht hadden, gingen we ertegenover iets drinken. We waren ongeveer op de helft van de route. Daar ook de weg naar de bronnen gevraagd. Daar liepen we even een blokje voor om. Het was goed dat we het adres hadden, anders waren we er zo voorbij gelopen.
Om 13 h liepen we verder richting Blankenheim. Nu ging de route al glooiend door open veld en bos. Vrij afwisselend. Dit stuk heette het Brotpfad en liep langs de Uterberg richting het Nonnenbachtal.
Bij de Brotpfadhutte hielden we nog een kleine pauze. Daarna was het nog ca. 3 km naar Blankenheim. We doorkruisten nog het Nonnenbachtal, deze stond in het boekje als een bijzondere natuurbezienswaardigheid.
Daarna moesten we toch nog even stijgen om in Blankenheim te geraken. Eenmaal daar gearriveerd, kregen we nog mooi uitzicht over Blankenheim en het kasteel.
Vervolgens liepen we nog even door naar de Hirtentor, vervolgens naar de Georgtor en de Kapel Hülchrath. Deze was heel mooi van buiten, maar helaas gesloten. We konden wel door een klein ruitje een beetje naar binnen gluren.
Van daaruit moesten we weer een stukje terug en liepen we vervolgens nog naar de Romeinse Villa. Deze site vonden we echt een aanfluiting. Hier showden ze de archeologische resten door er weer een laag grond overheen te doen en vervolgens met beton en grind het grondplan te laten zien. Totaal niet aansprekend. Op 2 plekken hadden ze een glazen plaat/dak waar je een beetje van de echte resten kon zien.
Daarna liepen we terug naar ons hotel, waar we om 16.30 h aankwamen. De echte etappe zou 17,8 km zijn, maar met onze extra’s kwamen wij op 22,5 km uit met 590 m gestegen en 595 m gedaald.
In ons hotel verkochten ze speciale natuurolie-mengsels. Eentje voor gewrichten en eentje voor spieren. We hebben ze allebei gekocht.
Om 18.30 h liepen we nog naar Hotel-restaurant Finkenberg om te gaan eten. Heen en terug was dit weer bijna 2 km extra.
0 reacties