Kaapverdië: Ma 24 dec 2018 – Nederland –
Maandagochtend hebben we nog lekker in huis kunnen werken. Daarna zijn we gaan lunchen bij ons vaste lunchrestaurant. Om 13.45 h zijn we weggereden naar Schiphol waar we om 15.45 h aankwamen. Na het inchecken hebben we ons op de kamer lekker gedoucht en stipt om 17 h kwam onze vriend Jan aan. Om 17.30 h zijn we naar het Ibis hotel zelf gelopen (wij slapen in het Ibis budget hotel). Daar hebben we in het restaurant ons kerstdiner gegeten. Het was veel beter dan we vooraf hadden gedacht. Vervolgens zijn we naar onze kamer teruggelopen waar we nog even gelezen hebben. Om 21.30 h zijn we gaan slapen.
Kaapverdië, Di 25 dec 2018 – Kerstmis – Schiphol – Sal
Vanmorgen zijn we om 3.50 h opgestaan. Beneden hebben we op de bus van 4.35 h gewacht. Om 4.25 h stopte er ook al een ibis bus, maar toen was Jan nog niet beneden. Die bus stond ook niet in het schema. Om 5 h waren we al op Schiphol en konden we de bagage afgeven. Daarna door de security, waar zo vroeg nog geen wachtrijen waren. Dit keer hoefden we niets uit de rugzakken te halen. Daarna hadden we alle tijd om ergens rustig te ontbijten. Er was meer open dan we vooraf hadden gedacht. Na het ontbijt even een rondje langs de winkels gelopen om de tijd te doden en vervolgens naar onze gate D24 gelopen. Daar gewacht tot om 7.40 h het boarden begon. We zitten bij de nooduitgang, die plekken hebben we bij de boeking al uitgekozen met bijbetaling van €9,- p.p. Daar kregen we een aparte instructie. Om 8.15 h zaten we in de lucht. De transavia vlucht heeft geen entertainment aan boord. Wel komen ze een paar keer langs met de voedsel trolley waar je eten en drinken kunt kopen. Onderweg boven Frankrijk was er wat turbulentie omdat we in een sterke zijwaartse straalwind van 180 km/h zaten. Om 12.45 h landen we in Boa Vista (het is 2 h vroeger in Kaapverdie dan in Nederland). Daar stapten een aantal personen uit, werd het toestel bijgetankt en kwamen er nieuwe passagiers binnen. Om 13.50 h zaten we weer in de lucht naar Sal, waar we na slechts 15 min vliegen aankwamen. Daar kwamen we in een aangename temperatuur van 28 graden aan. Vervolgens door de paspoort controle en onze bagage oppikken. Om 14.30 h waren we buiten waar onze chauffeur stond te wachten. Het is maar een klein stukje naar Espargos, waar ons hotel ligt. We hebben bij hem direct een excursie voor morgen geboekt. Daar aangekomen hebben we de bagage op de kamer gezet en zijn we iets later naar het pleintje gelopen, het centrum van Espargos. SNP had als lunchtip cafe Sivy gegeven. Dat was ook het enige dat open was.
Het was al 16 h geweest voordat we eten kregen, Nederlandse tijd 18 h. Voor ons was het nog de lunch. De vrouw verontschuldigde zich dat het langer zou duren, ze was alleen in de zaak. We hebben de octopus met rijst en frites genomen. Daar zat geen knoflook op. Jan had de rijst met zeevruchten, die hadden we ook willen nemen, maar daar zat knoflook in. Het eten was lekker. Tijdens het wachten op het eten kwam er steeds meer activiteit op het pleintje. Eerst gingen nog twee barretjes open, even later werden door 2 vrouwen suikerspin kraampjes opgezet. Blijkbaar wordt Kerstmis hier op het plein gevierd.
Na het eten hebben we een rondje door het dorp gelopen en zijn vervolgens het heuveltje Monte Curral opgelopen, daar hadden we zicht op Sal en de hoofdstad Espargos.
Daarna weer terug naar ons klein hotel gelopen. Nancy is even een uurtje gaan slapen. Daarna hebben we de administratie gedaan en om 19.30 h zijn we weer naar buiten gelopen om te gaan dineren. Het plein stond nu helemaal vol, er is muziek en allerlei snoepkraampjes. Daar konden we niet echt gaan eten. Een ander restaurant was dicht. Daarom weer terug naar het hotel gegaan waar ook een restaurantje is. Ze hadden geen menukaart. We konden kip of tonijn krijgen. We kozen tonijn, maar toen bleek in al hun gerechten knoflook te zitten. Nancy had een kleine pizza op de toonbank zien staan, en die heeft zij gekregen. Eerst werd hij koud op tafel gezet, maar op haar verzoek is hij opgewarmd. Het eten smaakte goed. Om 20.30 h weer naar de kamer gegaan.
Kaapverdië: Wo 26 dec 2018 – Sal – Sao Nicolau
Vanmorgen zijn we om 8 h gaan ontbijten. Er lagen broodjes, kaas, ham en cake klaar. Verder nog siroopsap, cornflakes, merk, thee en koffie. Na het ontbijt kwam ietsje na 9 h onze gereserveerde taxi. We hebben onze chauffeur van gisteren ingehuurd om ons naar Pedra de Lume, de zoutpannen te brengen en naar Buracona, het Blauwe oog. Als eerste reden we naar Pedra de Lume. Dit ligt vlakbij Espargos, dus we waren er al om 9.20 h.
We waren de eerste toeristen. Via een tunneltje door de rotsen, kom je in een oude, lage vulkaankrater waarin de rijke zoutpannen van Sal liggen. Door de lage ligging van de kraterbodem (3 m onder zeeniveau), kan er zeewater in doordringen, waarna door verdamping zout overblijft. Het geheel zag er mooi uit. Nu kun je er ook zwemmen en blijf je door het 20x hogere zoutgehalte dan in de Dode Zee drijven. Ook is er een kleine Spa (houten hokjes bij een van de pannen) waar je Thalassotherapie en andere behandelingen kunt krijgen. Toen wij er waren was er nog niemand, maar iets later kwam er een hele groep toeristen en daar waren twee meisjes bij, die alles begonnen klaar te zetten. Na uitgebreid rond te hebben gelopen, en Hans zijn quotum van max. 50 foto’s per dag, hier al overschreden heeft, gingen we om 10.15 h naar de ongeveer enige andere bezienswaardigheid op het hele eiland. Het eerste stuk weg was nog verhard, daarna moesten we via een gravelweg naar Buracona rijden. Daar kwamen we om 10.45 h aan. Er stonden al best veel busjes, auto’s en een soort woestijn terreinwagens. Binnen zijn we eerst iets gaan drinken, samen met de chauffeur. Daarna zijn we naar het blauwe oog gaan kijken, een gat in de rotsen. Helaas was er op dit moment nog geen blue Eye, maar een zwart oog. De zon staat nog niet hoog genoeg om het blauwe schitter effect te bereiken.
