Vanmorgen zijn we om 8 h gaan ontbijten. Van het zelfbedieningsbuffet mochten we ook een lunchpakket maken. Om 9 h zijn we weggelopen. Dit keer heeft Nancy een cornflakes ontbijt genomen, kijken of dat beter op de maag zou liggen.
Eerst moesten we de hele Engstligenalp oversteken, deze was redelijk vlak. Daarna begonnen we te stijgen naar de Ammertenpas. Eerst ging het redelijk glooiend omhoog, daarna steiler. Ongeveer op 2/3 van de stijging kreeg Nancy weer maagkrampen en werd ze misselijk. Na een pauze had ze eigenlijk besloten om terug te gaan en via de gondelbaan en bus of trein naar Lenk te reizen. Hans ging daarom even omhoog naar de pas op 2443 m. Tijdens het wachten begon Nancy haar misselijkheid en haar maagkrampen weg te trekken. We zijn tot de conclusie gekomen dat de temperatuur en de inspanning Nancy haar spijsvertering in de turbostand zet.
Ze had eigenlijk ook geen zin om in bussen te zitten (ze wordt snel wagenziek), daarom is ze toch langzaam verder gelopen.
Op 5 minuten lopen (Hans zijn afdaalsnelheid) onder de pas kwam ze Hans al tegen. Daarna gezamenlijk langzaam verder gelopen naar de Ammertenpas op 2443 m. Daar kwamen we om 11.15 h aan op de pas.
Nadat we even van het uitzicht genoten hadden zijn we snel aan de hele lange afdaling begonnen. De eerste honderden meters omlaag gingen over een puinveld en best steil. Dat stuk is niet voor mensen met hoogtevrees. Geconcentreerd zijn we omlaag gelopen.
Om 11.30 h kwamen we in een groener gedeelte en hebben we geluncht. Nancy had zelfs honger, dus het ging de goede kant op. Bij de lunch heeft Nancy een 1/2 liter ORS oplossing gedronken. Het brood was kurkdroog.
Om 13 h zijn we weer verder gelopen. Iets verder dan de Ammertenbach op 1932 m moesten we de rivier oversteken. Maar in de SNP tekst stond al dat de brug gedeeltelijk weg was en dat er een alternatieve route gemarkeerd was. We zijn dus aan de alternatieve route begonnen, die ging weer omhoog. Bij het terug kijken zagen we de brug liggen en die zag er best goed uit. Dus zijn we omgedraaid. Bij de brug aan gekomen, bleek dat toch een stuk oversteek ontbrak. Dat had voor ons een waarschuwing moeten zijn. Maar via stenen konden we toch de rivier oversteken tot de brug en daarna via de brug oversteken. Aan de overkant zijn we het pad verder gevolgd. Deze was niet meer gemarkeerd en ook niet meer onderhouden.
Een heel stuk verder moesten we weer een rivier oversteken, alleen was de oever steil en gedeeltelijk weggeslagen. Na wat klauterwerk hebben we ook deze hindernis overwonnen. Nu was er geen weg meer terug.
Toevallig waren er een paar mensen aan deze kant van de rivier. Een vrouw sprak ons aan en vroeg of we van beneden kwamen. We zeiden dat we van de pas kwamen.
Toen vertelde ze dat we steeds rechtdoor moesten gaan tot een boerderij, iets verder kwamen we dan op een pad en zouden we de rivier weer kunnen oversteken.
Ons pad kruiste daarna een droge rivierbedding, echter met zulke steile wanden van puinsteen en we zagen er geen pad overheen lopen. Daarom de puinhelling richting de rivier gevolgd, dat al redelijk klauteren was. We hebben er wel een avontuurlijke tocht van gemaakt. Op het punt waar de droge rivierbedding in de andere, snelstromende rivier kwam, konden we deze oversteken. Daarna de rivier gevolgd, waar echter ook geen pad liep. Via de GPS zijn we ergens omhoog gelopen en kwamen weer op een pad uit. Dit kwam uit bij de boerderij. Daar liep ook een landweg. We zaten weer op de oude SNP route. Alleen wat in de tekst vermeld stond als stenen brug, was een stenen doorwaad plek. Het water stroomde er best snel. We hebben de schoenen en sokken uitgedaan, de broekspijpen opgestroopt en vervolgens overgestoken. Het was koud, maar het ging wel.
