Zo. 21-08-2022, Madagaskar: van Isalo Ranch naar Ranomafana,
Gisteravond zat de ongenode gast, de kakkerlak van 5 cm, weer op onze kamer. Een nacht eerder hadden we hem met een waarschuwing om niet terug te komen, nog buiten gezet. Nu overleefde de kakkerlak het bezoek aan ons niet. De kakkerlak was erg snel, dus het duurde even voordat Hans hem gevangen had.
Daarna konden we toch iets later dan gepland, gaan slapen. Na een verder goede nachtrust stonden we om 6.30 h op en om 7 h ontbeten we. Om 7.30 h reden we weg, op weg naar Parc d’Anja, een tussenstop op weg naar Ranomafana. In het begin hadden we een vrij uitgestrekt en vlak landschap met gras, daarna veranderde het landschap ineens en reden we tussen graniet bergen. Hans vroeg veel fotostops aan Hery.
Een berg was wel heel mooi geërodeerd. Deze heette Bonnet de ……
Dit landschap deed ons heel veel aan Yosemite in Amerika denken, alleen met een andere begroeiing. Het landschap met de rijstvelden en dorpjes doet ons weer meer aan Azië denken.
Vele fotostops verder kwamen we om 11.10 h bij Parc d’Anja aan. Omdat wij de lange wandeling deden, bestelden we hier een picnick lunch. Nancy nam geen risico en nam een broodje zonder beleg, ze had laatst een pot Nutella gekocht. Hans nam een broodje met kaas. Om 11.25 h begonnen we aan de wandeling.
We kregen weer een gids (John) en een sporenzoeker mee. Het park stond bekend om de vele ringstaart maki’s. We begonnen met een kameleon en een ……… slang!
Daarna kwamen we bij een paar van de vele ringstaart maki’s uit.
Ze vroegen of we nog een kameleon wilden zien, ja natuurlijk. Dit bleek een vrouwelijke Reuzenkameleon. De vrouwtjes zijn kleiner en alleen vrouwtjes kunnen van kleur veranderen. Deze was mooi groen van kleur.
Daarna gingen we over het pad verder. Bij een boom vol met ringstaart maki’s zat nog een reuzenkameleon. Deze werd via een bamboestok met daarop een insect geprikt gevoerd. Zo konden we zien hoe ze insecten vangen met hun lange tong.
Daarna liepen we verder en begon na 1 h de route naar de top (eigenlijk een pasje) van deze granietberg.
De route naar boven was best zwaar, we moesten continue onder gevallen granieten rotsen kruipen. Soms moesten we de rugzak afdoen en kruipen.
Dit deed daardoor aan de Tsingy denken. Bij een rots hadden we al mooi uitzicht terug op het dal.
Er stonden ook mooie planten, de olifants poot van gisteren, alleen met meer stekels en minder voet en ook grote kalanchoe. Bij een overhangende rotswand, om 13 h, hielden we onze picknick pauze. Er zaten stipjes op de broodjes, welke op schimmel leken, maar het konden ook baksporen van de oven zijn. De broodjes waren erg droog.
Na een pauze van 30 min liepen we weer verder omhoog. Nancy had het erg warm van de wandeling, als we dezelfde route moesten terug wandelen, had ze bij de picknickplek gewacht. Het was nog ongeveer 30 minuten omhoog lopen naar de top. Om iets voor 14 h kwamen we op de top aan. Het uitzicht op de granieten rotsen was geweldig.
Hierna daalden we aan de andere kant af, nu moesten we alleen omlaag lopen. Op het plateau werd Nancy niet lekker. Na een toiletstop ging het nog niet echt beter. De sporenzoeker droeg daarom Nancy haar rugzak. Iets verder moest Nancy ook nog overgeven, dat luchtte wel een beetje op. Op dit plateau hadden we ook zicht op allerlei natuurlijke gaten in de rotsen. In het verleden dienden deze als begraafplaatsen. Maar omdat de zijde waar het lichaam in gewikkeld werd, gestolen werd, werd dit niet meer gedaan. Op een plek zagen we wel nog Zebu schedels in zo’n holte hangen. Ook zagen we in het gras mooi gekleurde sprinkhanen.
De route omlaag was makkelijker met mooi uitzicht op de vallei. Het laatste stuk liepen we langs een paar dorpjes.
Om 15.30 h kwamen we bij Betsileo country lodge uit. Dit hotel is van Frank en Coen van Matoke tours. Deze zat niet in ons programma. Maar in andere programma’s van Matoke tours staan er wandelingen langs de dorpjes in het programma. Wij liepen eigenlijk ook al een beetje door de dorpjes, het laatste gedeelte van onze wandeling.
We dronken er even cola, terwijl Hery onze gids en sporenzoeker terug bracht met de auto naar het beginpunt van de wandeling.
Om 15.45 h reden we weg. Nancy had een paracetamol en een reistablet genomen en sliep in de auto tot ca. 17 h. We moesten nog ca. 3 h rijden. Het landschap bleef schitterend. We passeerden ook een hele grote stad, de twee na grootste stad van Madagaskar. Het laatste uur reden we in het donker. Op zich best een uitdaging om in het donker te rijden in Madagaskar. Er lopen mensen langs de weg, fietsers zonder licht, pousse-pousse zie je heel veel en auto’s met en zonder verlichting, dus we waren weer heel blij met Hery als chauffeur. Om 19 h kwamen we bij ons hotel Centrest Sejour in Rafanomana aan. Langs de weg zagen we al groepen toeristen met gidsen en lampjes bezig aan de avondwandeling, op zoek naar kameleons. Deze wandeling zullen wij morgenavond gaan doen.
Bij de receptie gaven we onze dinerbestelling door en om 20 h gingen we avondeten, dit dagverslag maken en foto’s selecteren.
2 reacties
wiel · 22/08/2022 op 20:10
Hoi, ik heb nog druk bij Arie. Nog een paar dagen, dan de vakantie voorbereiden. Ben er aan toe. Jullie hebben mooie natuur gezien, nog veel plezier, groetjes pap .
Jeroen · 25/08/2022 op 20:09
Wederom gave foto’s, die gecko is 100% een phelsuma alleen welke daar ben ik nog niet achter.
Prachtig beestje.