Daarom zijn we eerst naar de natuurlijke inham gelopen, waar de golven met veel geweld tegen de rotsen slaan. Het is een bruisende massa. Daar is ook een verhoogde, natuurlijk zwembad, waar af en toe een golf over de rand slaat. Nancy is er gaan zwemmen. Te dicht bij de rand, waar de golven overheen komen, mag je niet komen. De mannen hebben niet gezwommen. Na het omkleden zijn we nog naar een uitzichtpunt gelopen en vervolgens nog eens naar het Blue Eye. Nu was er een begin van blauw in het water te zien. Het was helaas al 12 h en daarom moesten we terug naar het hotel. We mochten de kamers tot 12.30 h bezet houden. Stipt om 12.30 h waren we bij het hotel terug. Daar ons opgefrist en weer sommige items in de hoofdbagage gedaan. Vervolgens de bagage in het depot gezet en daarna weer gaan lunchen in dezelfde bar als gisteren, Sivy. Nu hebben we gegrilde tonijn gegeten met als toetje een stukje cake.
Om 14.45 h werden we in het hotel opgehaald door dezelfde chauffeur. In een paar minuten waren we bij het vliegveld. De rij voor de internationale vluchten was gigantisch lang. Dat staat ons op het eind van de vakantie ook nog te wachten. De rij voor de binnenlandse vluchten was maar kort, maar het ging nog langzaam omdat er maar 1 balie open was en er veel lokale mensen bagage overgewicht hadden. Om 15.10 h waren we onze bagage kwijt en konden we op het boarden wachten. Om 15.55 h mochten we boarden en om 16.20 h zaten we ook echt in het toestel. Onze vlucht vertrok om 16.30 h en om 17.00 h landen we al op Sao Nicolau. Ons tweede eiland, waar we echt gaan wandelen. Nadat we de bagage kregen, bleek onze chauffeur niet aanwezig. Gelukkig heeft een van de andere chauffeurs even gebeld en iemand anders geregeld. Hij wordt evengoed door onze lokale agent, Barracuda tours betaald. Ook deze transfer was maar kort, ongeveer 10 min. Door een mooi smal straatje reden we Vila de Ribeira Brava in en werden we bij ons hotel Bela Sombra afgezet. Daar kregen we onze kamers, hebben we voor 19 h ons diner gereserveerd en om 18 h hebben we nog een klein rondje door het dorp, dat wel de hoofdstad van dit eiland is, gemaakt. We zagen geen andere restaurants, dus waarschijnlijk eten we iedere dag in het hotel. Om 19 h zijn we gaan eten. We kregen een vrij dikke witvis, die gebakken was. Daarbij groenten, rijst en frites. Als toetje kregen we ook nog papaja. Voor morgen hebben we alvast een taxi besteld om ons naar het beginpunt van de wandeling te brengen. Daarna de SNP route bestudeerd en via de Rothergids nog een leuke aanvulling gevonden. Vervolgens zijn we in een andere zaal de foto’ s gaan selecteren. Daarbij kwamen we aan de praat met een Française en haar Spaanse vriend. Zij zijn 1 week hier en hebben veel problemen met de Vlucht met TAP gehad. Van hem was nog steeds de bagage niet aangekomen. We hebben leuk gebabbeld over Kaapverdië. Ze hebben onze routes van SNP bekeken en nog wat tips gegeven. Om 23.30 h gingen we naar de kamer terug, en daar zag Nancy een hoop kleine beestjes op het bed. Met name bij een wollen loper die over het bed lag. We waren bang dat het bedwantsen waren. Niemand van het personeel was meer hier, de Francaise zei dat we de enige gasten waren en dat de ongebruikte kamers open waren. Daarom alle spullen va kamer 9 naar kamer 11 verhuist. Daardoor konden we pas om 24.00 h gaan slapen.
Kaapverdië: Do 27 dec 2018 – Sao Nicolau –
Sao Nicolau – van Cha de Cladeira naar Monte Gordo naar Ribeira Brava.
Om 8 h zijn we gaan ontbijten. We werden door het oude dametje goed verwend. We hebben ook een lunchpakket gevraagd. Ze vroeg ook of we weer bij haar wilden eten. We vonden het goed en we zouden kreeft gaan krijgen! Een van de lokale visspecialiteiten. Voor ons heel speciaal, dus we zijn benieuwd. Ondanks dat we geen tijd voor de taxi hadden afgesproken, had ze de taxi al voor 8.30 h besteld. Hij stond al 10 min te vroeg voor de deur. Hier spreken ze geen Engels, dus het is behelpen met wat Spaanse woorden. Via een hele mooie route, reden we via een omweg naar Cachaço. Later snapten we ook deze rij route, het is de enige geasfalteerde weg. De gewone wegen zijn heel steil en bestaan uit kasseien. Daar wil je ook niet op rijden. We kwamen ook al langs het startpunt voor de wandelroute van morgen. We hebben onze wandelroute aangepast. In plaats bij Cachaço hebben we ons iets verder laten afzetten, bij Caldeira. Om 9.30 h zijn we begonnen aan onze wandeling. Daar zijn we via een stukje van de wandeling uit de Rother gids (maar ook weer door ons aangepast) richting Hortelao gelopen. Eerst was het een stukje stijgen, vervolgens weer omlaag, zelfs lager dan ons startpunt, en daarna via een smalle gravelweg dat later een voetpad werd weer omhoog.
We kwamen langs een klein gehucht. Daar zijn we via een heel steil wandelpad naar een hoger gelegen gravelweg gelopen. Dit was weer de route uit de Rother gids. Daarna kwamen we langs een paaltje, waarop ook een wandelroutestond. Dit was de afslag naar de top van de Monte Gordo. Het hoogste punt van het eiland, 1312 m hoog. Bij een klein pasje kwamen we op de route van SNP. Dit was weer een brede landweg met kasseien bestraat. Bij een splitsing gingen we via een smal bospad naar boven. Aan deze kant van de berg is het veel groener door de vochtige passaatwolken. Bij het laatste stuk was er geen begroeiing meer en werden we continue door de zeer sterke wind gegeseld. Boven hebben we even van het uitzicht genoten. We zagen zelfs het eiland Sao Vicente liggen. Na 10 minuten zijn we weer omlaag gelopen. We waren blij toen we de beschutting van de bomen bereikte. Daarna zijn we via de SNP route omlaag gelopen naar ons eigenlijke startpunt Cachaço. Via hun route hadden we 3,5 km dubbel moeten lopen, de route naar de top. Nu hadden we maar een klein stukje overlap en de route mooier gemaakt (en ook iets zwaarder). Nu lopen we continue op een zeer steil dalende kasseien weg.
Om 14.10 h kwamen we aan in Cachaço waar we in een winkeltje iets zijn drinken. Om 14.35 h liepen we weer verder, een afdaling van 5 km naar Ribeira Brava. De eerste 1,5 km was zeer steil.
