Vanmorgen gingen we om 8 h ontbijten. De taxi hadden we besteld voor 9 h. Helaas was deze 15 minuten vertraagd, waardoor we om 9.45 h in Gladbach aankwamen. Onderweg vanuit de auto zagen we nog twee reeën. Voor de gehele dag was regen voorspeld, dus in het bushokje van Gladbach trokken we onze regenbroek en regenjas aan.
Het regende best hard, dus na 30 minuten begonnen de regenjassen alweer te lekken. Nancy had twee dagen geleden een wegwerpponcho gekocht voor €1,-. Deze trok ze daarna nog over de regenjas en rugzak aan, dan liep het water in ieder geval niet meer via de rug naar binnen. De poncho had geen mouwen, dus de armen werden toch door en door nat. De poncho van €1,- werkte beter dan de dure, ademende jas van €300,-. Gewoon belachelijk.
De eerste 15 km waren best saai. We begonnen zoals gezegd in Gladbach, na twee kilometer passeerden we het dorpje Greverath.
Daarna liepen we heel lang over een rechte landweg door het bos. We moesten een paar keer naar links en rechts afslaan, maar alles leek op elkaar en dit gecombineerd met regen zorgde dit bijna voor een meditatief wandeling. Na 6,5 km kwamen we bij restaurant, Rothaus, ze waren geopend, maar wij besloten om 2,2 km verder te lopen naar Zemmer. Daar hadden we vanmorgen een Edeka supermarkt met bakkerij-café zien liggen. We moesten daarvoor wel iets van de route afwijken. Daar gingen we van 12 tot 12.30 h iets drinken met gebak erbij.
Vervolgens liepen we weer verder door de regen. Eerst langs weilanden, daarna weer een landweg door bos. Om 13.30 h kwamen we langs een soort bunker. Daar aten we onze lunch droog op. De route ging via een uitkijktoren naar Rodt. Daar kwamen we om 14.30 h aan en toen werd het droog. Na het beklimmen van de 105 treden, konden we gelukkig een 360 graden panorama uitzicht zien. Een kant was waar de bewolking nog laag hing en de kant richting Rodt zelf en het dorpje Schleidweiler zag er beter uit, daar konden we best ver kijken.
We liepen verder door Rodt en vervolgens werd de route een stuk leuker. We liepen weer door een bos, maar nu via kleine slingerende paadjes omlaag.
Na 17,5 km kwamen we langs de Mühlenflürchen bij een grotere weg, waar we vanmorgen ook met de taxi gereden hadden. Daar moesten we oversteken en kwamen bij de rivier de Kyll uit. Deze was een heel stuk breder geworden sinds we de rivier bij Gerolstein voor het eerst gezien hadden.
Nu liepen we parallel aan de rivier Kyll en een spoorbaan.
Op het punt waar onze route omhoog zou gaan was er een wegomleiding van de Eifelsteig. Er kwam 1,2 km bij, of je moest het fietspad rechtstreeks naar Kordel nemen. Er zouden nog een paar mooie punten op de Eifelsteig komen, dus wij namen de omleiding.
Omhoog was de route nog niet zo bijzonder, maar na een paar kilometer kwamen we langs mooie bonte zandsteenrotsen met holen erin.
Deze waren qua bezienswaardigheid, het hoogtepunt van de dag.
Daarna daalden we af naar Kordel, waar officieel etappe 14 eindigde.
Hier begonnen we al aan de laatste etappe, nr 15, naar Trier.
We moesten nog 3,9 km lopen naar ons hotel Burg Ramstein. Daar kwamen we om 17.55 h aan.
We hadden 28,9 km gelopen, 630 m gestegen en 690 m gedaald. Het was een lange etappe vandaag. In het hotel werden we direct gemaand om zo snel mogelijk naar het restaurant te komen, uiterlijk 18.30 h. We gaven maar direct onze bestelling door en zijn vervolgens gaan douchen en droge kleding aan gaan trekken. Om 18.40 h zaten we aan tafel in het restaurant. Om 20 h sloot het restaurant, dus brachten we de rest van de avond op onze kleine kamer door. Morgen gaan we de laatste etappe van de Eifelsteig lopen. Op papier beloofde deze wel heel mooi te worden met burchten, zandstenen rotsen en grotten.
0 reacties