Zo. 14-08 van Morondava naar Belo sur Mer,
Vanmorgen gingen we weer om 7.30 h ontbijten. Na het ontbijt liepen we naar het strand en nu gingen we linksom. We dachten zo via de rivier die we de vorige keer zagen weer terug bij het hotel te komen. Het was een rivier en geen baai. Vorige keer wisten nog niet wat het was. Helaas bij het ronden van het punt, werden we door mangrove en water geblokkeerd. Nu was het vloed, vorige keer dat we hier waren, was het eb. We draaiden dus om en liepen over een pad langs de duinen en mangrove terug.
Net voor 9 h waren we terug bij het hotel. We checkten uit en de bagage werd weer naar Hery gebracht. Dit keer gingen er ook boodschappentassen mee. Het hotel van Belo sur Mer had Hery gebeld of hij deze mee wilde nemen. Belo sur Mer ligt zo afgelegen dat de boodschappen in Morondava gehaald moeten worden. Jaarrond is Belo sur Mer per boot bereikbaar, in het droge seizoen ook per auto. Het boottransport is evengoed duur en omdat wij toch zouden komen, werd Hery gevraagd. Om 9.15 h vertrokken we. Dit keer reden we weer over een zandweg, echter niet zo slecht van staat als naar Tsingy. Hery was hier al 8 jaar niet geweest, dus hij vroeg aan ons om de route ook op de GPS te bekijken. Deze werkte helaas niet als navigatie, maar gaf wel de hoofdweg aan.
Na ca. 30 km kwamen we bij een bord. Daar stond op het bord dat voor het Kirindy Mitea N.P. je links moest. Er stond ook Belo sur Mer op, maar ook voor Hery was het niet duidelijk dat daar de plaats mee bedoeld werd. Hij dacht dat daar het park mee bedoeld werd en dat we morgen tot dit punt moesten terugrijden.
We reden dus rechtdoor verder. Na een tijdje passeerden we een groter dorp. Dit was veel groter dan Hery zich herinnerde. In het dorp vroeg hij ook nog de weg.
We werden links gestuurd. Het landschap was qua vegetatie weer anders dan richting de Tsingy, groener en met meer palmen erin.
Ook hier zagen we weer grote baobabs. Op deze weg moesten we verschillende rivieren doorkruisen, zonder brug of ferry. De meeste stonden droog. Ook stonden op deze weg op verschillende plekken lokaal gemaakte slagbomen, waar je een soort tol aan het dorp moest betalen, steeds 5000 AR. Bij de 2de slagboom bleek dat we op de weg naar Manja zaten, daar zouden we over 2 dagen naartoe gaan.
We moesten dus omdraaien en 28 km terugrijden, tot het bord. Naast de park-entree werd dus toch ook het dorp Belo sur Mer bedoeld.
Daarna reden we naar Belo sur Mer. We moesten nog een paar rivieren doorsteken en passeerden ook verschillende dorpjes.
Op verschillende plekken vroeg Hery voor de zekerheid de weg.
Op 5 km van Belo sur Mer, moesten we een scherpe bocht maken. Daar maakten Hery, wel een soort bocht, maar zat daarna toch op de route rechtdoor in plaats van scherp rechts. Daarna zeiden we tegen Hery dat hij moest draaien. Vervolgens week hij toch nog van de GPS route af en zaten we op een pad dat tussen de zoutpannen door ging. Er kwam over de echte weg een tractor met werkers langsgereden, daardoor wist Hery waar de echte weg eigenlijk liep. Dus we draaiden weer om en reden toen richting Belo sur Mer. We passeerden een dorpje en daar was de goede weg geblokkeerd met een boomstam. Hery vroeg hier of we rechtdoor konden of de omleiding rechtsaf moesten volgen. De antwoorden waren tegenstrijdig. Omdat de weg vermoedelijk met een doel geblokkeerd was, namen we de omleiding. Volgens de GPS kwam deze weer op de goede weg uit. Vanaf het begin week Hery een beetje van de GPS af, iets schuiner, maar er liepen wel autosporen. Op een gegeven moment nam Hery de bocht en ondanks de autosporen zaten we blijkbaar in de modderige zoutpan.
Voorbij de helft kwam de auto vast te zitten. Hery was al een paar keer uitgestapt om te kijken en de modder bij de wielen weg te scheppen voor betere grip en zo kwamen we wel steeds een stukje verder. Op ca. 50 m van de overkant zaten we helemaal vast. Wij deden onze schoenen en sokken uit, stroopten de broek op en probeerden de auto te duwen. Maar dat schoot eel een beetje op jaar nog niet genoeg. Even later kwam het halve dorp aangerend en met al die hulp kwam de auto eindelijk uit de modder en konden we naar de overkant. In de tussentijd kwam van de andere kant ook een auto, die zag ons vastzitten en reed vervolgens over de weg die we hadden moeten nemen.