Daarna ging het glooiend, dalend verder. De omgeving is echt schitterend. We hebben genoten van deze, aangepaste, route. Om 16.10 h kwamen we bij het eindpunt, het postkantoortje van Ribeira Brava. Daar weer iets gedronken en nog gekeken of de gratis overheids wifi te bereiken was. Dat zou namelijk bij dit pleintje zijn. We zagen deze maar af en toe, en heel zwak, beschikbaar komen. Dus waarschijnlijk moeten we het hier zonder wifi doen. Om 16.30 h waren we bij het hotel. Vandaag hebben we 16,4 km gelopen, 1122 m gestegen en 1675 m gedaald. In totaal hebben netto 5.5 h gelopen. In het hotel even al het stof en zonnebrand afgespoeld en vervolgens in de lobby de dagverslagen getypt. Toen het donker werd, viel vervolgens in het hele dorp de stroom uit. Om 19 h in het donker naar de eetzaal gelopen en daar stond onze tafel al gedekt met een gigantische schaal met kreeften. We schatten dat het meer dan 1 kg kreeft is. We kregen een beetje uitleg over het kreeft eten. Het was zoveel dat we niet alles leeg gepeuterd hadden. Daar werden we door de eigenaresse wel op gewezen; daar zat nog in en dat moesten we nog opeten. Hans heeft veel moeite gedaan om zelfs de poten leeg te peuteren en ook alles wat ze aanwees. Ze was best wel verontwaardigd dat we niet alles leeggegeten hadden. Jan was volgens haar te moe, of hij vond het niet lekker. Na het eten kregen we toch nog een toetje, flan de karamel. Na het eten hebben we nog koffie en thee besteld. Ondertussen was ook de stroom er weer, dus alle kaarsen en koplampjes konden uit. Om 21 h is Jan naar zijn kamer gegaan. Wij hebben weer een paar dingen aan de stroom gehangen en zijn vervolgens in de lobby verder gegaan met de foto selectie van vandaag.
Kaapverdië: Vr 28 dec 2018 – Sao Nicolau –
Vanmorgen zijn we om 7.30 h gaan ontbijten. Onze taxi hadden we voor 8.30 h gereserveerd. Het ontbijt was iets minder uitgebreid dan gisteren (geen kaas en geen ei voor Jan). Onze taxichauffeur kwam iets na 8.30 h ons ophalen. Een lunchpakket hadden we weer bij onze gastdame geregeld. De autoroute was dezelfde als gisteren. Vandaag is het meer bewolkt dan gisteren, waardoor de uitzichten heiiger zijn. Om 9.05 werden we afgezet bij bushalte Pico Agudo Canta Paja. Het eerste stuk ging glooiend omlaag. Wel weer een kasseienpad. We passeerden diversen huisjes en akkers. Iets later begonnen we aan de eerste pittige en langste klim van vandaag. Op 415 m stijg je 250 m. Dus het stijgingspercentage is enorm. Onderweg wel schitterend uitzicht op de berg en dal achter ons.
Om 9.40 h waren we al boven, op 638 m. Daar een korte snackpauze gehouden. Het pad aan de andere kant ging bijna net zo steil omlaag als dat wij omhoog waren gelopen. We daalden af naar het dorp Covoada, op 422 m. Dit is een dorp dat alleen te voet of per ezel bereik baar. De kinderen bedelden om een pen, maar die hebben we niet extra bij ons.
Daarna begon onze tweede klim, weer behoorlijk steil. Nu naar 570 m. De omgeving blijft prachtig, dus dat compenseert veel. Boven ging ons pad iets meer horizontaal naar een waterbron. Daar waren we om 11.55 h en hebben we onze broodjes opgegeten. Na deze korte lunchpauze gingen we veer verder over het glooiend pad. Na nog een kleine stukje stijgen, passeerden we de rand van deze “bergketen” en hadden we zicht op het volgende dal. Daar zagen we ook een vervallen dorpje liggen.
een knieband om, gisteren ook al. Om 13.55 h kwamen we bij Ribeira Funda aan. Dit is een verlaten, vervallen dorp wat in 1984 door water overvallen is en sindsdien leeg staat. Ze zijn verhuist nasr Estancia Bras, ons eindpunt. Daar in de schaduw een korte pauze gehouden voordat we aan onze laatste steile klim beginnen. Om 14.20 h liepen we verder, over de steile kasseienweg naar Estancia Bras. Na deze klim ging het pad rustiger dalend omlaag. Om 15.20 h kwamen we in Estancia Bras aan. Het eerste winkeltje had alleen bier en water. Bij het eindpunt was ook een winkeltje, alleen was die nog dicht. Het hek was open, dus we zijn lekker op hun terras gaan zitten in de schaduw van een palm. Om 15.30 h werd de winkel opengemaakt en zijn we met cola blijven zitten. We hadden de taxi pas voor 17.30 h besteld, dus we moeten nog 2 h wachten. We hopen dat hij eerder komt. Op het terras wel al alle foto’s van vandaag op de tablet gezet en met de eerste selectie begonnen. Om 16.45 h zijn we nog de weg afgelopen, maar dat was niet de weg waarover de taxi zou komen. Daarom weer omgedraaid en naar de weg gelopen die van de grotere weg afkomt. We hadden mooi zicht op de weg, dus daar gewacht. Hans ging nog even richting de zee foto’s maken. Om 17 h kwam onze taxi al. Hans hebben we moeten roepen, die was alweer een heel stuk weggelopen. Vandaag hebben we 12,25 km gelopen volgens onze GPS. Volgens SNP was de route maar 8,7 km. Nogal een groot verschil. Verder zijn we 1130 m gedaald en 690 m gestegen. Onze looptijd was 5h en 5 min. Om 17.30 h kwamen we bij het hotel aan. Daar hebben we onze taxi ook weer voor morgenvroeg besteld. Daarna zijn we eerst geld gaan pinnen. Op de kamer de bagage georganiseerd, want morgen vliegen we naar Praia op Santiago. De stokken moeten dus in de hoofdbagage. Om 19 h zijn we gaan eten in de eetzaal. Dit keer zijn we de enige gasten die hier eten. Vanavond kregen we weer heerlijke vis.
Kaapverdië: Za 29 dec 2018 – Sao Nicolau – Santiago –
Vanmorgen hebben we rustig aan ontbeten, de laatste items in de bagage gedaan en onze rekening van 3 dagen lunchen en dineren betaald. Om 9 h liepen we buitenom naar de andere kant van het hotel om op onze taxi te wachten. Toen bleek hij daar al te staan. Hij woont in een huis op 10 m van het hotel af. Als ochtend programma, dat niet te ver ver van ons hotel af is, hadden we bedacht om naar Prequica te gaan. Dit ligt iets verder dan het vliegveld. De bezienswaardigheden zijn een oud Portugees fort en een kerk. Verder is het een vissersplaats. Om 9.15 h kwamen we al aan in Prequica. Onze chauffeur Rui stopte bij het fort. We hebben afgesproken dat hij ons om 10 h weer ophaalt. Vanaf het plateau van het fort, zagen we een hele rij kinderen die water aan het dragen zijn vanaf het waterstation. Dan besef je weer hoe goed we het in Nederland hebben. Ze bleven met containers en emmers lopen. Het meeste op hun hoofd.
