Ma. 30 dec 2019, van Vila do Bispo naar Lissabon
Vanmorgen gingen we weer op hetzelfde tijdstip ontbijten. Na het ontbijt namen we afscheid van Leila en Arjan. Om 9.30 h stond onze taxi voor ons drieën klaar. We hadden hem 1 uur langer ingehuurd om een paar toeristische punten te bekijken. Als eerste gingen we naar de Menhir do Padrão. Die lag niet zover vanaf Vila do Bispo. Op zich een mooie obelix steen. Het was ook de grootste van de vele methalitische stenen die in deze omgeving konden zien. De rest lag meer op de grond en was kleiner.

Daarna reden we verder naar Lagos. Nancy dacht dat onze taxi chauffeur om zou keren en via de grote weg naar Lagos zou rijden, maar in plaats daarvan kregen we een zeer mooie toeristische route. Om 10.45 h kwamen we aan bij de Ponta da Piedade. Daar kregen we tijd om alles te bekijken. Onze chauffeur gaf ons alle tijd om rond te kijken. Dit punt stond bekend als de mooiste rotsen en grotten van de Algarve. Dat konden we volledig beamen. Het was schitterend.



Na dit bezoek reden we door naar het treinstation van Lagos, dat niet heel ver hier vandaan lag. Daar kwamen we om 11.30 h aan. We hadden 41 km gereden.
Tegenover het treinstation, bij een haven, gingen we lunchen. Na onze lunch verhuisden we naar het barretje bij het treinstation.
Om 13.26 h vertrok onze trein naar Tunes. Het was een echt boemeltreintje. We gingen op plekken zitten waar de ramen niet door graffiti beklad waren. Daardoor zaten we wel tegensteld ten opzichte van de rijrichting. De ramen waren echter toch te smerig om foto’s te maken.
Na 1 uurtje kwamen we in Tunes aan waar we moesten overstappen op de intercity naar Lissabon. Die zou om 14.45 h vertrekken van hetzelfde perron. In deze trein hadden we eerste klasse geboekt, met zitplaats reservering. Onze zitplaatsen bleken net tussen twee ramen in te liggen, waardoor je niet zoveel zag. Ook waren de ramen alweer erg vies. Aan de linkerkant waren vanwege de lage zon, de meeste gordijntjes dicht. Wat we ervan gezien hebben reden we door een mooi landschap, maar niet spectaculair. Het was wel een relaxte tocht.
Om 18 h kwamen we aan op het treinstation Lissabon oriente. Daarna liepen we naar de metro en hebben de metro naar Sao Sebastião genomen. In totaal hadden we 316 km met de trein afgelegd. Van daar uit was het nog 10 minuten lopen naar ons hotel Miraparque. Om 19 kwamen we aan. Na het inchecken gingen we direct op zoek naar een restaurantje. We vonden een simpel restaurantje, waar we toch lekker en spotgoedkoop gegeten hadden.
Om 21h waren we terug in het hotel om het programma voor morgen te bedenken. Op 1 januari zou veel gesloten zijn, dus daar moesten we een beetje omheen plannen.
Di. 31 dec 2019, Lissabon
Om 08.30 h gingen we weer ontbijten. Na het ontbijt zijn we eerst naar de 7de verdieping van het hotel geweest om naar het uitzicht te kijken. Het was behoorlijk mistig, dus alle uitzichtpunten konden we vandaag overslaan. Daarna liepen we naar de metrohalte Parque, dat om de hoek lag. Nadat we €10 op de kaart hadden bijgestort, namen we de metro naar Baixa, de blauwe lijn. Daar eenmaal gearriveerd, liepen we naar de Elevador de Santa Justa. Dit was een stalen lift naar een platform. Vanwege de mist gingen we niet naar boven.

Vervolgens liepen we door de straten naar het Praça do Comércio, het grootste plein van Lissabon en daar zal vanavond het grote oudejaar feest gevierd worden. Normaal kwamen er 200.000 personen. We zullen er vanavond ook naar toe gaan.

Daarna liepen we naar de Sé kathedraal. Daar was het al veel drukker. Nadat we de entree betaald hadden, bezichtigden we de kerk. Deze was wel mooi. Er waren een aantal mooie tombes in de kerk. Waarschijnlijk waren de tombes op ware grootte. Een van de dames moest een heel klein vrouwtje geweest zijn. Net als het kleine vrouwtje in Odeceixe.