Daarna kwamen nog een paar omleidingen, maar volgden we stipt de stippellijn op de GPS.
Net voor Belo sur Mer kwamen we op heel los zand, daar heeft Hans ook de auto even moeten terugduwen. Uiteindelijk kwamen we om 14.30 h aan bij onze hotel Entremer bij Belo sur Mer. We hadden 180 km gereden, waarvan 56 km niet gepland. We waren 5.15 h onderweg geweest. Eigenlijk zou het maar 2-3 h zijn. Correctie achteraf, het zou 4 h rijden zijn, foutje.
De lodge bleek een echt heel mooi opgezette lodge. We kregen direct zelfgemaakte limonade en als lunch konden we gegrilde vis met salade of rijst krijgen. We kozen de salade. Het grillen van de vis zou 20 min duren. In de tussentijd konden wij het mineraal-kleibad van onze voeten spoelen en de broek schoonmaken. De lodge was ecologisch opgezet. Per bungalow stond er buiten een bak met glazen flessen water, glasplaat en reflector. Het water in de flessen werd op deze manier 60 C. Binnen was er een douche met koud water. De douche was boven een houten rooster, het water liep zo het zand in. De bedoeling was dat je op het eind van de dag de warme waterflessen nam en deze in een emmer mengde met het koude water. Daarna kon je je wassen boven het rooster en je met een plastic mok en het water afspoelen en wassen. Verder hadden ze hier alles op zonnepanelen en ze hadden zelfs een parabolische spiegel met in het centrum een plek voor de ketel, om zo op zonne-energie te koken.
Om 15.15 h gingen we lunchen en alles stond op tafel klaar. Veel aandacht voor detail. Het waren 2 grote vissen die ook nog voor ons door de eigenaresse gefileerd werden. Alles smaakte heerlijk.
Morgen stond een bezoek aan het Kirindy-Mite op het programma. Normaal zou je er naar toe varen met een boot, maar de eigenaresse waarschuwde al dat de zee best ruw was. We konden het park beter met de auto bezoeken. Iemand van het park zou nog de mogelijkheden met ons bespreken.
Tijdens de lunch lazen we in het overzicht van de lodge nog de overige activiteiten en excursies. Je kon allerlei attributen lenen, peddels, snorkels, etc.
Het water was heel warm. Iets verder lagen rotsen in het water en daar waren misschien kleine visjes te zien. Op 50 min lopen zou koraalrif liggen en was er meer te zien. We gingen ons omkleden en leenden de snorkelspullen. Gewoon even ervaren hoe de zee hier was. Het water was inderdaad lekker warm, 26 C. Bij de rotsen, was voor de rest niets te zien, geen visje zien zwemmen. Maar het was een leuke middagactiviteit.
Na het zwemmen gingen we ons via de warmwaterflessen en de emmer ons douchen. De hele lodge is met veel aandacht voor details opgezet. Er lagen zelfs wasknijpers op de kamer. Ook de receptie en restaurant was mooi opgezet. In de beschrijving die op de kamer lag, bleek ook hun aandacht voor alles. Het personeel wordt het hele jaar doorbetaald, heeft ook vakantie en vrije dagen. Hun medische kosten worden betaald en ze worden getraind. Er is een goede samenwerking met het dorpje, waar ze van de vissers hun vis kopen. Alleen het hoogst noodzakelijke wordt in Morondava gekocht. De fooien worden, met instemming van het personeel, evenredig over al het personeel verdeeld.
Net voor 18 h waren we klaar met douchen en omkleden en hebben we net de zonsondergang gemist. We zagen wel een hele mooie avondgloed.
Daarna gingen we in het restaurant zitten tot we zouden dineren. Net voor 19 h kwam iemand het programma voor morgen bespreken. We stemden af dat we met de auto het park in zouden gaan en dat we het circuit Maetsakaloe zouden lopen. De andere circuits waren én alleen per boot bereikbaar én de watervogels waren er op dit moment niet omdat de meren droog stonden.
Om 7.00 h zouden we morgenvroeg vertrekken.
Het diner was een 3-gangen menu en was tot nu toe het beste diner dat we in Madagaskar gegeten hadden. Echt heerlijk. We kunnen deze lodge iedereen aanraden.
2 reacties
Marleen van Tienhoven · 14/08/2022 op 21:15
Leuk
Om jullie verslagen weer te lezen. Het is wel een bijzondere reis. Fijne vakantie verder.
Groeten Marleen
Bert Franzen · 15/08/2022 op 11:51
Madagaskar is een groot avontuur met heel veel unieke dieren en ervaringen die je alleen hier kunt zien/opdoen. Ik geniet van jullie blog, ik hoop dat jullie nog heel veel genieten van jullie reis verder.