Van het fort was alleen het plateau over en de kanonnen. Daarna zijn we naar onderen gelopen, naar de zee. Er was wel een kapel, maar die was dicht. Dus we weten niet welke kerk als bezienswaardigheid geldt. Er stonden wel een paar vervallen gebouwen, misschien was eentje vroeger wel een kerk. Op het strand lagen wel een aantal mooie, gekleurde vissersbootjes. Daarna zijn we weer naar boven gelopen, waar we onze chauffeur al zagen.
Op de weg terug naar Ribeira Brava stelde onze chauffeur zelf voor om een omweg via een ander dorp te maken. Hij stopte niet in dat dorp, maar iets verder was een uitzichtpunt met schitterend uitzicht over het hele dal van de Ribeira Brava. We zagen ook de steile afdaling van de wandeling van de eerste dag. Nancy heeft trouwens behoorlijk spierpijn in de bovenbenen van alle hoogtemeters van de eerste 2 wandelingen. Maar goed dat we nu 2 reisdagen hebben. Op het uitzichtpunt vroeg de chauffeur of we ook van hem een foto wilde maken en naar hem wilden opsturen per post. Geen probleem. Om 10.45 h waren we terug bij het hotel. Daar zijn we in een bar iets gaan drinken met cake erbij als lunchsnack. Een bar is hier trouwens ook een winkeltje, waar ze van alles verkopen. Wat ze verkopen staat op de planken achter de toonbank. Een beetje zoals bij ons, heel, heel vroeger. Sigaretten, kauwgum en andere zaken worden eventueel per stuk verkocht en niet per pakje zoals bij ons. Net na twaalf uur zijn we in ons hotel gaan wachten op de taxi naar het hotel. Van onze gastvrouw kregen we nog een bordje papaja. Om 12. 35 h kwam onze taxi en om 12.55 h waren we al op het vliegveld. We waren de eersten om in te checken en de bagage af te geven. Voor de zekerheid hebben we even een foto van onze bagage gemaakt. Een man in ons hotel had nu na 1 week nog steeds zijn bagage niet terug, een foto is dan handiger dan een omschrijving. Daarna hebben we een tosti en cola gekocht als lunch. Na de lunch door de security gegaan en vervolgens gewacht tot het vliegtuig landt. Er landt hier vaak maar 1 vliegtuig per dag, het gaat er dus lekker relaxed aan toe. Om 14.45 h is het vliegtuig geland en om 15.10 h zaten we al in het toestel. Na een korte vlucht zijn we om 16 h geland in Praia, Santiago. Achteraf blijkt dat we vandaag zelfs 2 mogelijkheden hadden om 1 dag eerder in Sao Antao te zijn. De eerste was de ferry, die gaat rechtstreeks van Sao Nicolau naar Sao Vicente, ook blijkt er een avondvlucht van Praia naar Sao Vicente te zijn, 2 Duitse dames hebben die vlucht. Buiten bleek er alweer geen taxi voor ons klaar te staan. Na een tijdje gewacht te hebben, hebben we eerst het kantoor van Barracuda gebeld, daar werd niet opgenomen. Vervolgens het noodnummer in Santiago, daarbij ging de telefoon al niet over. Als laatste het noodnummer in Sal, daar werd gelukkig wel opgenomen. Ze zouden een taxi sturen. Om 17 h kwam onze taxi aan. We kregen een hoop verontschuldigingen. Onze plannen om nog naar de oude hoofdstad te gaan, kunnen we nu wel vergeten. Om 18.30 h is het donker. Ook hier was de stad niet ver, om 17.15 h waren we al bij ons hotel in Praia. Daar bleken we een heel luxe hotel te hebben. We hebben kamers, zo groot als een woonkamer.
We zijn direct de stad ingelopen, om nog een beetje van de stad te zien. We blijken in de buurt van het presidentieel paleis en het paleis van justitie te zitten. Daarna via een omweg naar de boulevard gelopen. Daar zijn we ook iets gaan eten. Om 20 h waren we terug in het hotel, waar een goede wifi is, zoals jullie hebben gemerkt. Alle dagverslagen van de afgelopen dagen gemaild. Morgen worden we alweer om 8 h opgehaald.
Kaapverdië: Zo 30 dec 2018 – Santiago – Sao Vicente –
Vanmorgen zijn we om 7.15 h gaan ontbijten. We hebben goed geslapen in dit luxere hotel. Ook het ontbijt bood keuze genoeg. Om 8.00 h stond onze chauffeur van gisteren voor de deur om ons op te halen. Het ritje naar het vliegveld was weer kort. Om 8.15 h kwamen we al aan. Er waren drie balies open, maar toch hebben we redelijk lang in de rij gestaan. Ook daarna de security ging langzaam. Om 9.00 h waren we door alle rijen heen en kwamen we bij de wachtruimte aan. Tien minuten later mochten we al boarden. Dit keer zaten we zelfs 5 minuten eerder in de lucht, dan volgens ticket. Nu was het iets verder vliegen, wel 45 min! Om 10.40 h hadden we onze bagage al, en dit keer stond er wel iemand op ons te wachten. Met een bus werden we naar ons hotel gebracht, Kira’s boutique hotel, waar we om 10.55 h aankwamen. Jan zijn kamer was wel al klaar, wij hebben tot 12 h moeten wachten tot onze kamer beschikbaar was. Daarna zijn we Mindelo gaan verkennen. We kwamen eerst langs het plein Praca Amicar Cabral. Daar stond al een leuk gebouwtje op. Een soort kiosk. Het is vandaag zondag, dus bijna alles is dicht. Daarna kwamen we langs een ijssalon waar je ook kunt eten. We hebben allemaal een tosti genomen, met een ijsje na. Ons eerste vakantie ijsje.
Daarna zijn we doorgelopen naar het Palacio (voormalig presidentiele paleis), de Mercado Municipal (gemeente markt gebouw, zondags dicht) en de Escola Jorge Barbosa, ook een oud schoolgebouw dat allerlei functies heeft gehad. In het boek staat hij nog met opmerking dat hij een lik verf kan gebruiken, dat is ondertussen gebeurd. Daarna via de straatjes naar het kerkje Pracinha de Ifreja, uit 1862. Er was een hele groep mensen aanwezig met muziek en dans. Een vrouwtje verteld dat het een familiedag was en dat de kerk was opgeknapt. We zagen ook mensen met een T-shirt van de kerk. We begrepen dat de kerk door sponsering van de buurt opgeknapt was.
In het boek staat alles beschreven als zoveel blokken verder, in de praktijk zijn de afstanden heel kort. Daarna zijn we naar het plein Praca Estrela gelopen. Daar is een soort permanente markt. De stalletjes stonden rondom het plein. Van hieraf zijn we naar de zee gelopen. Van daaruit langs de vismarkt (zondags dicht) en de toren Torre de Belém. Daar bij het pleintje bij de Pont d’Agua zijn we iets gaan drinken om 14.15 h. In principe hebben we alle bezienswaardigheden van het stadje gehad. Daarom lekker blijven zitten tot 15.05 h.