Nadat we deze kathedraal bezichtigd hadden, liepen we via allerlei leuke straatjes omhoog naar de Castelo de São Jorge. Net voor de ingang was er een (blijkbaar) beroemde pasteria waar ze de pasteis de nata verkochten. Daar was een hele lange rij tot buiten. Er tegenover lag een bekende? conserven winkel. Een van de items die je veel in Portugal zag, waren de hele mooie sardineblikjes met allerlei inhoud. Nancy kocht er een blikje; octopus in olijfolie.

Daarna liepen we door de poort naar het kasteel. Binnenin kwam je in een soort dorpje met heel veel toeristen, straatjes en winkeltjes. De toegang naar het echte kasteel was gesloten, ze hadden besloten om deze naast morgen, 1 jan, ook vandaag te sluiten.
Dat was wel jammer. Zo zal het moeilijk worden om alles te zien, als van de 4 dagen die we hadden er al 2 dagen veel gesloten is.
Deze wijk stond bekend om zijn leuke straatjes, via allerlei steegjes zijn we via een paar uitzichtpunten (het was helaas nog steeds mistig) omlaag gelopen naar de zee.


Daar liepen we naar de metrohalte Terreiro do Paço. We namen de metro naar Cais de Sodré, eigenlijk maar 1 halte verder maar vanwege een andere lijn moesten we nu na 1 halte overstappen om bij dat metrostation te komen.
Daar kwamen we rond 13 h aan en zijn we de Mercado da Ribeira gaan bekijken. Een helft was nog steeds markt, de andere helft was een eetmarkt, een foodcourt. Daar was het heel druk met toeristen. We gingen in een klein zaakje lunchen. Nancy en Jan hadden een maaltijd besteld. Hans wilde een aantal snacks bestellen, maar alles was op, zelfs het brood. Uiteindelijk kreeg hij alleen de dagsoep. Tijdens de lunch ging de zon buiten schijnen, dus we hadden meer uitzicht.

Na deze lunch namen we de trein naar Belém. Als eerste gingen we naar Mosteiro dos Jerónimos. Net voor het klooster stond een hele lange rij, wel 100 m lang. We hadden al gelezen dat het er erg druk kon zijn en dat je met de Lisboa pas voorrang kreeg. Toen we dichterbij kwamen zagen we dat de rij niet voor het klooster was, maar voor een winkel waar de breoemde pasteis de Nata gemaakt en verkocht werden. Voedsel lijkt de nieuwe religie.

Bij het klooster, konden we wel de kerk (gratis) bezoeken, maar het klooster en archeologisch museum waren dicht. Ze hadden eigenlijk ook open moeten zijn, er hing ook geen briefje op.

De kerk was heel mooi, vooral de hoge zuilen. Hier lag ook de tombe van de beroemde ontdekkingsreiziger Vasco da Gama.

We liepen verder naar de Torre de Belém. Een verdedigingstoren in Manuelarchitectuur. Het was al 16 h en de zon gaf al zijn gouden licht af. Ook deze toren was dicht, we zagen niemand naar binnen gaan.


Hierna gingen we terug naar het treinstation en namen we de trein en metro terug naar ons hotel. Om 17.45 h waren we ongeveer terug. We hebben eerst nog even gekeken of er een mooie zonsondergangsgloed te zien was vanuit het park tegenover ons hotel, Parque Eduardo VII. Terug in het hotel hebben we ons opgefrist en een tasje ingepakt voor oudejaarsavond. Het was fris vanmorgen, dus dat zal het ’s avonds ook wel worden.
Om 18.40 liepen we naar het gereserveerde restaurant Colina. Dit was ongeveer 15 minuten lopen. Onderweg zagen we dat de meeste restaurants inderdaad gesloten waren. Bij het restaurant was zowel boven als beneden alles gedekt voor gereserveerde gasten. We kregen direct een aantal hapjes op tafel gezet, je betaald ze alleen als je ze ook zou nuttigen.
De obers moesten hard werken, met zoveel mensen. Het eten was niet slecht, maar Nancy haar gerecht viel tegen. Het was gegrilde kabeljauw die in een soort olijfoliesaus lag en met uien er bovenop. De uiensmaak was al in de vis getrokken en door de olie gaf iedere hap een erge vettige smaak. Nancy liet de helft liggen. We namen ook een nagerecht en nog koffie en thee na. Toen we de rekening vroegen kregen we nog een portje aangeboden omdat we via ons hotel gereserveerd hadden.
Om 21.30 h liepen we pas weg. We zijn te voet naar het Praça do Comércio gelopen. Om circa 22.30 h kwamen we daar aan. Onderweg hebben we nog foto’s gemaakt van de mooie verlichte kerstversieringen.
Op het plein was het al zo druk, dat het helemaal vol stond. We gingen een beetje aan de rand staan. We hebben 1,5 uur naar de muziek geluisterd. We vonden de band niet zo heel goed, maar voor bij het podium waren ze wel enthousias, dat lieten ze tenminste af en toe zien op het videoscherm. Tijdens dat 1,5 uur bleven er continue mensen bijkomen. Ongeveer om 23.45 h hield de band op en kwam er een soort Lissabon video. Een groepje voor ons waren ondertussen al rozijnen aan het tellen, ze moeten er 12 eten. En ze hadden minicupjes voor likeur bij zich. De laatste 10 seconden werd er op het scherm en door het publiek afgeteld.
Dus om 00.00 h: GELUKKIG NIEUWJAAR VOOR IEDEREEN EN DE BESTE WENSEN VOOR 2020.

