Ma. 10 aug, van Adelboden naar Kiental naar Binn
Vanmorgen werden we weer voor de wekker wakker. We hadden hem de hele week nog niet horen afgaan. Vandaag gingen we om 7.45 h al ontbijten.
Na het ontbijt nog de laatste bagage ingepakt en om 8.50 h liepen we al richting de bushalte. Om 9.15 h waren we bij de bus en bleek dat deze niet om 9.25 vertrok, maar om 9.52 h. Nancy had zich verkeken tussen de weekend tijdtabel en de doordeweekse tijdtabel. Maar we hadden tijd genoeg. We konden de bagage wel al in de bagage-aanhanger zetten. Daarna liep Nancy nog terug naar een soort kook-apparatuur winkel waar ze mooie tafelgrills hadden. Ze heeft er een foto van gemaakt om te onthouden en voor eventueel later als we er nog een zouden tegenkomen, waar we wel de auto bij de hand hadden.
Om 9.52 h reed de bus weg naar Frutigen, nu zat de bus redelijk vol. De bus reed erg stipt op tijd, ondanks dat hij bij de meeste haltes moest stoppen.
Om 10.20 h kwamen we aan bij het treinstation van Frutigen. Daar kochten we ons treinkaartje naar Reichenbach in Kandertal.
De trein vertrok om 10.32 h en de volgende halte moesten we eruit, 4 minuten later.
Nu hadden we de tijd tot 11.50 h, dan vertrok de postbus pas naar Kiental. We brachten de tijd door in een theecafé waar we wat gedronken hebben en een kwarkgebakje gegeten hebben.
Vandaag was het trouwens bewolkt weer. Voor dit gebied was voor de komende dagen wat regen voorspeld, welke vooral ’s nachts zou vallen.
Om 11.50 h vertrokken er 3 postbussen. Eentje, een normale bus, ging maar tot Kiental. Die hebben wij genomen. De andere twee waren meer de klassieke postbussen, met aanhanger, die reden door tot Griesalp.
Onderweg naar Kiental stapten er veel kinderen in die net uit een school kwamen. Ze hadden naamstickers op, we vermoeden dat ze een halve introductiedag hadden en nu klaar waren.
Om 12.05 h kwamen we in Kiental Dorp aan.

We hebben de bagage ingeladen en gingen vervolgens op weg naar het Binntal. De TomTom stuurde ons door de Kandersteg treintunnel, maar wij wilden via Interlaken rijden.
Het duurde toch een tijd voordat de TomTom deze route accepteerde. Na Interlaken en Meiringen, waarbij we we langs de Aareschlucht kwamen en de camping waar Wies en Wiel ooit gestaan hadden, begon het te regenen.
Op weg naar de Grimselpas werd het steeds donkerder. Hans miste wel vermogen bij onze Seat Ibiza, vergeleken met onze vorige Seat diesel. Die had veel meer power.

Na de Grimselpas daalden we af en had je nog zicht op de Rhone-gletsjer. Hier reden we het kanton Wallis in en in de dorpjes zagen we de karakteristieke donkere houten schuurtjes op ronde stenen. Deze stonden soms heel dicht op elkaar.
Voor onze eindbestemming het Binntal moesten we dit dal verlaten en slingerden we weer omhoog met op het laatst nog een tunnel. Aan de andere zijde van de tunnel scheen de zon weer.
Om 15 h kwamen we bij ons pension aan. Aukje en Hugo hadden ook ooit dit arrangement geboekt en zeiden al dat het kleine kamers waren met een soort badkamer in een muurkast. Het eten was wel supergoed. Bij aankomst zagen we al de bordjes hangen met Michelin 2019, Gault&Milau 2020 en nog een aantal onderscheidingen. Dat beloofd wat voor vanavond want we hadden hier 4 dagen halfpension.
Na aankomst droeg Hans de bagage naar de kamer op de 3de verdieping en parkeerde daarna de auto op de openbare parkeerplaats, 200 m verderop.

