Vanmorgen stonden we na een hele slechte nachtrust om 7 h op. De airco was kapot op onze kamer, dus het was er heel warm. Om een beetje frisse lucht te krijgen, stonden de balkondeuren open, maar daar kwam zoveel straat lawaai naar binnen. Om 02.00 h deed Nancy de deuren weer dicht, ze kon niet slapen van de herrie buiten.
Daarna toch nog iets geslapen, maar we hadden niet veel profijt dat de klok 1 h terug ging. Om 7 h stonden we op. Na het douchen hadden we om 7.45 h afgesproken om te ontbijten. Eerst feliciteerden we Jan met zijn verjaardag vandaag. We hadden een robuuste Rousseau chocolade reep gekocht.
Het ontbijt was heel uitgebreid. Er stond een heel buffet aan taart, cake en diversen soorten croissants, verder ook nog een heel hartig buffet.
Na het ontbijt hadden we nog tijd en ging Hans op zoek naar een bakker om lunch te kopen. Onderweg zag hij nog een leuke kerk en plein. En gelukkig ook een bakker. Met broodjes kwam hij terug bij het hotel, waar onze taxichauffeur al op ons stond te wachten. Om 8. 50 h vertrokken we naar Santa Cristina Gela. Onderweg vertelde de chauffeur allerlei bezienswaardigheden van Palermo. Daarna verlieten we de grote weg en via kleine slingerweggetjes kwamen we om 9.35 h op de splitsing bij Santa Cristina Gela aan. We hadden zoveel ontbeten, dat we geen stop bij het café wilden maken voor cappuccino en een cannolo.
Om 9.45 h begonnen we aan de lange wandeling van Santa Cristina Gela naar Corleone.
Het is hier veel warmer dan op voorhand gedacht, vandaag al 27 graden en zonnig. We liepen met mooi uitzicht op het meer Piano degli Albenesi.
De route ging voor het merendeel over landwegen of asfaltwegen. In het begin was een stuk afgesloten en moesten we de nieuwe route volgen, deze stond duidelijk aangegeven. Zo liepen we langzaam omhoog naar een pasje op 900 m. Daarna weer een beetje omlaag. Na 4 km kwamen we bij het waypoint waar we ook afgezet hadden kunnen worden door de taxichauffeur, maar dan hadden we een mooi stukje route gemist. We zagen qua bloemen al herfstkrokussen en cyclamen.
Daarna ging de route omlaag langs de vele akkers en zonnepaneel-akkers. Er werd op diversen plekken door boeren geploegd.
We liepen in de richting van een hele mooie rotsformatie. De naam stond helaas niet op de kaart.
We liepen over de weg verder naar de kerk van Santuario Maria SS del Rosario Di Tagliavia. Daar wilden we onze lunch in de schaduw opeten. Er stonden zelfs picknickbanken. Eerst gingen we de kerk bekijken.
Volgens de tekst van SNP was hier een bron met geneeskrachtig water ontdekt nadat Maria aan 2 schaapherders was verschenen. De bron zagen we niet, wel lag er achter de kerk, nog de antieke kapel. Om 13.30 h aten we onze broodjes op. Qua kilometers waren we halverwege de etappe van vandaag. Om 14 h liepen we verder. Door de wintertijd ging hier om 17. 15 h de zon al onder.
Na de kerk ging de route over brede landwegen en soms omgeploegde landwegen verder. Het volgende waypoint was op 16.6 km. Daar moesten we een drukke weg oversteken, volgens SNP en de Magna Via Francisqena markering moesten we een stuk langs de weg teruglopen, dan oversteken en weer aan de andere kant van de weg terugkomen. We kortten de route af, door de weg rechtstreeks over te steken. Verderop had Nancy via Google maps nog een uitstapje naar de Gole del Drago gevonden.
We moesten wel weer de drukke weg oversteken, maar het viel reuze mee met de drukte. We hadden ook verschillende motorrijders deze weg op zien rijden. Die stonden bij het parkeerpunt van Gole del Drago geparkeerd en vroegen ons waar het was. Via de telefoon en Google maps konden we het pad vinden, deze was helaas afgesloten. Via een omweg en toch nog over de draadafzetting geklommen te hebben, liepen we naar het uitzichtpunt toe, waar al een aantal mensen op de rotsen zaten. Helaas stond de waterval nog droog. Daarna liepen we via het pad terug, waar we weer onder de draad doorkropen, de weg op. Dit uitstapje was ca. 1,9 km extra.
Daarna liepen we weer terug naar de “drukke” weg, staken die over en zaten weer op de Magna Via Francisqena route. Iets verder moesten we linksaf en weer flink stijgend langs een mooie rotsformatie.
De weg liep tussen 2 rotsformaties door naar rechts, waarna we weer afdaalden richting de weg. Achteraf bleek dat er een flinke lus in de wandelroute zat. Iets verder kwamen we weer op dezelfde “drukke” weg terecht. Daarna daalden we steil af en zagen rechts de Gole del Drago rotsen liggen.
Eenmaal beneden moesten we een rivierbedding oversteken en vervolgens steil omhoog. De laatste loodjes begonnen zwaar te wegen. Ondertussen was de zon aan het ondergaan en lagen de rotsen en heuvels achter ons in de avondgloed.
Eenmaal boven op een andere asfaltweg, hadden wij een soort parallelweg naar Corleone. Het laatste stuk was weer stijgend.
Om 17.25 h kwamen we bij het hotel aan. We hadden 27,2 km gelopen, waarvan 750 m gestegen en 910 m gedaald en in totaal waren we 7h en 50 minuten onderweg geweest. We waren het hotel via een poort naar binnen gegaan, waar ook de kamers lagen. De eigenaar kwam ons al tegenmoet, ze waren de receptie nog aan het verbouwen. We hadden heel erg veel dorst, echter de bar was nog dicht, maar de eigenaar vroeg wat we wilden drinken, dan zou hij dat meenemen terwijl hij de sleutels ging halen. We bestelden 2 literflessen cola. We kregen er 3 glazen bij. In 20 minuten hadden we met zijn 3-en de 2 flessen leeg. We hadden echt heel veel dorst. Op de kamer konden we ons opfrissen en schone kleding aandoen. Om 19 h ging het restaurant open. We bestelden weer een antipasta; bruscetta met een mengsel van aubergine en nog iets en de heren een kipsalade. Deze was al heel groot. Als hoofdgerecht een kleine pizza. We kregen ieder een grote pizza, dat hadden ze toch niet goed begrepen. Jan en Nancy kregen deze niet helemaal op, Hans natuurlijk wel.
Bij het eten dronken we bijna de hele voorraad cola zero op. We bleven dorst houden. We werden door Jan op het eten getrakteerd vanwege zijn verjaarsag.
Na het eten de foto’s geselecteerd en dit verhaaltje geschreven.
1 reactie
Neeltje Verheijen · 01/11/2023 op 08:21
Hoi Nancy en Hans,
jullie zijn weer aan een mooie tocht begonnen.
Dit eiland staat ook nog op mijn wensenlijstje.
Wens jullie veel wandelplezier en veel groeten!!