Direct begon er een schitterend vuurwerk. Helemaal gesynchroniseerd met muziek. We hebben genoten. Het vuurwerk duurde wel 15 minuten. We namen gigantisch veel foto’s van het vuurwerk.

Na afloop probeerden we het plein af te lopen. Maar in het begin zat het muurvast. Heel langzaam werden we naar de uitgang geduwd. Het was echt een trechter van mensen. Na ongeveer 25 minuten hadden we de 50 meter naar de straat afgelegd. Op straat kregen we Iets meer bewegingsruimte en zijn we naar de metrohalte Baixa gelopen. Daar was het natuurlijk ook heel druk. Ondanks dat konden we toch nog in de eerste metro die aankwam. Om 00.55 h kwamen we aan bij metrohalte Parque. Daar stond al iemand bij de poort naar buiten. Om 01.00 h gingen ze die sluiten. Om 01.15 h waren we op onze kamer. Een leuke afsluiting van het oude jaar.
Wo. 1 jan 2020, Lissabon
Vanmorgen probeerden we uit te slapen tot 9 h, maar dit was niet gelukt. Om 8.15 h waren we al wakker en begonnen we met het verhaal van gisteren te typen. Om 9.30 h hadden we met Jan afgesproken om te gaan ontbijten. Ook deze ochtend begon mistig, dus we hadden geen haast. Vanwege 1 januari zal bijna alles gesloten zijn dus we maken een soort ad hoc programma.
Na het ontbijt leek het langzaam zonniger te worden. Om 10.30 h liepen we naar het Parque Eduardo VII. Omlaag hadden we geen uitzicht, niet alleen vanwege het mistige weer, ook vanwege tegenlicht. Maar omhoog hebben we foto’s van de vlag en het park gemaakt.
Daarna liepen we via het park omlaag naar de rotonde Marquês de Pombal. Om tijd te sparen hebben we hier de metro genomen naar de halte Restauradores. Eenmaal daar aangekomen sloten we aan in de rij voor de Elevador da Glória. Dit was het bekendste en drukste (voormalige tandrad) tram van Lissabon.
Eenmaal boven aan gekomen, het was maar een kort ritje, genoten we vanaf Jardim de São Pedro de Alcãntara van het uitzicht op met name het Castello de São Jorge.

Daarna liepen we door leuke straatjes langs een aantal kerken (die allemaal dicht waren omdat ze een museum waren geworden, of omdat er een mis was) omlaag via de Calçada do Duque richting de zee. We bogen nog even af om het pleintje Praça Luis de Camões mee te pikken.
Eenmaal beneden liepen we naar de ferry om de oversteek naar Cacilhas te maken. Onze timing was zo goed, want binnen 5 minuten vertrok de ferry. Onze metrokaart was superhandig, je kon er al het openbaar vervoer mee betalen.
Vanuit de ferry konden we geen foto’s maken, maar eenmaal aan de overkant konden we genieten van het uitzicht op Lissabon.
Via de oude, erg vervallen, kade liepen we vervolgens naar een lift, Elevador da Boca die ons omhoog naar het stadje zou brengen.