Daarna liepen we een rondje door het dorpje Binn. Blijkbaar was dit een belangrijke mineralen vindplaats, waar zeer grote aantallen bijzondere mineralen gevonden werden. Dat wisten we niet, anders hadden we het misschien al ooit eerder bezocht. We bezochten ook al een mineralenwinkel.


Om 16.30 h, net voordat het weer begon te regenen, waren we weer terug in ons pension. We hebben er iets gedronken en namen ieder een ijsje. Echt geluncht hadden we vandaag nog niet, alleen gesnackt.
Om 18.30 h gingen we dineren. We hadden een gereserveerde tafel, waarschijnlijk voor ons hele verblijf dezelfde, en die was mooi gedekt. Het eten was heerlijk, maar minder chique dan de à la carte gangen.
Di. 11 aug, 1ste dag Binn
Vanmorgen zijn weer rond 8 h gaan ontbijten. Het ontbijtbuffet was ook hier goed verzorgd.
Iets voor 9 h liepen we naar de supermarkt waar we 4 broodjes gekocht hebben. Daarna begonnen we aan de wandeling.
Het eerste stuk liepen we langzaam stijgend omhoog. Toen we Binn eenmaal uit waren kwamen we langs de weilanden waar heel veel vlinders vlogen.

Na 2,6 km kwamen we bij Fäld, ook een historisch oud dorpje, met vele Walliser huisjes. Dit was ook de enige plek vandaag waar we iets konden drinken. Bij restaurant Bärgkristall hebben we even bijgetankt. Het was alweer goed heet vandaag. Het personeel was zeer vriendelijk.

Na 20 minuten pauze liepen we verder. Daarna maakten we nog een paar mooie foto’s van Fäld. Iets verder lag het mineraalmuseum en winkel van André Gorsatt. Daar gingen we ook naar binnen. We hebben minstens 5 kg stenen gekocht, dolemiet met pyriet, gneiss, en nog een klein steentje met rode Realgar-kristallen erin. Ze kwamen allemaal in Hans zijn rugzak erbij.
Daarna liepen we verder en volgde onze route een mineralen- belevenis pad. We kwamen langs grote stenen van lokaal gesteente waar uitleg bij stond. Ook was er een grote rots waar je je hoofd in een uitgeboord gat kon steken om naar het gesteente te luisteren. Nancy heeft dat gedaan, maar hoorde voornamelijk ruisen van de rivier. Was wel rustgevend.
Nog iets verder kwamen we langs de mineraalgroeve Lengenbach. Deze was wel gesloten voor publiek, maar er was een “stortplek” waar toeristen op de stenen die er lagen konden kloppen met hamers om zelf speciale mineralen te vinden. We vonden er heel veel mooie dolemietstenen met pyriet. We hebben er verschillende opgeraapt die in Nancy haar rugzak gingen.

Daarna ging onze wandeling verder en zouden er niet meer van dit soort afleidingen komen.
Ons pad steeg nu gestaag. Eerst door de weides, daarna door dennenbos waar het in de schaduw een stuk aangenamer was. Nancy vond de stenen in haar rugzak toch erg zwaar, dus die gingen ook nog bij Hans erbij.
Om 12 h lunchten we in de schaduw met onze broodjes en nog het geiten-rookvlees uit Griesalp. Dat smaakten heerlijk. Daarna liepen we weer verder omhoog, naar een eerste topje op 1973 m. Daarna daalden we en passeerden we twee mooie beekjes/riviertjes.

Het landschap was ook hier heel mooi. Het was vandaag warm, maar er was wel wat bewolking, waardoor er af en toe een beetje verkoeling kwam.
De volgende waypoint op 6,6 km, was de hut bij Mässerchäller op 1885 m.

Daarna stegen we weer tot 2042 m. Hier was de splitsing om optioneel naar de Schaplersee te lopen. Dat hebben we gedaan.


