Vanmorgen konden we weer om 8 h ontbijten. Nancy had het idee om niet op de bus van 9.40 h te wachten, maar te voet naar Lenk te gaan. Die wandeling stond gisteren bij SNP beschreven.
Om 8.50 h liepen we bij het hotel weg. We hadden de indruk dat de Simmenfälle al iets minder bruin was. We hebben de hele route langs de rivier gelopen. Je zou 1 h over de wandeling doen, maar we hebben het in 50 minuten gedaan, 5,3 km. Nancy haar maag voelt vandaag goed aan.
In Lenk kwamen we bij een Intersport winkel en daar hebben we spanbanden voor de slaapzak gekocht, om zo deze aan de rugzak te bevestigen, en nog een tube zonnecrème, factor 50. Nancy haar gezicht was inmiddels al hersteld. De rode kleur is nu bruin geworden.
Om 9.50 h waren we bij het busstation alwaar we tot 10.30 h moesten wachten op de bus naar Bühlberg. Tijdens het wachten nog een ijsthee gedronken. Vandaag hadden we het plan gemaakt om bij iedere pauzeplek iets te gaan drinken.
Tijdens de busrit kregen we een heel mooi uitzicht op het dal van Lenk en de bergen. Om 10.45 h waren we al boven. De bushalte was bij restaurant Bühlberg, op 1661 m, waar we van een heel mooi uitzicht konden genieten.
Daar weer iets gedronken en abrikozenvlaai erbij genomen. Hans had de huisgemaakte sinaasappel/mint schörle genomen. Dat was een grote weckpot vol, zeker meer dan 500 ml.
Na hier rustig gezeten te hebben en van het uitzicht genoten te hebben, begonnen we om 11.30 h aan de wandeling.
De route ging naar de Hahnenmoospass, op 1956 m. De wandeltijd zou 1 h zijn, maar in 45 min waren we al daar, om 12.15 h. De Hahnenmoospass is blijkbaar een verzamelplek van verschillende gondelbanen. En de plek was zeer populair onder mensen met modelzweefvliegtuigen. Die waren er ruim voldoende aanwezig.
Ook hier weer iets gedronken en ons af laten koelen, want het was erg heet. Om 13.20 h liepen we naar de volgende locatie, de Laveygrat, ook op 1 h lopen. Daar waren we nog sneller, al na 40 min, terwijl we toch weer gestegen waren naar 2194 m. Blijkbaar liep Nancy weer haar oude, normale tempo.
Vanaf de Laveygrat hadden we uitzicht op de toppen van de Eiger, Jungfrau en Mönch. Daar waren we vroeger al ooit geweest vanuit Wengen.
Daarna moesten we volgens de borden in 1.15 h afdalen naar de gondelbaan van Sillerenbühl. Ook dat deden we veel sneller, terwijl we toch foto’s genoeg hadden gemaakt.
In 45 minuten waren we al bij het gondelstation, om 14.45 h.De route was 6,45 km, 270 m gedaald en 580 m gestegen.
Daar hebben we een verlate lunch genuttigd en in de schaduw van het uitzicht genoten. Het was ook hier weer geweldig mooi. Vanaf hier kon je ook met een step helemaal afdalen tot Adelboden. Dit was een zeer populaire activiteit.
Om 16 h zijn we met de kabelbaan naar Adelboden gegaan. We hadden nog geen gastenkaart, maar omdat we er zouden slapen, kregen we toch al de korting. Verder kregen we een kadootje: een blauw boterhamtrommeltje met daarin een soort speltkoek. Op het trommeltje stond: wir schenken dir eine pause.
De kabelbaan was heel lang. We wisten dat we ergens moesten overstappen om tot in het dorp te komen. Dus bij de eerste halte eruit gegaan, maar dit bleek geen overstap te zijn. Toen weer ingestapt en blijven zitten tot het eindpunt. Daar eruit gegaan en de SNP tekst voor het hotel gevolgd. Daar bleek niets van te kloppen, want dit was het station waar we over hadden moeten stappen.
Na een paar keer de weg vragen, en flink stijgen, kwamen we op de goede straat uit en zagen we ook het tweede gondelstation liggen. Oeps.
Vanaf dit station klopte de route natuurlijk wel.
Om 17.50 h waren we bij ons hotel. Hier moesten we een toeslag voor betalen bij SNP, omdat we blijkbaar een luxer kamer kregen. De ontvangst was in ieder geval allerhartelijkst. We kregen direct onze kamer die maar 10 meter van de receptie lag. We hadden een hele ruime kamer met zithoek, 2 balkons, een gangetje en een badkamer met dubbele wastafel.
In de lobby werd van 16 tot 17 h thee met cakejes geserveerd. Daar mochten we ook nog gebruik van maken. Nancy vond dit al het beste hotel tot zover, gewoon de combinatie van de gastvrijheid en de luxere, ietwat oude grandeur die er hing.
Bij het inchecken hebben ze ook direct onze dinertijd vastgelegd. We hadden halfpension, echter het diner was in een ander restaurant, ongeveer 10 min lopen.
We bleven in de lobby zitten tot onze bagage zou arriveren.
Om ca. 17.45 h werd de bagage gebracht en hebben we ons direct gedoucht.
Daarna zijn we naar het restaurant gelopen, bij aankomst bleek al dit een heel andere klasse was dan de restaurants waar we de vorige halfpension diners mochten eten. Het was erg chique. We konden uit een menu kiezen. Het eten was erg verfijnd en ook veel lichter dan al onze vorige maaltijden. Met deze hitte hadden we ook niet zoveel zin op zware kost, zoals al twee keer de käseschnitte.
Onze drie gangen werden redelijk snel gebracht, om 20.45 h waren we klaar.
Terug op onze kamer dit verhaal geschreven en de fotoselectie gemaakt.
0 reacties