Achteraf gezien hadden we beter linksom Cacilhas kunnen verkennen, in het stadje was alles dicht en zodanig zochten we heel lang naar een lunchplek. Uiteindelijk vonden we een pastalaria, een soort lunchroom. Daar aten we een broodje en een soort van koek c.q. gebakje erbij. Gebak was eigenlijk een te groot woord ervoor.
Vervolgens liepen we verder naar Cristo Rei, een 28 m hoog Christusbeeld op een 82 m hoge sokkel.

Eenmaal daar aangekomen hadden we ook mooi zicht op de Ponte 25 de Abril. Een soort Golden Gate brug (San Francisco).

Om terug te keren naar de veerboot namen we de bus. Nu hadden we ongeveer alle vervoersmiddelen gehad die Lissabon kende; taxi, trein, metro, bus, tram, lopend en de boot. Alleen de tuktuks, step en fiets hadden we nog niet gehad.
Hierna liepen we richting het Baixa metrostation om in die buurt iets te gaan eten. Nadat het donker was geworden, was er weinig voor ons om nog te doen in Lissabon, we waren niet van die nachtclubs of bars types.
Na het eten namen we de metro terug naar het hotel. Daar werkten we in de bar het verhaal en de fotoselectie van gisteren en vandaag bij.

Do. 2 jan 2020, Sintra
Vanmorgen gingen we al om 8 h ontbijten. Daarna vertrokken we om 8.45 h naar de metro. Van halte Parque gingen we naar halte Marquês de Pombal, daar stapten we over op de gele lijn naar Entre Campos. In Entre Campos hadden we de overstap naar het treinstation en namen we de trein naar Sintra. Het was een boemeltreintje met veel stops. We waren de enige personen in de twee wagons die zichtbaar waren voor ons.
Om 9.55 h kwamen we in Sintra aan en liepen we het stadje in. De omgeving zag al heel mooi uit. Als eerste kwamen we langs het pittoreske stadhuis.

De volgende stop was het Koninklijke paleis, Palácio National de Sintra. Daar kochten we combi tickets voor dit paleis, het Pena paleis en het Castelo, waardoor het iets goedkoper was.

Het koninklijke paleis was schitterend, veel moorse invloeden. Mooie tegels en plafonds. De tour was slim opgezet. Je kon maar een richting op, maar dan zag je ook alles.


Om 11.30 h waren we klaar en gingen we bij Hotel Central lunchen, dit keer namen we alleen gebak als lunch, we hadden zoete trek. Tijdens de lunch checkten we in voor onze vlucht morgen, terug naar huis.
Na deze zoete lunch liepen we om 12.40 h door het stadje omhoog richting het Pena paleis. Waar het wandelpad zou beginnen, was een blokkade. Die wandelroute was afgesloten wegens renovatie. Er stond wel een slimme tuk tuk chauffeur die ons voor €5,- per persoon naar boven wilde brengen. Hij was wel zo vriendelijk om de alternatieve route te zeggen. Via de GPS controleerde Nancy de route. Iets verder stond deze ook aangegeven. De route camino de Santa Maria was geweldig mooi. SNP bood ook hier een wandelreis aan, Nancy leek die nu al leuk. Misschien dat we die ooit in de toekomst zouden gaan doen. De route liep door een mooi bos bergop met mooie organisch gevormde grote granieten rotsen. Om 13.30 h kwamen we bij Castelo dos Mouros aan. Dit leek meer op een fort dan op een kasteel. We liepen een rondje over de muren, sommige stukken leken wel een beetje op de Chinese muur. In combinatie met de mooie natuur vonden we dit ook een geweldig bezoek.



Om 14.30 h liepen we verder naar het paleis van Pena. We liepen eerst een stukje omlaag en daarna moesten we opnieuw flink omhoog. De entree was lager gelegen dan het echte paleis. Gelukkig hadden we bij het koninklijk paleis al alle drie de entreekaarten gekocht, er stonden namelijk lange rijen bij de balies. Via de weg zijn we naar het paleis gelopen. Het was een ratjetoe van stijlen, wel apart.

Er stond direct een lange rij voor als je daadwerkelijk het paleis binnen wilde bezichtigen. Parallel eraan kon je naar de terrassen lopen. De rij voor binnen was 40 minuten lang. We wisten eigenlijk niet wat we zouden zien en of het de moeite waard was, er stonden nergens plaatjes bij wat er binnen te zien zou zijn. Achteraf gezien bleek dat het interieur van het paleis zeker de lange wachtrij waard was. We mochten nergens foto’s maken, maar wat zagen we een groot aantal aparte kamers en decoraties. Ook hier weer veel Moorse invloeden, dit paleis was een stuk jonger dan het andere koninklijke paleis.