Om 15.05 h waren we terug om de SNP route verder te volgen. We gingen goed tot de Kaffeestafelhut. Daar misten we een bordje naar rechts richting Binn en volgenden we een bordje Binn rechtdoor. Volgens de SNP tekst zouden we moeten dalen, dus na een tijdje toch op de GPS gekeken en toen bleek dat we fout aan het lopen waren. Heen en terug heeft ons toch een half uur gekost.
Van deze kant was de andere richtingwijzer beter te zien. Nu begonnen we aan een hele lange afdaling terug naar Binn. De afdaling was weer erg vermoeiend voor de knieën, zeker voor Hans met al zijn extra kilo’s. Eenmaal beneden op de weg aangekomen, was het gelukkig niet meer ver naar ons pension. Om 16.50 h kwamen we aan, we hadden vandaag 15,9 km gelopen en 1040 m gestegen en gedaald. Bij ons pension hebben direct drinken besteld. Hans 0,5 liter rivella en Nancy 0,5 l ijsthee. Nancy had deze snel op waarna ze nog een keer 0,3 liter ijsthee bijgestelde. We hadden ook allebei een ijsje (2 bolletjes) besteld. Ze hadden heel lekker ijs hier.
Om 17.30 h gingen we naar de kamer om verder af te koelen en te douchen.
Daarna gingen we naar het restaurant waar er weer een tafel voor ons gedekt was. Van het menu heeft Nancy alleen het voorgerecht en nagerecht compleet gegeten. Van het hoofdgerecht heeft Hans van beide borden gegeten. Nancy had meer dorst dan honger. Dat de keuken een bib gourmand heeft was wel zeer goed te merken.
Wo. 12 aug, rondwandeling Binn naar Halsesee
Vanmorgen gingen we alweer om 8 h ontbijten. Na het ontbijt kochten we weer broodjes en yoghurt bij de supermarkt. Daarna begonnen we om 9.10 h aan onze wandeling naar de Halsesee. Het eerste stuk tot Fäld was hetzelfde als gisteren. Om 9.50 h waren we bij de brug over de Binna, waar een restaurantje lag, onze enige kans vandaag weer om iets te drinken. Ze gingen pas om 10 h open, dus hebben we buiten op het terras gewacht tot het 10 h was. Daarna weer 1/2 liter ijsthee (Nancy) en Rivella (Hans) gedronken. Op de terugweg zouden we weer door Fäld komen.
Om 10.20 h vervolgenden we onze route aan de rechterzijde van de rivier. Het pad ging eerst een heel stuk door een dennenbos langzaam omhoog. Dat was wel prettig, in de schaduw was de temperatuur een stuk aangenamer, het was weer heel warm vandaag. Wel was er meer bewolking dan gisteren. Ons pad liep parallel aan de rivier tot de brug bij Freichi op 1866 m. Daar konden ook toeristen met de auto komen. Het laatste stuk voor Freichi ging door almen, waarbij we marmotten zagen en hoorden fluiten.

Na Freichi ging het pad steiler omhoog tot de Halsesee. Dat was maar 30 min lopen. Daar kwamen we om 12.05 h aan. Er waren relatief veel Nederlanders daar. Het meertje was minder mooi dan de Schaplersee gisteren. Wel liepen er hier een hele grote kudde erg nieuwsgierige koeien rond. Ze kwamen bij iedereen snuffelen. Niet iedereen stelde een kwijlende snuffelende koe op prijs.

Hier hebben we onze lunch opgegeten en om 13 h liepen we weer verder.

Ongeveer 1/2 km verder was de splitsing naar de Binntalhütte en de Albrunpas.

We zijn een klein stukje omhoog gelopen, want Nancy wilde een stukje zien, maar niet helemaal naar boven lopen om haar knieën te ontzien. Ook kwamen de (regen)wolken van de zijde van de Albrunpas af omlaag.


