Omdat we zo dicht bij een van de ingangen van het Bwindi NP zaten waar de Gorilla trekkings begonnen, hoefden we pas om 7.30 h te vertrekken. Om 7 h gingen we ontbijt.
Om 7.55 h kwamen we bij de Rushaga gate aan. Ze waren net begonnen met een welkomsvoorstelling, uitgevoerd door de Batwa.
Edwin liet ons registeren en wij zagen de rest van de voorstelling. Daarna was er een korte briefing door de hoofdranger. Daarna moest iedereen zich bij zijn eigen chauffeur melden, behalve als je zelf reed, dan moest je je bij de hoofdranger melden. Niemand reed vandaag zelf. Toen we weer bij Edwin in de auto zaten, voegde onze gids van vandaag Omax zich bij ons, en nu bleek dat we toch nog zo’n 11 km met de auto moesten rijden naar het beginpunt van onze trekking. We reden met 2 auto’s een heel stuk richting Nkuringo en vervolgens omhoog. Het bleek dat alle toeristen in groepen van 8 werden ingedeeld en aan een bepaalde gorilla familie toegedeeld. In de ochtend waren er al sporenzoekers vertrokken om de betreffende familie op te sporen. Zij staan per telefoon in contact met de hoofdranger van de groep.
Bij het startpunt werden de auto’s geparkeerd en kregen we een best wel dringend advies om een stok te gebruiken en een porter te huren. Nancy heeft vervolgens wel de stokken op de rugzak gebonden, maar we huurden geen porter.
Om 9.20 h begonnen we aan de gorilla trekking. We moesten ca. 1,4 km over de gravelweg steil omhoog lopen, dus dit was al best een inspanning voor Nancy qua ademhaling.
Eenmaal boven, bleken er ook nog 2 auto’s van Matoke tours geparkeerd te staan. Zij hoefden blijkbaar niet eerst helemaal naar boven te lopen. Edwin vertelde ons vanavond dat dit eigenlijk niet meer de bedoeling was om daar te parkeren, omdat de meeste auto’s niet voldoende power hadden om naar boven te rijden, vanwege de steilheid van de weg.
Daarna betraden we het Bwindi Impenetrable Forest NP over een smal pad dat op en neer het oerwoud in in ging. Hier werd Nancy nog een keer door de hoofdranger aangesproken waarom we geen porter gehuurd hadden.
Nu het pad niet meer zo heel steil omhoog ging, liepen we voorop in de groep. We waren met 7 personen, de andere 5 personen waren allen Spanjaarden. Van de hoofdranger hadden we al gehoord dat de sporenzoekers de gorilla familie gevonden hadden en dat wij een medium wandeling zouden hebben qua zwaarte.
Om 11.15 h waren we vlakbij de gorilla familie Rwingi. Hier kregen we nog een korte briefing, konden de anderen de stokken bij de porters laten en konden we ons mondmasker voordoen en tuinhandschoenen aandoen.
Daarna liepen we verder naar de gorilla’s. Onder een boom zat de leider, de zilverback Rwingi waar de groep naar genoemd was.
Zoals op de foto te zien, het wemelde van de vliegjes. Boven ons hoofd zat er nog een gorilla in de boom. Deze was niet zichtbaar, wel kwam er van alles naar beneden, zoals takken en droge bladeren. Iets later klom rechts een baby gorilla in de boom. Daar hadden we goed zicht op. De rangers hakten met een sikkel takken weg, zodat iedereen beter zicht op de gorilla’s had.
Iets later kwam er nog een jongere silverback van links aangelopen, die vlakbij bladeren ging eten.
Iets later mochten we linksom de boom lopen om de andere gorilla’s te zien. Iets verder was een silverback met een baby en zijn moeder te zien tussen de bladeren en nog iets verder naar links zat nog een gorilla verstopt. Van de 7-maanden oude baby konden we gelukkig hele goede foto’s maken. De moeder zelf en de silverback waren minder goed zichtbaar.
Om 12.25 h moesten we de gorilla groep verlaten, we mochten ze max. 1 h bezoeken.
We moesten dezelfde weg terug wandelen. We gingen door het regenwoud weer gestaag omhoog. Bij een open plek zat een andere toeristengroep te lunchen. Wij zouden er eigenlijk ook lunchen, maar iedereen wilde verder omhoog lopen en boven bij een plek met bankjes de lunch op eten.
Na de lunch was het niet meer zover tot de gravelweg buiten het Bwindi NP. We moesten nu nog zo’n 1,4 km afdalen tot we weer bij de auto’s uitkwamen. In totaal liepen we vandaag 10,7 km met 510 m stijging en daling. We waren 5.15 h in totaal weg geweest.
Daar gaven we de hoofdranger de fooi. We moesten nog even blijven zitten en kregen ons gorilla tracking certificaat uitgereikt.
Om 14.30 h gingen we met Edwin op weg naar de volgende bestemming. Over de gravelweg reden we door de verschillende dorpjes. Op het einde kwamen we langs lake Mulehe. Nog een klein beetje verder lag onze lodge, Mucha Lodge. Daar kwamen we om 15.10 h aan.
Na de ontvangst werden we naar de kamer gebracht waar we een snelle douche namen en schone kleding aandeden.
De rest van de middag de foto’s geselecteerd en dit verhaal gemaakt. Om 19 h kregen we ons 3-gangen menu. Het leek erop dat we de enige gasten hier waren.
1 reactie
wies · 14/08/2023 op 23:03
wat een Mooie fotos, en zo dichtbij of was het toch verder weg als wat we zien . kan niet slapen het is weer warm .groetjes tot de Mail ,