Aan de overkant onze voeten weer afgedroogd en alles aangetrokken. Vervolgens daalden we over een brede landweg af richting Simmenfälle. Na een heel stuk afgedaald te zijn kwamen we bij een splitsing waar weer eens bordjes stonden. Het was nog 30 min naar de Simmenfälle. Maar we zijn eerst de andere kant opgegaan, het was maar 10 min naar restaurant Siebenbrunnen. Daar kwamen we om 15.15 h aan.
We hebben er flink bijgetankt, we hadden zo’n dorst. Samen hebben we 3 flessen bio-ijsthee gedronken, die was echt heel lekker, met mint, melisse en ijzerkruid. Plus nog 2 flessen cola zero. Samen even 2,5 liter bijgedronken. Om 15.50 h liepen we weer verder. Overal stonden bordjes dat de wandelweg gesloten was vanwege een gletsjermeer doorbraak. Ook de barbarabrücke waar je normaal de Simmenfälle van heel dichtbij kunt bekijken was afgesloten. Het water is echt heel woest en bruin van het zand. Bij deze brug stoof het water gigantisch hoog op.
We hebben een foto gemaakt en zijn verder omlaag gelopen.
Onderweg kwamen we nog een aantal afgesloten wandelpaden tegen. Net voor het hotel was een soort uitkijkpunt gemaakt op de Simmenfälle. De rivier was nu echt heel indrukwekkend.
Vandaag hadden we 14,3 km gelopen, 1420 m gedaald en 570 m gestegen. We zijn van 9.05 tot 16.30 h onderweg geweest, met pauzes onderweg.
Bij het hotel kregen we direct onze kamer. We hebben gelijk nog ieder een flesje cola meegevraagd. Op de kamer onze rugzak leeggehaald, nu hebben we onze hoofdbagage weer en zijn direct onder de douche gesprongen. Volgens ons staat onze activiteit, 14,3 km wandelen in de brandende zon, niet in het RIVM hitteplan.
Er was ook nog verwarring bij ons over ons hotel. Volgens de wandelreis moesten we hier de bus naar Lenk nemen, 5 km verderop. En sliep je in een hotel in Lenk. Maar onze overnachting was hier geboekt. Dit is een digital detox hotel. We mogen de telefoon en tablet alleen in vliegmodus aanhebben.
Om 17.30 h zijn we beneden op het terras iets gaan drinken aan het voor ons gereserveerde tafeltje. We hadden eigenlijk voor 19 h gereserveerd, maar kregen iets later al de menukaart. Toen hebben we ook gevraagd wanneer de doorbraak van het gletsjermeer gebeurd was. Dat bleek vanochtend te zijn geweest. Na die dagen met regen en nu 28 graden, was het gletsjermeer bovenop de berg, waarvan we de naam niet weten deze ochtend doorgebroken en was alles afgezet. We hebben de laatste dagen ook best vaak helikopters zien vliegen, die waren waarschijnlijk de situatie aan het monitoren.
Bij het diner hebben we de route voor morgen bekeken. Het bleek dat alle routes vanuit Lenk zijn beschreven. De keuze is de zware variant van 22 km met 1300 m stijgen. Maar eerst moeten we dan met de bus van 9.40 h naar Lenk en dan nog de trein naar Matten nemen. Eer we dan aan het wandelen zijn, is deze lange optie van 8 h wandelen, niet realistisch.
We gaan dus voor de lichtere variant. Ook dan moeten we eerst de bus naar Lenk nemen en vervolgens de bus naar Bühlberg. De wandelroute is maar kort, maar wel met mooi uitzicht. De benen kunnen wel een hersteldag gebruiken.
Dus morgen minder trainingskamp en meer vakantiedag.
1 reactie
Frans en Veronique · 08/08/2020 op 19:49
Wat een avontuur, doet ons denken aan onze camino waar soms ook dit soort onverwachte situaties tegen kwamen. Knap gedaan. 🙄👍