Na het omdraaien staken we de rivier Binna over en liepen we over een brede ongeasfalteerde weg omlaag. Na een aantal kilometer mochten we deze weg verlaten en liepen we over een mooi boslaantje omlaag. Later, na het oversteken van de weg, werd het een smal bergpad. Dit pad eindigde in Fäld waar we bij het restaurant van gisteren iets gedronken hebben en een ijsje hebben genomen. We kwamen er om 15.30 h aan en vertrokken weer om 16.30 h. Nancy had weinig energie meer over, de hitte sloopte haar.
De weg van Fäld naar Binn was hetzelfde als op de heenweg. Om 17.15 h kwamen we in Binn aan. In totaal hadden we vandaag 16,9 km gelopen en 790 m gestegen en gedaald. Daar kochten we nog iets te drinken bij de supermarkt en vervolgens zijn we naar onze kamer gegaan.
Iets later begon het buiten te stortregenen, dus goed dat we niet naar de hut en pas gelopen waren.
De hele avond heeft het geregend en soms geonweerd. Het avondeten in ons pension was weer heerlijk. Nu had Nancy om een kleiner hoofdgerecht gevraagd.
Do. 13 aug, rondwandeling Binn via Ausserbinn
Vanmorgen gingen we weer om 8 h ontbijten en kochten daarna broodjes bij de supermarkt. Vandaag begonnen we al om 8.50 h aan onze route. Door de regen van gisteren was het nu een paar graden afgekoeld. Ook was het bewolkt, waardoor het een stuk aangenamer wandelen was. Dat was te merken, onze route ging direct tegenover ons pension, de helling op. We zigzagden door een dennenbos van 1405 m naar Sattulti op 2128 m hoogte. Er stond 2 h wandeltijd voor, maar we hebben het in 1.35 h gedaan. Onderweg 1x 15 min gepauzeerd. Om 10.50 h kwamen we op het Sattulti aan. We kregen mooi uitzicht op het grote dal en alle bergen. De toppen lagen nog in de wolken.
Daar stond dat er maar 1 h nodig was om naar de top van de Eggerhorn te lopen, terwijl SNP daar 1,5 h voor telt en 1 h voor de afdaling.
Omdat we zo vroeg daar waren, liep Hans alleen naar de top en terug.


Nancy heeft bij Sattulti gewacht met haar eigen en met Hans zijn rugzak. Terwijl Hans ongeveer 20 min onderweg was, trokken er wolken vanuit het dal pijlsnel omhoog. In een mum van tijd was het uitzicht weg en zat Nancy in een witte wereld. Iets later begon het ook nog te regenen. Toen verhuisde Nancy alle spullen naar een soort bunker uit de 2de wereldoorlog. Nancy had deze al met de zaklamp verkend. Er was een gang van ongeveer 5 m in de berg. Daarna maakte deze een haakse bocht en kwam je langs een soort RVS waterkraan/bron. Ongeveer 10 m verder was een soort matrassenlager gemaakt. Ze schatte dat er ongeveer 6-8 soldaten konden liggen.
Daar heeft ze op Hans gewacht. Ze was bang dat Hans haar niet kon vinden. Precies 1 h na vertrek was Hans al terug. Die had echt hard omhoog en omlaag gelopen. Ondertussen regende het echt heel hard. In de bunker aten we onze lunch op. Daarna de rugzakhoezen om de rugzak gedaan en zelf het hele regenpak aangetrokken.
Om 12.40 h begonnen we aan de lange afdaling naar Ausserbinn. Gelukkig ging het merendeel over een brede landweg. Ondanks de regen kregen we toch zicht op de besneeuwde bergen richting Brig. Daar was blauwe lucht te zien. Met behulp van de paraplu toch foto’s gemaakt. Tijdens de lange afdaling kwam de zon ook bij ons en konden we het regenpak uittrekken, want met regenpak aan was wel heel warm in de zon.

Om 14.45 h kwamen we op de asfaltweg aan. Daar konden we kiezen om 15 min rechtsaf naar Ausserbinn te lopen, iets te drinken en eventueel de bus naar Binn te nemen, of weer terug te lopen. Maar op afstand zagen we geen terras met parasols.