Daarna nog iets verder gelopen naar de ferry vertrekplaats, waar we morgenvroeg vertrekken naar Sao Antao. Nog iets verder lag een echt wit zandstrand. Nancy is er even gaan pootjebaden. Vervolgens zijn we nog de heuvel opgelopen waar de restanten van een oud fort zijn, het is niet open, maar we hebben toch van het uitzicht op de stad kunnen genieten. Via een andere weg zijn we naar het hotel teruggelopen. Daar kwamen we om 16.25 h aan. Hebben we de tijd toch goed om gekregen. In het hotel vond Jan een folder met massages, de masseuse komt naar het hotel. Hij heeft een massage voor 18.10 h kunnen regelen. Wij hebben onze spullen gereorganiseerd, omdat we morgen voor 1 nacht spullen in onze dagrugzak moeten meenemen. De bagage gaat door naar de volgende overnachtingsplek. Om 19.15 h zijn we het stadje weer ingelopen om een restaurant te zoeken. Het volgens het boekje, beste restaurant van Mindelo, was dicht. Daarom naar het café gegaan waar we vanmiddag iets gedronken hebben. Daar was ook van 20 tot 22 h life muziek. Daar stonden mensen al in de rij te wachten. Vervolgens zijn we in restaurant Nautilus terecht gekomen. Ook die zat vrij vol, maar er was nog 1 tafel vrij voor ons. We hebben wel lang op het eten moeten wachten, maar het was wel heel lekker. Om 22 h waren we weer terug op onze kamer.
Kaapverdië: Ma 31 dec 2018 – Sao Vicente – Sao Antao –
Vanmorgen zijn we om 6.45 h gaan ontbijten. Je kon alles zelf nemen en dan op een dienblad lekker buiten op het binnenplaatsje opeten. Om 7.30 h werden we opgehaald en naar de haven gebracht. Dat ritje duurde maar 6 minuten. We kregen de ferry tickets van de chauffeur en konden zo met bagage de boot oplopen. Op de boot kon je beneden je bagage op rekken zetten en vervolgens zelf boven gaan zitten. De ferry is niet heel groot, vergeleken met de ferry naar Newcastle. Stipt om 8.00 h vertrok de boot. De overtocht naar Sao Antao duurde precies 1 h, om 9.00 h kwamen we aan. In de aankomst hal stond al een dame van Barracuda tours op ons en nog op twee andere mensen te wachten. Eenmaal buiten heeft Nancy nog snel wat water bijgekocht. Om 9.40 h reden we met het busje weg. Onderweg hadden we mooi uitzicht, maar onze chauffeur stopte maar 1 keer, bij het uitzicht op de oude krater Cova de Paul. Daarna reden we door naar Corda. Daar werden wij drieën afgezet. We moesten voor 1 nacht spullen in de dagrugzak hebben zitten. De bagage zien we morgen pas weer op ons volgende overnachtingsadres. De andere 2 personen waren heel verbaasd dat wij uitstapten. Zij hebben blijkbaar een ander programma. Om 10.30 h begonnen we aan onze wandeling naar Coculi. Volgens de SNP tekst alleen maar dalen en 6 km lang. Het is maar een korte wandeling. Het afdalen was gematigd steil. Nancy haar spierpijn was over. De uitzichten zijn prachtig. Ook hier is het weer geweldig.
Na 1 h lopen hebben we een korte pauze gehouden. Daarna weer verder omlaag. Om 12.30 h waren we bij het dorpje Figueiral, waar we bij een winkeltje iets gedronken hebben met een zakje chips erbij. Daarna ging de route een stuk vlakker verder. Iets later om 13.00 h waren we al bij ons eindpunt, Coculi, waar onze chauffeur ons stond op te wachten. Er was geen restaurantje waar we iets konden eten, daarom maar naar ons hotel gereden. Ook die route was heel mooi. Met een grote bocht rij je van Coculi naar Cruzinha. Het laatste stuk is een klinkerweg en een gravelweg. Ons hotel ligt vrij afgelegen op een mooi plekje iets verder dan het dorpje Cruzinha, alwaar we geweldig uitzicht op de Atlantische Oceaan hebben. De golven zijn hier vandaag zeer indrukwekkend.
Het hotel is gebouwd door een Kaapverdiaanse Nederlander. Het is een Eco hotel. Het bestaat uit een rond hoofdgebouw en kleine ronde bungalowtjes. Hier hebben we geluncht en vervolgens (op aanbeveling van de eigenaar) een rondje langs de kust gemaakt. De golfkracht blijft geweldig. Hij had ons verteld dat we bij een inham zouden komen waar je 20 m door de rotsen kon lopen. Maar we moesten daar nu oppassen met de golven. Ze konden nu door het tunneltje komen. We hebben de inham gevonden en ook het tunneltje.
Er stond water in, maar er kwamen geen golven doorheen. Na een tijdje zijn we toch erin gegaan. Nancy heeft aan de andere kant de zee en golven gefilmd. Nadat ze terug liep, kwam er ineens een hele grote golf door het tunneltje. Het water zelf kwam tot de knieen, maar de golf zelf kwam tot haar bovenlijf. Alles is helemaal nat geworden, haar buideltje met beurs, paspoort, kleding, bergschoenen. Ook is ze daarbij haar berg zonnebril verloren. We zijn maar vlug teruggelopen naar onze bungalow om alles af te spoelen en te drogen. Gelukkig heeft ze een andere (gewone) kleding in haar rugzak bij zich. Ook Teva’s zodat ook de schoenen kunnen drogen. De natte kleding hebben we aan de waslijn bij het hoofdgebouw gehangen. Om 17 h zijn we in het hoofdgebouw gaan zitten. Hans heeft foto’s van de zonsondergang gemaakt en is nog even gaan kijken of de zonnebril ergens nog te vinden is bij de rotsen. Om 19 h kregen we een drie gangen diner. Er zijn nog 2 gasten, maar die voelen zich grieperig en komen niet eten. We besluiten om nieuwjaar op het Nederlandse tijd te vieren. Dus bij deze: Gelukkig Nieuwjaar allemaal
Kaapverdië: Di 01 jan 2019 – Sao Antao –
Vandaag zijn we 1 week op vakantie. In die 8 dagen zijn we al op 5 eilanden geweest. De week lijkt veel langer. Vanmorgen zijn we om 8 h gaan ontbijten. Na het ontbijt heeft Hans nog een keer bij de grot naar de zonnebril gezocht, helaas niet gevonden. Nancy heeft haar spullen van de waslijn gehaald en zich omgekleed. We hebben nog een tijd met de eigenaar gebabbeld en vervolgens zijn we om 10 h weggelopen voor onze etappe: Cruzhina naar Punta do Sol. We volgen een kustpad.
