Zo. 30 juli – Oeganda, Brussel – Entebbe,
We gingen uiteindelijk toch nog laat slapen op zaterdagavond. We hadden de wekker op 5.15 h gezet. Nancy had zoals altijd weer slecht geslapen met in haar achterhoofd dat ze zich niet mocht verslapen. Nancy heeft dus maar een paar uurtjes geslapen. Om 6.00 h reden we weg naar Brussel-Zaventem. Daar kwamen we om 7.10 h aan. Bij de P3-holiday parkeerplaats stond mooi met lampjes en nummers aangegeven hoeveel vrije plekken er in een bepaalde rij waren. Dus dat was reuze makkelijk.
De zoektocht naar een bagage karretje was lastiger. Uiteindelijk eentje gevonden bij het Hilton hotel, we hadden al een heel eind met onze zware duffelbags gezeuld.
We waren al ingecheckt, maar voor reizen naar Afrika was er geen bagage drop-off punt omdat er gecontroleerd werd of je je invitation letter voor het visum wel had.
Daarna liepen we door naar de security check. Ook dat verliep voorspoedig. Om 8.15 h, gingen we ontbijten. Daarna liepen we naar de T-gate, vlak ervoor moesten we door de paspoortcontrole. Na de paspoortcontrole kochten we nog ieder een flesje cola voor in het vliegtuig. Vervolgens konden we bij gate T61 wachten. Hier werden we eerst geregistreerd voordat we de wachtruimte binnen konden lopen.
Om 10.10 h konden we het vliegtuig binnen lopen. We vermoedden al dat we gezien deze tijd, vertraging zouden oplopen. In het vliegtuig moesten we inderdaad nog lang wachten op een aantal passagiers en op de tankwagen die het vliegtuig moest voltanken. Blijkbaar was daar iets misgegaan qua reservering.
Uiteindelijk vertrokken we om 11.30 h met taxiën, 1.10 h vertraagd.
De vlucht zelf ging voorspoedig. Onderweg kregen we een warme maaltijd en 1x drinken. We waren allebei moe, dus probeerden we een beetje slaap in te halen. Helaas, we hadden nog nooit zoveel huilende, krijsende kinderen in het vliegtuig meegemaakt als tijdens deze vlucht. Eentje zat direct achter ons. Het bleef dus bij hele korte napjes.
Om 19.50 h landden we in Burundi. Net daarvoor hadden we nog een snack gekregen met nog een keer drinken. We waren blij dat we zelf nog drinken bij ons hadden. In Burundi mochten we blijven zitten. We hadden het niet verwacht, maar bijna het hele vliegtuig liep leeg. Blijkbaar was Burundi de eindbestemming en niet Entebbe. Daarna kwamen nieuwe mensen aan boord, met als eindbestemming Brussel. Dus Entebbe was de tussenlanding.
Vanaf Burundi was het nog maar 1 h vliegen. Helaas was de vertraging niet ingehaald op het traject naar Burundi. Dus ook in Entebbe kwamen we met bijna 1 h vertraging aan, om 23.15 h.
Daarna moesten we nog door de immigratie, daar werd een foto gemaakt, paspoort gescand en ons oost-Afrika visum in het paspoort geplakt. Het ging niet zo heel snel allemaal. Ons visum werd op een andere plek geprint en dan moesten ze uit het hokje lopen om het visum op te halen.
Daarna kwamen we bij aan de bagage, die lag al op de band. Hier was geen ATM, maar wel wisselkantoren. Om al iets van geld te hebben wisselden we een beetje bij een wisselkantoor. Daarna liepen we door en kwamen we na het verlaten van de beveiligde zone, toch nog bij een ATM uit. Daar ook nog gepind. Achteraf was het wisselen voordeliger dan het pinnen qua koers. Meestal is pinnen goedkoper.
Buiten werden we opgewacht door een chauffeur, waarna we naar onze taxi werden gebracht en reden we naar ons hotel, ViaVia Entebbe. Daar kwamen we om 00.30 h aan en we waren de laatste personen, waarop ze bij de receptie aan het wachten waren. We gingen direct naar onze kamer nr. 14, waar we de dagrugzak en bagage moesten reorganiseren. Bij de landing was het 23 graden, op de kamer brak ons het zweet uit, het was er heel benauwd.
