Vanmorgen de rugzakken nog bepakt en om 9.20 h reden we weg naar Monschau. Daar kwamen we om 10.25 h aan. We reden Monschau binnen vanaf een zijde waar we nog niet geweest waren. Gelukkig vonden we een parkeerplaats. Daarna was het 350 m lopen naar ons hotel. We hadden geluk in Monschau, we hadden blauwe stukjes lucht en een zonnetje. Bij het hotel moesten we ons melden in het Schloss-cafe, naast het hotel. Daar kregen we al de sleutel en mochten we de bagage in de ontbijtzaal zetten.
Daarna liepen we, al foto’s makend, terug naar onze auto. Zo’n mooi licht verwachtten we voor de rest van de dag niet meer.
Daarna reden we terug naar Roetgen, waar we op weg naar Monschau al doorheen waren gekomen. Om 11.10 h arriveerden we in Roetgen. We parkeerden bij het oude treinstation, ons eindpunt van de eerste etappe van de Eifelsteig (feb 2019).
Om 11.20 h begonnen we met wandelen. Als eerste gingen we bij de tourist info vragen of we daar onze gekregen wandelpas konden afstempelen. Zij verwezen ons door naar de Roetgen Thermen. Daar liep de route langs, dus daar onze wandelpas gestempeld.
We vervolgden onze route door het bos. Het bos was afwisselend dennenbos of een berkenbos. In beide gevallen met hoge varens als onderbegroeiing.
Er was de hele dag regen voorspeld, maar gelukkig was het voornamelijk motregen. We hoefden de regenjas niet aan te trekken.
Dit gebied was onderdeel van de Hoge Venen. Overal stroomden kleine beekjes. Na ca. 5 km kwamen we op een lange rechte weg. Die liep langs de ruïnes van Reinartzhof. Daar was nog weinig van te zien. Bij de kapel stond wel een overdekte schuilhut waar we onze lunch aten. Daarna lekker doorgelopen. Het gebied was niet lelijk, alleen iets saaier. Op de route lagen twee wegkruizen, het Arnoldkreuz en iets verder het Bilfingerkreuz. Aan het einde werd het pad smaller en begon wat meer te slingeren. Hier kregen we ook uitzicht op het dal. Vanwege de motregen en de lage wolken, helaas niet fotogeniek. Maar wel mooi qua uitzicht. De volgende bezienswaardigheid was het Kaiser Karls Bettstatt. Twee enorme kwartsiet blokken.
Daarna liep de weg door het dorpje Mützenich. Na het oversteken van de grotere doorgaande weg, de B258, liepen we weer over bospaden naar Monschau. Dit laatste stuk was wel weer heel mooi.
Deze kant van Monschau waren we ook nog niet geweest. We kwamen Monschau binnen bij de voormalige brouwerij Felsenkeller. Daarna weer een leuk weggetje omhoog naar de burcht. We haalden een groep kinderen in die een verjaardagsfeestje hadden met een schatkaart. Iets verder kwamen we bij de toren van de burcht uit. Er stond een grote groep wandelaars. Bij het wachten tot ze weggingen om een foto te maken, haalden de groep kinderen ons in en werd Nancy aangesproken. Het was een oud-collega van DSM, Claudio. Ook heel toevallig om die hier tegen te komen.
Daarna daalden we via de leuke straatjes af naar ons hotel Royal. Daar kwamen we om 16 h aan.
Vandaag was de route 19,0 km lang en stegen we 360 m en daalden we 380 m. We hebben er ongeveer 4 h over gedaan.
Voordat we naar onze kamer gingen hebben we onszelf getrakteerd op gebak bij het Schloss-cafe, waar we ons vanmorgen moesten melden. Om 16.50 h waren we op onze kamer. Daar ons lekker gedoucht.
Iets na 18 h liepen we Monschau weer in om een restaurant te zoeken. Hier hadden we niets gereserveerd. We liepen richting de markt, vanmorgen zag het er heel gezellig uit. Nu was het vrij verlaten, maar er lagen wel een aantal restaurants en hotel-restaurants.
Het eerste restaurant had geen plek, het tweede restaurant gelukkig wel. Hotel zum Stern. Ze hadden 3 verschillende dagmenu’s; twee voor €13,90 en eentje voor €16,90. De gangen waren de dagsoep, hoofdgerecht en toetje. Nancy nam het dagmenu met de forel en Hans de jägerschnitzel. De porties waren gelukkig iets kleiner bij het dagmenu. In recordtijd kregen we de 3 gangen geserveerd. In 40 minuten waren we al klaar. We konden de tijd nog een beetje rekken door nog een thee te bestellen. Om 19.30 h vertrokken we. We konden alleen contant betalen, terwijl in de brief van de Eifelsteig toerisme werd gezegd dat we overal moesten pinnen. Daarna viel het ons op dat de meeste restaurants een briefje hadden ophangen dat alleen contant afrekenen mogelijk was.
Net voor 20.00 h waren we terug op de kamer. Daar dit verhaaltje gemaakt en foto’s voor de blog geselecteerd. Vandaag zullen we meer nachtrust voor de boeg hebben dan we normaal gewend waren..
0 reacties