Eenmaal buiten liepen we de terrassen af om nog van de buiten

Om 16.25 h verlieten we het Pena paleis en namen we beneden de bus terug naar Sintra. We wilden niet weer helemaal via het Castelo omlopen omdat deze voetgangersweg afgesloten was. We zijn gaan eten in het restaurant alwaar we vanmiddag geluncht hadden. Het eten in dit restaurant was verfijnder dan in de restaurants in Lissabon waar we gegeten hadden.
Om 18.45 h liepen we verder naar het treinstation. Nu namen we de trein die naar Lissabon Oriente ging, naar ons gevoel stopten wij nu op minder haltes dan onze andere trein vanmorgen op de heenweg. Gelukkig stopten we wel bij ons opstappunt van de heenweg, Entre Campos, daar de metro terug genomen naar ons hotel. Wij zijn vanuit de metrohalte Parque nog even naar de Decathlon winkel gelopen, Nancy haar inleghielhakjes waren versleten en toevallig hadden we gezien dat er hier een Declathon lag. We hadden geluk, ook hier verkochten ze deze gelhakjes.
Terug op de kamer hebben we dit verhaal afgemaakt, de selectie van de foto’s was vandaag wel heel moeilijk. Daarna de koffers gereorganiseerd voor onze terugvlucht morgen. Omdat we in de ochtend nog de stad in wilden gaan, moesten we de warme kleding voor Nederland even apart houden en ook in het hotel opslaan.
Vr. 3 jan 2020, laatste dag Lissabon
Vanmorgen gingen we weer op de vertrouwde tijd van 8.30 h ontbijten. Na het ontbijt gingen we nog even naar de kamer om de laatste items in te pakken. Daarna meldden we ons bij de receptie om uit te checken en de barrekening te betalen. Het bleek dat we ook een toeristenbelasting per dag moesten betalen. Om ca. 9.30 h liepen we eerst even naar het Parque Eduardo VII om naar het uitzicht te kijken. Het weer was beter dan verwacht, maar door het tegenlicht konden we toch geen mooie foto maken. Vervolgens namen we de metro naar halte Baixa, een beetje ons vaste beginpunt.
Daar bezochten we het pleintje Praça Luis de Camões. Nu bleken ook de kerken open te zijn. Aan dit plein lagen twee kerken tegenover elkaar. De eerste kerk Nossa Senhora do Loreto had een mooi barokachtig interieur. De tweede kerk Nossa Senhora da Encarnação, had ook al zo’n mooi interieur, met name de plafonds waren prachtig beschilderd.

Vanuit dit plein liepen we richting Castelo de São Jorge. Maar onderweg hadden we vele leuke afleidingen. De eerste afleiding was de kerk Basilica dos Martires. Ook deze was weer prachtig barok van binnen. De volgende bewuste afleiding was de kerk igreja da Conceição Velha. Deze zag van buiten gotisch uit, daarom waren we benieuwd naar het interieur. Deze was ook barok, maar dan meer in een pasteluitvoering. Daardoor zag deze er wel anders uit dan de vorige drie kerken.

Daarna liepen we via de smalle steegjes van de Alfama richting het Castelo. Onderweg kwamen we langs Elevador de Santa Lucia. Het zag uit als een gewone lift in een appartementengebouw, echter dit was een publieke lift en kwam uit op het uitzichtpunt bij de kerk Santa Lucia. Hier genoten we even van het uitzicht voordat we verder naar het kasteel gingen. Deze kerk was gesloten.
Om 11 h stonden we in de lange rij om kaartjes te kopen voor het kasteel. Gelukkig liep het wel redelijk door zodat we om 11.10 h het kasteel konden binnen lopen. Daar liepen we eerst over de omwalling van het kasteel, om van het uitzicht te genieten, vervolgens liepen we het kasteel-fort binnen om daar alles te bekijken. Ook hier konden we een groot gedeelte bovenop de omwalling belopen. Er was ook een gedeelte waar archeologische opgravingen uit allerlei tijdzones gedaan waren. Normaal kon je daar tussendoor lopen, maar nu alleen maar er omheen. Daardoor mistte je de uitleg waardoor dit gedeelte minder interessant was.

