Vanmorgen werden we al om 5.30 h wakker. We lazen eerst even het reisboek door voor de bezienswaardigheden van vandaag. We hadden weinig tijd nodig vandaag qua opstaansnelheid, zo zonder bagage. Om 7.15 h liepen we eerst naar de bank alwaar we gepind hebben. Vervolgens kochten we in de Oxxo iets te drinken en koekjes als ontbijt en liepen we terug naar het hotel. Daar nam Nancy nog een kop groene thee.
Om 8.30 h reden we met een hele mooie, grote bus naar het vliegveld. Onze chauffeur de rest van de reis is Albino Grande.
Om 9 h kwamen we bij het vliegveld aan. De familie Punt was ondertussen geland. We gingen eerst naar het bureau voor de koffers. Daar moesten ze kijken of de koffers bij deze vlucht zaten. Over 30 minuten, 10 h, moesten we terugkomen. Net voor 10 h kwam Saskia en die vertelde dat de familie al in de bus zat, met hun koffers. Daarna ging Saskia met ons mee naar het bureau, en toen zouden onze koffers er zijn. Bij een lift moesten we wachten en vervolgens kwamen ze met 3 van de 5 koffers omhoog. Dat was alles. De koffers van Leo en Nancy ontbraken. Daar moest dus weer verdere actie op ondernomen worden. Nancy vond het wel vervelend, haar ondergoed en badpak zaten in de hoofdbagage. Op weg naar de uitgang heeft Nancy nog vlug een tandenborstel bijgekocht.
Om 10.15 h reden we weg vanaf het vliegveld. Dit oponthoud ging allemaal van onze daadwerkelijke vakantietijd af. Vervolgens reden we ongeveer 2,5 h over een mooie, rechte autoweg. Om 12 h (de klok werd weer 1 uur teruggezet) kwamen we bij de Cenote aan. Deze heette Ik-Kil. Bij deze Cenote zouden we lunchen en zwemmen. Nancy kon gelukkig een zwempak van Saskia lenen. We gingen eerst lunchen, een buffet, en daarna omkleden voor het zwemmen. Op blote voeten, au, au gingen we naar de entree van de Cenote. Daar bleek dat we verplicht een zwemvest aan moesten. Hans had de Teva’s bij Saskia liggen. Hans heeft deze vlug aangedaan en ging dus nog even 2 zwemvesten ophalen. Daarna mochten we omlaag naar de Cenote. Op weg naar het laagste punt van de Cenote kwamen we al langs twee balkons met mooi uitzicht over de Cenote. Eenmaal beneden ging Nancy wel het water in met de gopro, Hans maakte vanaf de zijkant foto’s gemaakt en is vanwege het tijdstip niet meer het water ingegaan. Het water was heel helder en zacht.
Daarna weer omhoog gelopen en snel omgekleed, om 13.30 h moesten we weer terug bij de bus zijn.
De volgende stop was bij de beroemde tempel Chichén Itzá.
Daar kwamen we net voor 14 h aan. We kochten de entreetickets en vervolgens namen we met 8 personen een gids. De rest ging op eigen gelegenheid. We hadden tot 16 h de tijd. De gids leidde ons langs de bezienswaardigheden van de Noordelijke zone in Maya-Toltekenstijl. Hij vertelde leuke zaken, over bijvoorbeeld de akoestiek van het Balspelveld (Juego de Pelota). Als je in het midden ging staan was er een hele goede akoestiek. Het klappen werd herhaald. Hetzelfde gold voor de noordelijke tribune waar de priesters stonden.
Daarna gingen we via de Doodshoofdmuur (Tzompantli) en het Platform van de Arenden en Jaquars, naar de piramide van Kukulkán.
Ook hier was een speciale akoestiek. Als je voor de trappen klapten, kwam door de treden het geluid van de Quetzal vogel uit het bouwwerk bovenop. Echt heel bijzonder.
Daarna liepen we nog langs de tempel de los Guerreros en vervolgens zat onze rondleiding erop om 15 h.
We betaalden de gids en gingen daarna nog zelf op pad om de Cenote te zien en de middenzone in zuivere Mayastijl. We moesten vanuit de Cenote wel even een pad zoeken, want een aantal paden waren afgesloten. Uiteindelijk vonden we het pad naar het Observatorio en het graf van de Hogepriester. Ook dit zag er heel mooi uit.
Daarna moesten we snel terug lopen om om 16 h bij de uitgang terug te zijn.
Om 16 h reden we weg naar Merida. Onderweg heeft Saskia nog een paar keer gebeld voor de ontbrekende bagage, want om 12 h zou nog een vlucht landen. Ze dachten nu dat de ontbrekende bagage in Parijs was achtergebleven. Halverwege de rit naar Merida kreeg ze het bericht dat de bagage van Nancy al die tijd al op het kantoor van Aero Mexico had gestaan. Echt stom. Nu moest de bagage alleen nog naar Merida verzonden worden. Leo zijn koffer is nog steeds zoek.
Op weg naar Merida selecteerden we al de foto’s.
Om 18.45 h kwamen we bij ons hotel in Merida aan. Een mooi hotel, waar we 2 nachten zullen verblijven.
Om 19.30 h zijn we met de familie Punt en Cristel gaan dineren. We kwamen bij een leuk restaurant uit, Casa Maya. Hier heerlijk gegeten. Om 21.45 h kwamen we weer terug op onze kamer. Daar even dit verhaaltje gemaakt en vervolgens gepubliceerd op onze blog. Daarna zijn we snel gaan slapen, we moesten nog steeds een beetje slaap inhalen.
1 reactie
Wtes · 19/12/2022 op 08:07
hoi .Gelukkig zijn jullie koffers terecht. En wat een mooie Foto,s vooral die in het water zoiets hebben we al eens gezien op t v.is heel mooi .nog een fijne Stressloze vakantie. groetjes pap en mam.