We begonnen met een geleidelijke stijging. Alleen zijn we even van de route afgeweken en hebben een klein paadje gevolgd om zicht op de baai met de grot te krijgen. Daarna via een helling weer teruggelopen naar de grote weg. Sao Antao is veel drukker qua wandelaars. Dit is ook een van de bekendste en mooiste route (samen met die van morgen). Er lopen dus vee en wandelaars op dit pad. We volgen het pad 7 km tot Forminquinhas. Soms vrij vlak langs de klif, soms vrij steil slingerend omhoog en omlaag. Bij Forminquinhas zijn we om 12.15 h iets gaan drinken. We hadden willen lunchen, maar ze hadden geen snacks, alleen complete warme gerechten. Daarom maar een stroopwafel gegeten. Om 12.45 h liepen weer verder over dit kustpad naar de ruïnes van Aranhas.
Net voor Corvo moesten we flink stijgen en vervolgens steil omlaag. Het ligt wel in een schitterend dal. Hier loopt ook een echt beekje door het dal. Het eerste stromend water dat we op Kaapverdië zien.
Eenmaal beneden moesten we weer steil slingerend omhoog naar een soort pasje. Vandaar hadden we zicht op het volgende dorpje, Fontainhas.
Daar kwamen we om 14 h aan en hebben we bij een oude man weer cola gedronken en een kleine zakje pinda’s gekocht. Dus onze lunch is 1 stroopwafel en een paar pinda’s. Om 14.25 h vertrokken we weer voor het laatste stuk naar Punta do Sol. Ook hier weer eerst omhoog. Daarna liep het pad vrij vlak. Net voor Punta do Sol kwamen we langs een varkenshouderij. Die hebben we hier nog niet gezien. Ieder varken had zijn eigen hok. Maar er stonden wel veel hokken leeg (kan komen door Kerstmis en/of Nieuwjaar?) Om 15.30 h arriveerden we in het Tiduca hotel. Een schitterend maar groot hotel. Het bleek pas 1 jaar oud te zijn. Onze kamer was mooi, maar nog niet helemaal klaar, er waren nog geen handdoeken en nog geen lakens op het bed. Dit even beneden gemeld, verder een massage geboekt voor 18 h. Toen even op Jan gewacht, die kon ook nog aansluiten bij de massage. Daarna zijn we naar een bar gelopen en hebben we iets gedronken met iets erbij (chocolade cake voor Nancy en een ijsje voor Hans). Daarna naar het hotel om ons te douchen en om te kleden. Nu hebben we weer de beschikking over onze bagage. Om 17.50 h waren we bij de receptie waar ze ons naar de massage hebben gebracht. Dit lag ongeveer 100 m verder. De massage was heel goed. Onze beenspieren waren het meest gevoelig, vooral de kuitspieren. Die deden bij de massage echt zeer. De dames hebben ons een hele goede, stevige massage gegeven. Om 19.20 h waren we bij het restaurant waar we vanmiddag maar even voor de zekerheid gereserveerd hebben. We mochten wel direct zitten, maar hebben wel 45 min moeten wachten voordat we drinken konden bestellen. Daarna hebben we tot 21.45 h moeten wachten op ons eten. Ze waren wel vriendelijk. Het hele restaurant zat vol, tenminste toen we kwamen. Tijdens het wachten op het eten werd het steeds leger en leger. We hebben echt heel lang op het eten moeten wachten. Daarna zijn we in het hotel nog een thee en koffie gaan drinken.
Kaapverdië: Wo 02 jan 2019 – Sao Antao –
Vanmorgen zijn we om 8 h gaan ontbijten. In de ontbijtzaal was het heel druk, iedereen vertrekt met busjes naar de volgende plek. Vannacht hebben we iets minder geslapen, er was in het dorp nog harde muziek tot minstens 2.30 h. Na het ontbijt zijn we nog vlug naar een pinautomaat gelopen om voor de zekerheid geld bij te pinnen. Daar zagen we ook dat het postkantoor open was en hebben we van alle postzegels 1 exemplaar gekocht. Om 8.45 h waren we weer op de kamer en zijn we met bagage omlaag gegaan om uit te checken. Daarna hebben we buiten op onze taxi gewacht. Hele groepen gingen met busjes weg, maar we zagen niemand met onze naam of de naam van Barracuda tours. Bij een van de busregelaars gevraagd of hij wist wie voor Barracuda tours rijdt. Hij heeft even gebeld. Over 5 min zou er iemand zijn. Vijf minuten later kwam een chauffeur samen met iemand van het hotel vragen of wij van Barracuda tours waren. Die chauffeur had eerder al Hans aangesproken, maar toen niet Barracuda gezegd. Of Barracuda heeft hem vlug gecharterd. Om 9.15 h vertrokken we naar Cova krater. Gelukkig hadden we nu een chauffeur die spontaan op mooie foto plekken stopte. Dit eiland heeft echt vele mooie uitzichtpunten. Na een paar stops kwamen we om 10.25 h aan bij de bodem van de Cova krater. Vijf minuten later starten we met onze wandeling. Eerst een klein stukje omhoog om uit de krater te komen. Op de rand kregen we schitterend uitzicht op het dal van Paúl. Echt heel mooi.
Dit is ook een beroemd slingerpad omlaag. Heel fotogeniek. We zijn (met vele fotostops) rustig omlaag gegaan. Dit is trouwens een heel vruchtbaar dal. Er wordt van alles verbouwd. Onderweg kwamen we langs een kraampje waar ze allemaal zelf verbouwde en gemaakte producten verkochten. We hebben er thee, koffie en cola gedronken. Een soort donut en gekonfijte papaja genuttigd. Daarna hebben we er nog gemalen koffie gekocht, onder het mom, dit moet echt fair trade koffie zijn. De koffieplanten stonden naast het pad.
Daarna verder omlaag tot het dorpje Chã de Manual dos Santos aan de hoofdweg. Tot hier was het 4.2 km. Er liggen mooie “mondriaan” huizen.
We moesten nog 1,3 km over deze weg lopen tot het door SNP aanbevolen lunchadres, O Curral. Dit bleek een restaurant van een Duitse dame, die al hun producten zelf verbouwen. We hebben het zelfgemaakte vruchtensap gedronken en een groene salade met brood gegeten. Om 13.55 h liepen we weer verder. We moesten nog een heel stuk deze “hoofdweg” volgen. Deze hoofdweg is trouwens niet te vergelijken met een hoofdweg in Nederland. Af en toe komt er een auto langs, voornamelijk een alluguer, de lokale taxibusjes die ook een soort lijndienst vormen. Na in totaal 6,8 km (vanaf startpunt) moesten we deze weg verlaten en gaan we weer licht stijgend naar onze hotel, Casa das Ilhas. Daar kwamen we om 14.50 h aan. Vandaag hebben we 8,5 km gelopen, 1086 m gedaald en 171 m gestegen. We hebben een netto wandeltijd gehad van 3 h en 10 min. In het hotel kregen we onze kamer toegewezen en uitleg hoe alles werkt. We moeten onze drankjes en andere versnaperingen opschrijven in een schriftje en op het eind afrekenen. We hebben hier half pension, dus diner is inbegrepen. We blijven hier 2 nachten. De rest van de middag hebben we onze wandelopties voor morgen bekeken. Om 18.45 h worden we aan de dinertafel verwacht voor het diner vanaf 19 h. Dan kunnen alle gasten al met elkaar kennismaken.