Daarom direct naar links gegaan richting Binn, waarbij we 15 min over de asfaltweg moesten lopen en vervolgens de wandelweg bovenlangs de Twingi-kloof dienden te nemen. Deze wandelweg, een oude Romeinse weg, was nu met kunst opgesierd. Wij vonden maar 2 dingen leuk, de rest was niet aan ons besteed. De natuur zelf vonden wij de mooiste kunst. Tijdens deze route kwamen we ook nog langs een mooie waterval en verderop langs een stuwmeertje. Van daaruit was het nog 25 minuten lopen naar Binn.

Om 16.15 h kwamen we in Binn aan. Vandaag heeft Hans 19,3 km gelopen en 1255 m gestegen en gedaald. Nancy natuurlijk iets minder.
Gisteren en vandaag was ons pension pas na 17 h open. We gingen nu na de wandeling dus bij een ander restaurantje iets drinken en hebben (alweer) een ijsje erbij genomen.
Eenmaal terug op de kamer, hebben we alle spullen georganiseerd, we zullen een aantal zaken in de auto laten liggen wanneer wij de Kesch trek lopen, en daarna hebben we ons gedoucht.
Om 18.30 h gingen we voor de laatste keer naar het restaurant, waar we alweer heerlijk gegeten hebben.
Dit was het einde van ons 2de arrangement. Morgenvroeg zullen we eerst Brig gaan bezoeken en daarna rijden we door naar Davos voor ons laatste arrangement.
Vr. 14 aug 2020, van Binn naar Davos via Brig
Vanmorgen weer ontbeten, de auto gehaald en de bagage ingeladen. Om 9.10 h reden we weg naar Brig. Daar kwamen we net voor 10 h aan. We parkeerden in de parkeergarage van de Altstadt. We namen de goede uitgang en kwamen direct bij het kasteel uit.
Daar liepen we de kasteeltuin in om mooi zicht op het kasteel te krijgen.

Na alles bekeken te hebben liepen we nog een rondje rondom. We kwamen een aantal kerken en kapellen tegen die allemaal tot het Ursulinenklooster behoorden.


Daarna zijn we richting het treinstation gelopen en kwamen nog langs een leuk plein in de Altstadt. Daar dronken we even iets.
Op weg naar het treinstation vond Nancy de winkel die ze online al gevonden had, waar ze de lotusgrill verkochten. Daar liepen we binnen en hebben de lotusgrill gekocht. Helaas hadden ze hem alleen in het antraciet en niet de mooie blauwe of rode. De gril was wel 50 CHF goedkoper dan in de luxe winkel in Adelboden.
Deze aankoop brachten we eerst naar de auto terug en vervolgens zijn we gaan lunchen op het pleintje.
Om 13 h reden we naar Davos. Op weg naar de passen konden we kiezen uit de Nufenenpas of de Furkapas. Wij kozen voor de Nufenenpas, vanwege dat deze minder bekend was bij ons. De route was heel mooi. Bovenop de Nufenenpas hebben we nog foto’s gemaakt.


Daarna via de vele bochten, tunnels naar Davos gereden. We zouden rond 17.30 h aankomen, dus rond 16.30 h hebben we de taxi gebeld.
Onze TomTom kende niet de plek waar we echt moesten zijn, dus onderweg toch nogmaals het adres aangepast. Toen zouden we pas om 17.40 h aankomen. Toen nogmaals met de taxi gebeld. Was geen probleem, we moesten maar bellen als we op de parkeerplaats stonden.
Toen we de parkeerplaats opreden zagen we de taxi al staan. De chauffeur wees ons ook waar we konden parkeren. Vervolgens de print van de vergunning om er te parkeren onder de voorruit gelegd en alle bagage die we mee wilden nemen in de taxi gelegd. De taxi bracht ons naar Davos-Clavadel, naar het Naturfreundehaus.
Dit lag al best hoog, dus dat hoefden we morgen niet te klimmen.
We werden supervriendelijk ontvangen. Om 18.30 h konden we al dineren. Er waren nog 2 Nederlandse koppels aanwezig. Een van hun start ook morgen met de Kesch trail.