Vandaag kozen we weer voor optie 3. Om 9.30 h werden we met de bus weggebracht. Toevallig was dit de parkeerplaats waar we een foto hadden gemaakt toen we van Dover naar het Dolserau hotel reden afgelopen vrijdag.
Nu was hier het startpunt van de wandeling. Vandaag was het bewolkt en zonnig weer, met veel wind, maar minder hard dan gisteren. Toch moesten we er rekening mee houden qua kleding dat de gevoelstemperatuur op de toppen onder 0°C zouden zijn.
Om 9.45 h begonnen we aan de wandeling. We gingen direct vrij steil omhoog, wel zigzaggend naar Craig Y Bwich.
Zo stegen we naar 600 m.
Ook vandaag volgden we een bergrug met meerdere toppen. Boven op de bergrug was het iets vlakker en kregen we links een schitterend uitzicht op een dal.
Aan de rechterkant konden we voor het eerst deze vakantie heel ver kijken. We weten geen naam van de bergketens en bergtoppen die we zagen. Naar voren hadden we zicht op de toppen van Cadair Idris, alwaar we 2 dagen geleden gelopen hadden.
Iets verder kwamen we langs een oude leisteen groeve, waar ze een mooie gang door de rotsen naar de groeve gemaakt hadden.
Daarna zagen we de hoogste top van de wandeling van vandaag liggen, de Waun Oer, maar ook dat we voordat we er heen konden steigen, we eerst weer flink gingen dalen.
Na deze daling ging het pad steil, recht omhoog langs een dennenbos. Hier moesten we op stukjes, zowel de handen als de voeten gebruiken. Het voordeel was, dat we zo snel boven kwamen. Daarna ging het glooiend omhoog tot de echte top.
Hier was aan de linkerkant opnieuw zicht op een mooi dal, maar een ander dal dan het eerste dal dat we zagen, volgens Clive lag in dit dal een oud mijnwerkersdorpje.
We kwamen om 11.30 h aan op de top van Waun Oer, 670 m.
Daarna gingen we over de bergrug verder, genaamd Mynydd Ceiswyn, glooiend omlaag. Er was een volgend topje zichtbaar, maar daarvoor gingen we rechtsaf omlaag.
Dit pad was ook onderdeel van de Cambria way, een lange afstandsroute. Hier gingen we best steil omlaag over de natte en grassige helling richting een asfaltweg. Nancy gleed eerst 2x uit, pakte daarna haar stokken en gleed vervolgens nog een keer uit. Haar broek aan de linkerkant was doorweekt tot aan haar ondergoed. Ook haar linkerknie en enkelband waren een beetje opgerekt.
Beneden kruisten we de asfaltweg en aan de overkant hadden we lunchpauze, een beetje uit de wind gezeten. Na de lunch liepen we verder omhoog naar een rots-uitzichtpunt. Daar zaten een aantal vliegtuigspotters. Blijkbaar was er een RAF trainingscentrum in de buurt en ze vliegen als training over deze vallei vlak over een smalle doorgang tussen de Cadair Idris en het rots-uitzichtpunt. Hans wist er ook een paar mooie foto’s van te maken.
Wij liepen naar dit uitzichtpunt voor het zicht op Cadair Idris en het dal.
Hierna daalden we terug af naar de weg. Daarna bleven we de weg omlaag volgen, kruisten de grote weg en liepen over de kleinere weg verder. Bij Hafod Y Meirch sloegen we linksaf naar een fietspad. Nu liepen we een stuk vlakker.
We kwamen ook nog langs een kerkje met begraafplaats van Quackers. Zo liepen we lekker verder tot we bij de rivier uitkwamen. Daar liepen we de Torrent Walk, welke een hele mooie kloof met watervalletjes en stroomversnellingen bleek te zijn. Een schitterende afsluiting van alweer een hele mooie dag.
Om 16.30 h kwamen we bij het hotel aan. Vandaag gaf de GPS 16,8 km, 705 m stijging, 1035 m daling en een totale tijd van 5.50 h aan.
Gisteren hadden ze nog de Precipice wandeling bij ons gepromoot. We konden naar het startpunt rijden en dan alleen de Precipice wandeling doen. Maar Nancy had toch wel last van de enkel die opgerekt was, dus rust leek ons een betere optie.
We waren dus relatief vroeg terug op de kamer om te douchen, foto’s op de tablet te zetten en dit verhaaltje te maken.
0 reacties