Kaapverdië: Do 3 jan 2019 – Sao Antao –
Vanmorgen om 8 h gezamenlijk ontbeten. Na het ontbijt op het lunchpakket gewacht en uitleg gevraagd over een alternatieve route. We gaan de SNP route aanpassen. We moeten eerst omlaag naar de weg lopen en dan een alluguer nemen naar Cabo da Ribeira. Om 9 h zijn we omlaag gelopen. Het is maar 15 minuten lopen naar de weg. We waren net beneden en toen kwam er al en Alluguer aan. Die hebben we aangehouden en we konden mee. Een Alluguer is veel goedkoper dan een privé taxi. Om 10 h waren we boven. Het ritje koste maar CVE 300.
Daarna begonnen we aan de alternatieve wandeling naar Pico de Antonio. De route ging geweldig mooi door koffie, bananen- en suikerrietplantages. We liepen dus ook vaak in de schaduw. Dat is wel lekker. Voor ons liep een Duitse groep. Bij een punt hebben we even naar de route gezocht, we waren tussen twee paden aan het twijfelen. Bleek dat de Duitse groep ook onze route loopt.
Om 11.20 h kwamen we in de buurt van de Pico de Antonio langs een huisje waar we iets konden drinken. Daar een cola gedronken. Iets verderop was nog een bar, die had een soort rond, overdekt terras gebouwd op een schitterende punt. Het was echt een uitzichtpunt. Die hebben we overgeslagen. Net ervoor kwamen we op de SNP route. Die ging verder omhoog naar Pico de Antonio. Daar kwamen we om 12.15 h aan. Daar konden we weer iets drinken, de dame van dit huisje kwam ons op de top al tegemoet om ons naar haar huisje te leiden. Ook konden we hier weer gemalen koffie en koffiebonen kopen. We hebben met een verse Guave sap ons lunchpakket opgegeten. Om 12.50 h liepen we weer verder.
De route bleef schitterend. Nu moeten we wel veel afdalen, via veel trappen. De route ging via de vele akkerterrasjes en gehuchtjes omlaag. Om 14.30 h waren we beneden bij Boca de Figueral. Daar lag ook het hotel en restaurant Hijo van een man die naast ons zat in het restaurant van Punta do Sol. Daar zijn we iets gaan drinken. Binnen bleek ook Ton en Anne te zitten. Twee Nederlandse reizigers die in ons hotel zitten. Het merendeel van de gasten was Nederlander gisteravond. We hebben een gezellige avond gehad gisteren. Dit restaurant heeft wifi, dus het verhaaltje van gisteren even gemaild. Straks lopen we terug naar ons hotel en kunnen we beginnen om de bagage weer vliegtuigproof te maken. Morgen vertrekken we weer, de eerste stap richting huis. Tot hier hebben we 8.25 km gelopen, 867 m gedaald en 395 m gestegen. Onze netto wandeltijd is 3 h en 20 min.
Kaapverdië: Vr 4 jan 2019 – Sao Antao – Santiago – Sal –
Vanmorgen zijn we om 7 h gaan ontbijten. We hebben de bagage al buiten gezet, die wordt dadelijk naar beneden naar de weg gedragen.
Om 7.40 h zijn we zelf ook naar beneden gelopen. Beneden op onze transfer gewacht, die stipt om 8 h kwam voorrijden. Dit keer reden we over de mooie kustweg naar Porto Novo. Om 8.50 h kwamen we bij de vertrekhal van de ferry aan. Vanuit de auto hadden we de vorige ferry al zien vertrekken, maar we zagen ook onze ferry al aankomen. Om 9.45 h konden we onze ferry oplopen en hij vertrok ook weer stipt om 10 h. De zee was wel kalm, maar had wel een bepaalde deining. Een dame deelde plastic zakjes uit, met name aan de Kaapverdianen zelf. Nancy heeft de tocht staand gedaan, kijkend naar de horizon. Dat hielp om niet zeeziek te worden. Om 10.55 h kwamen we aan bij Mindelo op Sao Vicente. Daar stond onze transfer alweer duidelijk zichtbaar ons op te wachten, met een bordje. We hoopten al dat we nog even in Mindelo mochten rondlopen, en gelukkig vond de organisatie dit ook. We zijn naar, volgens het boekje, het beste hotel van Mindelo gebracht. Daar werd de bagage opgeslagen en hadden we van 11.15 tot 14 h de tijd om door Mindelo te lopen.
Vervolgens zijn we naar een leuk restaurant gegaan, restaurant La Pergola. Alleen hadden ze vervolgens niets zonder knoflook, zelfs vers gegrilde vis niet. Nancy kon alleen omelet of een salade krijgen. Dat vonden we raar en zijn we maar naar een ander restaurant gegaan, Cafe Mindelo. Daar hebben we lekker geluncht, waarbij Jan eindelijk het nationale gerecht heeft kunnen eten, de cachupa. Om 13 h zijn we weer terug naar het hotel gelopen, waarbij we eerst nog een ijsje (2de ijsje van de vakantie) hebben gekocht. Daarna in de lobby op onze transfer gewacht. Ook die was stipt op tijd. Om 14.15 h waren we op het vliegveld. We zagen direct dat onze vlucht van 15.35 h vertraagd was tot 17.45 h. Ze hebben ons ingecheckt, waarbij de bagage doorgelabeld wordt naar Sal. De overstap zou ook op ons wachten, dus we zouden in Sal aankomen vandaag. Daarna was het een lange zit, tot het vliegtuig zou aankomen. Er zou een 2de vlucht naar Praia gaan om 19 h. We hebben het vermoeden dat ze 2 vluchten gecombineerd hebben omdat ze niet vol zijn. Rond 15 h werd omgeroepen dat we een gratis snack en een drankje kregen. Daar hebben we rond 17 h gebruik van gemaakt. Om 17.45 h mochten we door security heen. Dat duurt een tijdje. Daarna in de wachtruimte gewacht, om 18.20 h is ons vliegtuig geland. Om 18.55 h zaten we echt in de lucht. Ze hebben echt 1 vlucht gecancelled, zonder het zo te noemen. Om 19.45 h zijn we op Praia geland waar ons volgend toestel stond te wachten. We moesten te voet naar de zijkant lopen, op alle vliegvelden doen ze hier alles te voet, daar wachten tot de groep voor Sal compleet was. Buiten werd onze boardingpas afgescheurd. Daarna mochten we naar het toestel lopen. De vlucht naar Sal vertrok nu om 20.15 h en om 20.50 h zijn we op Sal geland. Na het ophalen van de bagage, die was gelukkig ook overgeladen, konden we naar buiten lopen. Buiten stond onze chauffeur, dezelfde als van de eerste dag, ons weer op te wachten. Die heeft ons naar Santa Maria gebracht, waar we om 21.40 h aankwamen. We hebben onze kamers gekregen en zijn daarna nog het stadje ingelopen om iets te eten. Het was een lange dag vandaag. We hebben een eenvoudig restaurant gevonden en hebben er lekker gegeten. Er speelden 3 mannen live muziek.
