Vannacht had het flink geregend, waardoor we in de mist wakker werden. Omdat de optionele tocht voor Hans naar Mutinda Lookout, geen zin had, hadden we een rustige ochtend. Dit was de eerste keer in Oeganda dat Nancy kon eten bij het ontbijt. De lange nachtrust had haar goed gedaan.
Iets voor 10 h vertrokken we voor de wandeling naar Bugata kamp. De afstanden zijn relatief kort, maar de hoogtemeters en het moeilijke pad maken de trekking zwaar. We vertrokken zelfs met blauwe lucht, dus we hadden mooi zicht op de Mutinda lookout.
We liepen nog steeds door de heide/lobelia zone. De omgeving bleef prachtig. Zo liepen we steeds verder en hoger.
Zo kwamen we boven de 3900 m bij de alpiene savanne zone.
Hier liepen we gedeeltelijke over lange vlonders.
Om 13.05 h hadden we pauze op een van de vlonders, met uitzicht op een nieuwe soort Lobelia, de Lobelia astonie.
Om 13.25 h liepen we weer verder. Het zou nog iets meer dan 1 h lopen zijn naar kamp Bugata. Vandaag liepen we zelfs sneller dan een groep Duitsers die de 8-daagse trekking doen, inclusief beklimming van de Margarita piek.
We zagen het kamp al bovenop een rotsplateau liggen. Helaas moesten we eerst een stuk omlaag door een modderig struikgewas gebied. Vanaf het Bugata meer, moesten we weer omhoog, nu over rotsen omhoog klimmen.
Om 14.30 h kwamen we in het Bugata kamp aan op 4062 m hoogte.
We hadden 6.52 km gelopen, 540 m gestegen en 74 m gedaald. In totaal waren we 4.50 h onderweg.
In het kamp hadden we nu een 2-pers bed in een kleine kamer. Bij de vorige kampen hadden we een 8-persoons kamer voor ons alleen.
In het kamp weer thee gedronken, de foto’s op de tablet gezet en een selectie gemaakt. Morgen zal een zware dag worden, naar de Weismann piek op 4620 m hoogte en dan afdalen naar Kiharo Kamp op 3460 m.
0 reacties