Vanuit het kasteel liepen we om 12 h verder. Via de steegjes kwamen we uit bij de Graça kerk. Het plein voor de kerk was ook een uitzichtpunt, waar we echt het mooiste uitzicht tot nu toe over Lissabon kregen. Je had links uitzicht op het kasteel, rechts ervan in de verte de brug Ponte de 25 Abril en nog meer rechts de rest van de stad. Er was een terrasje waar je ook eten kon bestellen. Met zo’n uitzicht en op dit tijdstip was dit onweerstaanbaar. Nadat we besteld hadden, zijn Hans en Jan nog even de kerk ingegaan, terwijl Nancy bij de spullen op het terras bleef. Ze hadden geluk, nadat ze binnen waren, gingen de deuren dicht en kon je alleen nog maar eruit.

Tijdens de lunch had Nancy nog een vervolg programma bedacht. Om 13.20 h liepen we richting het metrostation Santa Apolónia, dit was het eindpunt van de blauwe metrolijn die ook bij nabij ons hotel liep. Daar wilden we weer opstappen om richting hotel te gaan. Door deze route konden we nog de kerk São Vicente de Fora bezoeken. Deze had de twee mooie torens die vanaf alle uitzichtpunten zichtbaar waren. Qua interieur week deze duidelijk af van alle vorige kerken.

Als laatste stopten we nog bij Panteão Nacional. Een mooie koepelkerk waar ze 284 jaar aan gebouwd hebben (volgens onze reisgids). Deze kerk kon je van binnen bekijken én naar boven naar het terras rondom de koepel. Binnen was het niet echt een kerk meer, meer een herdenkingsgebouw. Overal stonden tombes van de Nationale helden, waaronder Vasco da Gama. In het Mosteiro dos Jerónimos staat ook een tombe voor hem, daar zou hij echt begraven liggen.


Hierna waren we klaar met Lissabon en namen we de metro terug naar het hotel. Doordat we niet hoefden over te stappen waren we snel terug. Om 14.35 h kwamen we bij het hotel aan. Daar lieten we onze bagage uit de opslag halen en zijn we weer vertrokken, nu met de metro naar het vliegveld. Ook dit ging voorspoedig waarna we om 15.30 h op het vliegveld aankwamen. Onze vlucht bleek vanaf terminal 2 te vertrekken, duidelijk een minder leuke en kleinere terminal. Deze leek gereserveerd voor de goedkopere maatschappijen want alleen EasyJet, Ryanair en Transavia vertrokken er. Onze vlucht vertrok pas om 18.15 h en de balies gingen pas twee uur voor vertrek open. We moesten even wachten totdat de balie open ging, vervolgens moesten we een tijd in de rij wachten voordat we onze bagage kwijt konden. Daarna gingen we door de security, hier hadden ze een aparte schoenenscanner. Nancy haar bergschoenen werden op die manier gescand, ook werden haar handen op drugs en/of explosieven getest. Hans moest de schoenen uit doen, misschien dat zijn maat niet in de schoenscanner paste?!
Uiteindelijk kwamen we in de hal aan, daar was het erg druk en er waren veel te weinig zitplekken. We hebben ons avondeten bij Mc Donalds genuttigd en vervolgens maar even langs de 4 winkeltjes gelopen. Om 17.35 h werd onze gate pas bekend gemaakt. Daar konden we ook direct doorlopen naar een soort overdekte buitenrij. Daar zagen we ons toestel aan komen taxiën. Er kwamen ook 4 volledig bewapende politie agenten aangelopen), die zich rondom ons toestel opstelden. De gezagvoerder kwam naar buiten en het was onduidelijk of er iemand opgepakt werd of wat er precies aan de hand was. Een tijdje later liepen ze weg en mochten de passagiers naar buiten. Door de late landing en dit oponthoud, had ons vliegtuig vertraging opgelopen. Ook was Lissabon een vrij druk vliegveld. Uiteindelijk vertrokken we met ongeveer 30 minuten vertraging naar Eindhoven. Om 22.30 h arriveerden we op het vliegveld in Eindhoven. Daar moesten we even op de bagage wachten. Vervolgens nog iets gedronken bij Starbucks en daarna liepen we naar Jan zijn auto op het parkeerterrein.
Om 00.30 h arriveerden we thuis, na een schitterende wandel/cultuur vakantie beleefd te hebben.