We zijn eerst naar de overdekte markt gelopen. Nu was er wel veel bedrijvigheid. Er werd veel groente, kruiden en maar ook lokaal gemaakte toeristische items verkocht, zoals gevlochten mandjes en ingevlochten flesjes met Cabo Verde erop. Daarna zijn we naar de vismarkt gelopen. Ook daar was het druk met visverkopers. De vis was echt vers. Maar er werd ook gedroogde vis verkocht.
Kaapverdië: Za 5 jan 2019 – Sal – Nederland –
Vanmorgen zijn we om 7.30 h opgestaan en hebben onze bagage en kleding reis-gereed gemaakt. Om 8.30 h zijn we naar het ontbijtadres gelopen. Bij de receptie krijg je een ontbijtvoucher voor ontbijt bij Café del Mar. We hebben ook nog even adressen voor een massage gevraagd. Om 9 h zaten we bij Café del Mar en hebben we een continentaal ontbijt besteld. Het was lekker zitten daar, met wifi. We zijn wat langer blijven zitten na het ontbijt en hebben het verhaal van gisteren nog getypt en verzonden. Jan is na het ontbijt en na zijn krant gedeeltelijk te hebben gelezen naar een massage bureau gegaan en heeft een relax massage van 90 min geboekt. Nadat we klaar waren met het dagverslag zijn wij om 10.45 h ook naar dat bureau gegaan. We konden om 13 h terecht voor een massage. Daarna zijn we via het strand naar de vissers-pier gelopen.
Daar wordt de dagvangst van vissen verkocht. Ook staan er veel kraampjes waar je excursies kunt boeken, bijvoorbeeld om te sportvissen.
Via andere straatjes zijn we terug naar het hotel gelopen. Daar ons uitgecheckt en de bagage in de opslag gezet. De manager was nog nooit op Sao Nicolau geweest en wilde graag onze foto’s zien. Net na 12 h zijn we naar de nieuwe gemeentemarkt gebouw gelopen. Deze had dezelfde opbouw als in Sao Vicente. Op de begane grond de verkoopstalletjes met groente, daarboven een galerij waar winkeltjes kunnen zitten. Daar vond Nancy nog een winkeltje waar ze leren slof-schoenen verkochten. Er was een paar in haar maat. Deze heeft ze gekocht. Daarna nog even met de aardige eigenaar gebabbeld, mister Blue. Verder nog een beursje gekocht. Daarna zijn we naar de souvenir markt gelopen. Deze wordt voornamelijk door Senegalezen gerund. Bij een winkel in de buurt van het strand zijn we ook nog een vingerhoedje tegengekomen voor Hans zijn tante. De eerste plek in Kaapverdië die we gezien hebben waar ze vingerhoedjes hebben. Om 13 h waren we bij de massagesalon. We hebben de sportmassage van 60 minuten geboekt. Ze hadden 3 soorten massages: relax (soft), sport (medium) en nog iets dat ze strong noemden. Onze mediummassage was erg pijnlijk. Als dat medium is, zijn we blij dat we niet de strong hebben geboekt. De spieren werden wel goed aangepakt, maar met name de rug werd hard behandeld waarbij ze erg over de wervels wreven/duwden met hun elleboog . Dit was met name pijnlijk, er zit daar namelijk alleen vel over bot. Ze eindigden met een gezichtsmassage. Die was wel relaxed. Om 14 h zijn we weer naar Café del Mar gegaan waar we met Jan hebben afgesproken om te gaan lunchen. Het eten was er erg goed. Voor de laatste keer vis genomen. Met ons laatste Kaapverdiaanse geld hebben we de lunch betaald. Om 16 h zijn we naar het hotel gelopen om ons shirt te wisselen en de laatste aankopen in de bagage te doen. Om 16.35 h werden we door onze vaste chauffeur van Sal opgehaald. Hij kent ons inmiddels al. Om 16.55 h waren we bij het vliegveld. We hebben de taxichauffeur onze laatste Euromuntjes gegeven als fooi. Nu hebben we alleen nog Eurobriefjes in de beurs. Op Sal kun je zowel met Euro’s als met Kaapverdiaanse Escudo’s betalen. De rij voor de incheckbalie was net als op de heenweg heel lang. Later werd de rij alleen maar langer, dus we waren toch redelijk op tijd. We zijn al online ingecheckt, maar hier is geen drop-off balie. Daarna door de security, om 17.45 h waren we overal doorheen. We zijn even langs de 3 winkeltjes op dit vliegveld gelopen en daarna maar bij gate 5 gaan wachten en naar de zonsondergang zitten kijken. In korte tijd landden er 5 vliegtuigen, waaronder ons Transavia toestel. We vragen ons af wat de reden is, dat alles s’avonds of in de ochtend vliegt. We denken dat het met het weer te maken heeft, maar we weten het niet zeker. Nu moet het personeel heel snel 5 vliegtuigen leegmaken en begeleiden, de rest van de dag is er niets te doen. Met wat vertraging mochten we om 19.10 h boarden. Volgens de piloot kwam dit door de nieuwe regels die 1 jan op Kaapverdië zijn ingegaan. Iedereen is nog onwennig met de nieuwe regels en daardoor duurt het langer. Om 19.50 h zaten we in het luchtruim voor onze 5,5 h durende vlucht naar Schiphol.
Kaapverdië: Zo 6 jan 2019 – Sal – Nederland –
In de lucht hebben ze bijna de hele vertraging weggewerkt. Om 3.35 h landen we op Schiphol. Een uur verder waren we door de paspoortcontrole en hadden we onze bagage. We zijn vervolgens eerst gaan ontbijten bij Dutch Delicious. Na het ontbijt hebben we buiten even op de Ibisbus moeten wachten. We hebben de bus van 5.30 h. De vorige hebben we blijkbaar net gemist, soms vertrekken ze vroeger als de tijd op het bord. Net voor 6 h waren we bij onze auto’s en hebben we afscheid genomen van Jan. Daarna zijn we naar huis gereden waar we om 8 h aankwamen. We zijn direct naar bed gegaan om nog een paar uurtjes te slapen. Hans had gelukkig wel een paar uurtjes geslapen in het vliegtuig, Nancy niet. Om 11.30 h weer opgestaan om de bagage op te ruimen, te douchen, was aan te zetten en nog boodschappen doen. We kunnen terug kijken op een schitterende wandelvakantie waarbij we in totaal 5 eilanden hebben aangedaan. De tussenlanding op de heenweg op Boa Vista niet meegeteld