Wo. 10-08-2022, van Morondava naar Tsingy de Bemaraha
Vanmorgen gingen we om 7.30 h ontbijten. Hier konden we kiezen uit continental- of Amerikaans ontbijt. We kozen het continental ontbijt. Er zat fruit bij, fruitsap, jam, honing en maar 1 stukje stokbrood, dus dat vulde niet echt. Iets na 8 h liepen we nog even naar het strand. De zee zelf was niet te bereiken zonder natte voeten te krijgen. Er zat een stuk water en nog verderop nog een stuk strand tussen. Daarom liepen we over het droge stuk strand naar rechts, richting Morondava. Op het strand waren kleine vissersboten hun vangs uit de netten aan het halen. Van wat wij zagen, ca 15 sardines van 10 cm, waarvan het zeer moeilijk zou zijn om van rond te komen. Een booteigenaar bood ons al een boottocht aan, dat bracht waarschijnlijk meer op.
Daarna liepen we via de straatkant terug naar het hotel en vervolgens liepen we nog een eindje door. Toen kwamen we in het echte straatleven terecht. Alleen maar eetkraampjes waar de lokale mensen hun ontbijt aten. Nog iets verder kwamen we bij de monding van de rivier, waar je ook mangrovetochten kon doen. Hier staken mensen te voet, wadend, het stuk zee/rivier over om aan de overkant te komen, waar weer strand was. Hoe een en ander heet en of het nu rivier of zee was, moesten we later nog opzoeken.
Om 9.00 h waren we terug bij het hotel, waar een blije Hery met gerepareerde auto stond. Hery was reeds om 05.00 h opgestaan om de auto te repareren zover hij dat zelf kon, het laatste gedeelte was in de garage gebeurd. Om 9.15 h reden we weg. In Morondava stopten we nog bij de bank waar we onze dollars (hadden we nog liggen vanaf 2015) gewisseld hebben. Ook dit ging Mura-Mura. Om 10.00 h reden we pas echt weg. Eerst een stuk terug richting waar we gisteren vandaan waren gekomen, vervolgens sloegen we links een zandweg in. Dit was onze weg naar de Avenue de Baobab en naar Tsingy. Naar het beroemde punt, waar echt hele imposante Baobabs staan, was het circa 20 minuten rijden.
Daar stapten we uit en Hery zou ons verderop opwachten. Dit stukje was heel imposant.
Daarna reden we verder. De hele weg vandaag was een hobbelige zand-gravelweg waar de fourwheel drive echt nodig was. Het landschap leek een beetje op een safarilandschap in Afrika. Je verwachte steeds een olifant of giraffe tegen te komen. Zelfs op deze weg lagen dorpjes en kwamen we fietsers tegen, soms echt heel ver van een dorpje af. Om 13.10 h kwamen we bij onze eerste ferry aan.
We hadden geluk, we hoefden maar 15-20 minuten te wachten. Eenmaal op de ferry, de onze met maar 3 auto’s, was het een relaxted boottochtje. We gingen een stuk stroomopwaarts en vervolgens naar de overkant. Daar vertrokken vrij snel achtereenvolgens wel 4-5 ferries, met wel 5 auto’s erop. Het waren er een stuk meer dan wij dachten. Ook was er een botenlaadplaats, daar werden (andere type) boten handmatig volgeladen met rijst- of meelzakken. Ook die gingen naar de plek waar wij vanaf kwamen. Iets verder was de plaats Belo sur Tsiribihna, waar we bij Mad Zebu afgezet werden voor onze lunch. Het was 14.30 h. Mad Zebu heeft volgens alle teksten een (Michelin) ster of een sterrenkok. We zouden nog meer African massageweg krijgen, daarom kozen we voor een lichte lunch, namelijk voorgerecht en nagerecht. Het eten was mooi opgediend en verfijnd. Het was heerlijk.
Om 15.30 h reden we weer weg en het restaurant ging achter ons dicht. Wij waren de laatste gasten. Nu zou het nog 3 h rijden zijn naar onze bestemming.
De weg hobbelde weer door het safarilandschap.
Op circa 50 km van Bekopaka stond een auto met een kapotte radiator. Alle auto’s stopten hier, dit was een te gevaarlijke weg om iemand alleen te laten rijden, auto gerelateerd. Indien het niet gerepareerd kon worden, zouden alle spullen en personen over de andere auto’s verdeeld worden.
Gelukkig kregen ze de auto gerepareerd en om 17.25 h reden we weer verder in een kolonne van wel 10 -15 auto’s. Een half uurtje later had de tweede auto een lekke band. Die was gelukkig snel vervangen. In het donker reden we verder over deze zeer hobbelige weg. Je moet het eigenlijk meemaken om te weten wat we bedoelden. In de dagomschrijving van Matoke tours stond al, de avontuurlijke reis naar Tsingy de Bemaraha.
In het donker kwamen we langs verschillende aangestoken branden. In sommige bomen brandde nog vuur. Het gras was al weggebrand en uitgedoofd. Eerder was dit gebied nog bos, maar hele grote oppervlaktes waren al kaalgebrand en gekapt. Het zag er leeg en doods uit, omdat je nergens meer dieren zag.
In het donker reden we verder, we moesten nog 2 uur rijden. Hery was al vanaf 5.00 h op in verband met de reparatie van de startmotor. Op 5 km van Bekopaka werd Hery door het hotel gebeld, waar we bleven. Iets na 20.00 h kwamen we bij de veerboot aan, waar we met 3 auto’s tegelijk op 1 boot werden overgezet. Er waren 2 boten, dus de kolonne hoefde niet heel lang te wachten. We mochten al eerste wegrijden en om 20.25 h kwamen we aan bij ons hotel L’Orchidee du Bemaraha aan. We zijn 10,5 h onderweg geweest en hebben ca. 200 km.
Daar konden we direct diner bestellen en een lunchpakket voor morgen bestellen. Hier zouden we twee nachten blijven. Morgen zullen we weer zien bij daglicht hoe de omgeving eruit ziet.
0 reacties