Om 1.30 h gingen we slapen, weer een kort nachtje. Om 7.30 h ontbijt, om 8.00 h zou onze onze chauffeur/gids komen.
Ma. 31 juli – Oeganda, Entebbe – Kibale NP
Na weer een korte nachtrust (en Nancy had alweer slecht geslapen), stonden we om 6.45 h op. Nancy was gammel van vermoeidheid. Het regende toen we wakker werden. Na de bagage weer ingepakt te hebben, liepen we om 7.30 h naar het restaurant. Daar hadden we mooi uitzicht op Entebbe en zagen we iets later al aapjes (Velvet apen oftewel Rhesus apen).
Nancy kreeg niets binnen van het ontbijt. Om 8 h stelde onze gids/chauffeur Edwin zich voor. Daar kregen we eerst een briefing van. We gaven aan dat we nog een SIM kaart zouden willen kopen.
Onze eerste stop was dus bij de Victoria Mall. Om 8.55 h reden we weg. Het was wel droog geworden.
Bij de Victoria Mall werden we naar de MNT gebracht. Daar moesten we het paspoort laten zien en werd een SIM kaart geactiveerd. Dat zou 15 min duren. In de tussentijd liepen we even naar een supermarkt, waar we droge koekjes (voor Nancy) en cola kochten (ze hadden alleen flesjes van 0.2 l) De grote flessen waren blijkbaar op.
Om 9.40 h reden we echt weg voor de lange route naar Kibale NP. Onderweg sliep Nancy een beetje bij. We namen de toll weg. Deze ging een stuk sneller en zo waren we zo voorbij Kampala. Daarna kwamen we continue langs zeer mooi landschap. Soms erg gecultiveerd, andere keren langs grote moerassen met hoge papyrus planten.
Om 13 h gingen we lunchen bij het Primrose hotel in Mubende. Nancy waagde zich nog even niet aan eten en hield het bij de droge koekjes. Hans nam als neutraal gerecht frietjes. Dit waren de lekkerste die hij ooit buiten Nederland gekregen had. Het was wel een grote portie, volgens Edwin serveerde ze er Amerikaanse porties.
Om 14.20 h reden we weer verder. Een stuk verder begon het heel erg hard te regenen. De regen hield de hele weg aan tot de grenzen van het Kibale NP.
Onderweg kwamen we langs hele grote theeplantages, maar er stoppen had nu geen zin, het was ook al best wel laat. Ondertussen ging het een stuk beter met Nancy. Ook zagen we 2 keer bavianen langs de weg zitten, wachtend tot ze gevoerd werden, ondanks het verbod dat overal op borden langs de weg aangegeven stond. We hielden wel een paar fotostops, als het niet te hard regende.
Om 18.30 h kwamen we bij Turaco Treetops House aan, bij Kibale NP. Hier was het droog.
We kregen ananassap als welkomstdrankje en een korte briefing over het avondmenu. We reserveerden voor 19 h. Daarna kregen we nog een briefing voor morgen van Edwin. Morgen worden we om 7.15 h opgehaald. Moeten blouse met lange mouwen aan en de broek in lange sokken stoppen. Verder regenkleding meenemen. Vervolgens werden we naar ons huisje, nr F gebracht. Ook deze had uitzicht over het bos, maar de apen waren al aan het slapen zeiden ze.
Om 19 h terug naar het restaurant het Turaco Treetops. Met mooi uitzicht over het bos. Daar kregen we een heerlijk 3-gangen diner, en best snel geserveerd.
Tijdens en na het eten dit verhaaltje gemaakt en de foto’s geselecteerd.
Vandaag proberen we om op tijd te gaan slapen.
1 reactie
Veroniqueherijgers@gmail.com · 05/08/2023 op 14:30
Fijn dat jullie er zijn .geniet lekker. NANCY beterschap.
Geniet samen van jullie droomreis liefs